... ζητούν χέρι βοηθείας

του Στάθη Χαλαστάρα

Αντιθέτως, η Σταχτάρα είναι κυριολεκτικά σαν «χαμένη» στο έδαφος μιας και τα μικροσκοπικά της πόδια είναι πολύ αδύναμα για να της επιτρέψουν να απογειωθεί.

Αυτός είναι κυρίως και ο λόγος που γράφω αυτές τις σύντομες πληροφορίες και γίνεται και η αφορμή επτά χρόνια από το σταμάτημα της λειτουργίας του Σταθμού Προστασίας Άγριων Ζώων και Πουλιών που λειτουργούσε στην περιοχή μας, να γινόμαστε συχνά αποδέκτες τηλεφωνημάτων για σχετική παροχή πληροφόρησης και βοήθειας.

Η Σταχτάρα έχει σκούρο γκρι, σχεδόν μαύρο χρώμα. Η ουρά της είναι κοντή και διχαλωτή ενώ οι φτερούγες της, μακριές και σε σχήμα δρεπανιού φαίνονται τεντωμένες και άκαμπτες όταν πετά.

Κοινωνικό και παιχνιδιάρικο πουλί, ιδιαίτερα την περίοδο του ζευγαρώματος που κυνηγάει η μία την άλλη με τσιρίγματα γύρω από τις στέγες των σπιτιών και ζευγαρώνει..εν πτήσει! Το πέταγμά της είναι εξαιρετικά γρήγορο, με συχνό φτεροκόπημα. Την ώρα της πτήσης, τρώει μικρά έντομα  και άλλα ζωύφια στον αέρα, που βρίσκει σε πολύ μεγάλο ύψος. Παρατηρείται συχνά σε κατοικημένες περιοχές όπου φωλιάζει σε διάφορες κοιλότητες των κτιρίων (αεραγωγούς, κάτω από πρεβάζια, κεραμίδια κ.α.).

Γι΄ αυτό αν δείτε το πτηνό της εικόνας με αυτά τα χαρακτηριστικά στο έδαφος να πεταρίζει να ξέρετε πως είναι αδύνατον να πετάξει αν δεν το βοηθήσετε!

Πάρτε το στο χέρι σας (φωτο. 1), μην το φοβάστε, είναι τελείως ακίνδυνο, ελέγξτε τα φτερά του αν είναι εντάξει, δεν είναι σπασμένα, βρείτε έναν ανοικτό χώρο  (φωτο 2)

πλατεία, πάρκο κ.λ.π. και δώστε μια μικρή ώθηση προς τα πάνω 1 έως 1,5 μέτρο και ταυτόχρονα αφήστε το… η Σταχταρίτσα έφυγε και εσείς σώσατε ένα καλοκαιρινό επισκέπτη.

Να είστε πάντα καλά!