«Tο φαινόμενο των ρωγματώσεων σε κτίρια, οδικό δίκτυο και κοινόχρηστους χώρους του οικισμού Στρατονίκης, βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα φαίνεται να επιδεινώνεται». ... γιατί πρώτα η δουλειά κι ας ρημάξει το χωριό κι ας ρημάξει ο τόπος όλος.
Aλλά η Ελληνικός Χρυσός έχει εξαγοράσει τη σιωπή του χωριού με θέσεις εργασίας και όλοι έχουν κάποιον γιο, πατέρα, αδελφό, εγγονό που δουλεύει στο μεταλλείο.
Και πάνε κάθε μέρα στη δουλειά, στο μεταλλείο που βρίσκεται κάτω από τα σπίτια, και βάζουν φουρνέλα, εκρηκτικά στα θεμέλια, και τα φουρνέλα κάνουν τα σπίτια από πάνω να σκίζονται και τις αυλές να βουλιάζουν, επικίνδυνο χαρακτηρίστηκε το δημοτικό σχολείο, επικίνδυνη και ετοιμόρροπη η εκκλησία-ιστορικό μνημείο, αλλά αυτοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, δεν φταίει η δική μας δουλειά για τις καθιζήσεις στο χωριό λέει η εταιρεία κι αυτοί ξεγελούν την ανησυχία τους, σκύβουν το κεφάλι και συνεχίζουν να βάζουν φουρνέλα.
Και τρέχουν σε συλλαλητήρια που οργανώνει η εταιρεία για να «στηρίξουν τη δουλειά τους», δηλαδή το δικαίωμά τους να γκρεμίζουν τα σπίτια τους, γιατί πρώτα δουλειά και μετά υγεία, πρώτα δουλειά και μετά ζωή και σκοτώνονται και σακατεύονται άνθρωποι μέσα στο μεταλλείο, συνάδελφοί τους, και αυτοί δε μιλάνε, δε μιλάνε, για να μην κάνουν κακό στην εταιρεία, δηλαδή στη δουλειά τους, δεν είναι τίποτα, μόνο γρατζουνιές, λέει ο συνδικαλιστής κι αυτοί ξέρουν την αλήθεια αλλά δε μιλάνε και δεν αντιλαμβάνονται καν τη ντροπή, “βρέχει” λένε.
Κι αυτές οι στοές που πέφτουν και καταπλακώνουν ανθρώπους είναι κάτω από το χωριό και σκίζονται τα σπίτια από πάνω και βουλιάζουν οι αυλές, επιδεινώνεται το φαινόμενο λένε οι αρχές κι αυτοί το βλέπουν, το ζούνε καθημερινά, αλλά αρνούνται να κάνουν τη σύνδεση αυτού που συμβαίνει επάνω με τα φουρνέλα που βάζουν από κάτω, και επιτίθενται σε όποιον μιλήσει κατά του μεταλλείου και αγριοκοιτάνε όποιον σταθεί μπροστά στο σπίτι και κοιτάει τις ρωγμές, γιατί πρώτα η δουλειά κι ας ρημάξει το χωριό κι ας ρημάξει ο τόπος όλος.
πηγή
>>> Η Στρατονίκη είναι ένα από τα ορεινά χωριά του Δήμου Αριστοτέλη, σκαρφαλωμένη στο Στρατονικό όρος, με άπλετη θέα στον κόλπο της Ιερισσού και στη χερσόνησο του Αθωνα. Συγκαταλεγόταν στα 12 Μαντεμοχώρια και οι κάτοικοί της παραδοσιακά εργάζονταν στα μεταλλεία. Εικάζεται ότι κτίστηκε από τον βασιλιά της Μακεδονίας Περδίκκα προς τιμή της αδερφής του Στρατονίκης. Ουσιαστικά το σημερινό χωριό, με τους περίπου 800 κατοίκους, είναι ενωμένο με τα Στάγειρα.
Η ιστορία της περιοχής του Στρατονικού όρους συνδέεται με την πλούσια σε μεταλλεύματα –κυρίως άργυρο– γη, όπως λέει η λαϊκή παράδοση ήδη από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Στρατονίκη, λόγω του κοιτάσματος της γειτονικής περιοχής των Μαύρων Πετρών, είναι από κάτω γεμάτη στοές. Κάποια από τα παλιά σπίτια της Στρατονίκης έχουν συντηρηθεί. Ανάμεσα σ’ αυτά ξεχωρίζει το τετραώροφο αρχοντικό Αθανασιάδη. Το είχε ένας ηλικιωμένος Κωνσταντινουπολίτης έμπορος που ήρθε εδώ το 1890. Το σπίτι ήταν επιπλωμένο με πολυτέλεια -είχε έως και πόμολα από ασήμι.
|