της Δήμητρας Μυριλλα

Στο μεταξύ, αυτοί οι «κακοί» έχουν φροντίσει να εκκαθαρίσουν το τοπίο ώστε οι «προστάτες», οι «διασώστες» να το βρουν εντελώς «καθαρό», ούτε άνθρωπος, ούτε τα δημιουργήματα του ανθρώπου, ούτε πέτρα όρθια στεκούμενη, ούτε πουλί πετούμενο.

Πρέπει, όμως, και να πιάσεις θέση επί του εδάφους, αλλά το κάνεις με τέτοιο τρόπο για να μη σε πουν και ιμπεριαλιστή! Είναι προτιμότερο να σε πουν «ανθρωπιστή». Αφού, λοιπόν, εξαθλίωσες, εξανδραπόδισες, κατέστρεψες, δολοφόνησες, ξερίζωσες ανθρώπους από τις εστίες τους, τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους και τους έστειλες να θαλασσοπνιγούν αναζητώντας ζωή, θα τους στείλεις στρατό να τους σώσει τάχα από τους δουλέμπορους. Στην πραγματικότητα θα στείλεις στρατό να «πιάσει» θέση κατοχής στα εδάφη προς αξιοποίηση, δηλαδή προς νέες κερδοφόρες επιχειρήσεις.

Αλλά δεν είναι μόνο οι άνθρωποι… Είναι και τα μνημεία. Πρέπει και αυτά να «σωθούν», αν και είναι κιόλας κατεστραμμένα. Σε ημερίδα που διοργάνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού (29/5/2015 στο Μουσείο Ακρόπολης) με θέμα την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, ακούστηκε εις διπλούν η άποψη ότι ίσως πρέπει ένας στρατός να αναλάβει αυτό το ρόλο! Πρώτα το είπε η πρέσβυς και μόνιμη αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην Ουνέσκο, Κ. Δασκαλάκη, η οποία ανέφερε ότι υπάρχουν σκέψεις ένα διεθνές στρατιωτικό σώμα, κάτι σαν «κυανόκρανοι» να προστατεύουν τα μνημεία που κινδυνεύουν από τους «τζιχαντιστές». Αμέσως μετά ο πλοίαρχος και προϊστάμενος του Τμήματος Πολιτικοστρατιωτικής Συνεργασίας του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας, Ι. Παπακωνσταντίνου κατέθεσε και αυτός από την πλευρά του ότι ίσως θα έπρεπε «να γίνει ένας στρατός σε διεθνές επίπεδο για να προστατεύει την Πολιτιστική Κληρονομιά».

Δηλαδή τί ακριβώς προτείνεται (έστω και σε … φιλολογικό επίπεδο για την ώρα) στην πραγματικότητα; Προτείνεται ένας ακόμα «ειρηνευτικός στρατός», o οποίος με το άλλοθι της προστασίας θα «βιδωθεί» ακόμα πιο στέρεα στα εδάφη των λαών που δολοφονούνται. Ετσι, όταν ολοκληρωθεί η εκκαθάριση, η οποία έχει ανατεθεί τώρα στους «τζιχαντιστές» (παλαιότερα στους «μουτζαχεντίν», ακόμα παλαιότερα στους UCKάδες… κ.ο.κ.) οι προστάτες της Δύσης θα είναι σε θέση ετοιμότητας να βάλουν σε εφαρμογή τα κερδοφόρα σχέδιά τους. Αλλωστε είναι πολλά τα προσδωκόμενα κέρδη… Στο μεταξύ, με την παρουσία στρατού οι αρχαιολογικοί χώροι θα έχουν αυτομάτως μετατραπεί σε πεδίο μάχης και στόχο επιθέσεων!

Βέβαια η Ουνέσκο ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με τα μνημεία και την προστασία τους εκ του καταστατικού της. Και να υποθέσουμε ότι δεν την ενδιαφέρει αν τέτοιου είδους προτάσεις λειτουργούν ως το ιδανικό άλλοθι και προανάχωμα για να οργανωθεί ως την τελευταία του λεπτομέρεια όλο το γεωστρατηγικό, γεωπολιτικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο για τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο; Αλλωστε φροντίζει επισταμένως, ώστε όλες οι εκκλήσεις, τα ψηφίσματα, οι πρωτοβουλίες που λαμβάνονται από την πλευρά της να μην θίγουν ούτε στο ελάχιστο τους πραγματικούς ένοχους. Είναι γενικώς οι «τρομοκράτες» και οι «βάρβαροι» που ισοπεδώνουν μνημεία και στέλνουν αρχαία στις διεθνείς αρχαιοκαπηλικές αγορές. Σε αυτό το πλαίσιο απόκρυψης και ουσιαστικά υπόθαλψης των αληθινών ενόχων κινούνται τα καταδικαστικά ψηφίσματα για την καταστροφή μνημείων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (Ψήφισμα 2199 στις 12/2/2015), αλλά και οι διακηρύξεις της Ουνέσκο. Μάλιστα η Κ. Δασκαλάκη, ως πρέσβυς της Ελλάδας στην Ουνέσκο, το είπε ξεκάθαρα: «οι παρεμβάσεις μας πρέπει να είναι όσο γίνεται λιγότερο πολιτικές για να προσεγγίζουν περισσότερους»!

Σε απλά ελληνικά… πρέπει να αθωώνουν αυτούς που δεν πρέπει να αθωωθούν και να ξεπλένουν τον ιμπεριαλισμό από τα εγκλήματά του.

Υστερα από όλα αυτά και επειδή οι απόψεις περί στρατού που θα «προστατεύει» τα μνημεία στη Συρία, το Ιράκ και αλλού διατυπώθηκαν από ανθρώπους που έχουν θεσμικό ρόλο καλό θα ήταν να γνωρίζουμε αν απηχούν και θέσεις της «πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης».

πηγή