Η προσφυγική κρίση, που μαστίζει την Ευρώπη, και την οποία δημιούργησε βάση ειδικού σχεδίου ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, είναι μία θλιβερή πραγματικότητα.
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Η Ενωμένη Ευρώπη, ήταν εντελώς απροετοίμαστη, δεν είχε λάβει εγκαίρως τα μηνύματα που έστελνε ο φανατικός ισλαμιστής ηγέτης της Τουρκίας, και όταν αποφάσισε να αντιδράσει επέλεξε να τιμωρήσει το θύμα, την πατρίδα μας, και να επιβραβεύσει τον θύτη, την Τουρκία.
Η Καγκελάριος Μέρκελ, την οποία φαίνεται ότι θα τελειώσει πολιτικά η κρίση, επισκέφθηκε ικέτιδα την Τουρκία και κυριολεκτικώς γονάτισε μπροστά στον Σουλτάνο και τον υποτακτικό του, Αχμέτ Νταβούτογλου. Όταν αποκαλυφθούν οι διάλογοι των τριών ηγετών, όπως μας είπαν Τούρκοι δημοσιογράφοι, θα θυμηθείτε αυτό το κείμενο. Η κ. Μέρκελ παρακάλεσε επανειλημμένα τον κ. Ερντογάν και τον κ. Νταβούτογλου να τερματίσουν τη ροή προσφύγων προς την Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, και τον περασμένο Οκτώβριο αναχώρησε βεβαία ότι αυτό θα συμβεί. Δεν έγινε ποτέ, και ακόμα και σήμερα πεθαίνουν αθώοι άνθρωποι στη θάλασσα του Αιγαίου.
Η προσφυγική κρίση δεν αφορά μόνο την Ευρώπη, μέλος της οποίας είναι και η Ελλάδα. Βασικά τη χώρα μας αφορά, τον λαό της και το μέλλον της. Και η προσφυγική κρίση δεν είναι υπόθεση του Αλέξη Τσίπρα διότι αποτελεί υλοποίηση τουρκικού σχεδίου. Και στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η αντιπολίτευση στην Ελλάδα σφάλλει όταν την προσωποποιεί. Είναι μέγα λάθος να αναλωνόμαστε σε καυγάδες για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τη στιγμή που η φωτιά είναι μέσα στο σπίτι μας και απειλεί να κάψει την Ελλάδα.
Εγραφα τις προάλλες και μερικοί αναγνώστες μου είπαν ότι τους προκάλεσε σοκ η τοποθέτηση μου, ότι η ιστορία διδάσκει πως μία κρίση μπορεί να «τελειώσει» με το ξέσπασμα μίας άλλης, πολύ μεγαλύτερης. Η τοποθέτηση δεν βασίζεται σε καμία πληροφόρηση, αλλά πολλούς από εμάς μας έχουν «στοιχειώσει» τα τραγικά γεγονότα του 1974. Στην Ελλάδα πανηγυρίζαμε για την επιστροφή της Δημοκρατίας και στην Κύπρο θρηνούσαμε τους νεκρούς μας. Η εισβολή της Τουρκίας στο νησί, ο πόλεμος, οι καταστροφές, οι πρόσφυγες άνοιξαν το δρόμο για την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Τραγικό, και ταυτόχρονα αχώνευτο, προκαλεί τεράστιο πόνο.
Οι πολιτικοί ηγέτες κοιμούνται τον ύπνο του… δικαίου. Η Ελλάδα απειλείται, το γνωρίζουν και τα νήπια, και αυτοί αναλώνονται στα μικρά και ασήμαντα, που ικανοποιούν τον όχλο, τους ψηφοφόρους-πρόβατα. Δεν έχουν αντιληφθεί πως ο λαός τους φτύνει, πως στις επόμενες εκλογές -αν η ψήφος διαμαρτυρίας δεν πάει στον …Λεβέντη- θα καταλήξει στους ναζί της Χρυσής Αυγής. Ανατριχιάζω με τη σκέψη. Ο μέγιστος φόβος μας, λοιπόν, μπορεί να πραγματοποιηθεί. Και θα είναι το τέλος της Πατρίδας…
πηγή |