Για το Βερολίνο η Αθήνα είναι μια «Καρχηδόνα που πρέπει να καταστραφεί»...

του Στάθη

Μαντάρα πάει να τα κάνει ο νέος Υπουργός και για την παιδεία, κ. Μπαλτάς. Η κατάργηση της αρίστευσης δεν είναι αριστερή πολιτική, είναι εξίσωση προς τα κάτω. Επιπροσθέτως, είναι και επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας, που ούτε αυτό είναι αριστερή πολιτική, αλλά απλή γλίτσικη και πούρα πασοκιά.

Μαντάρα πάει να τα κάνει και ο Υπουργός κ. Κουρουμπλής βάζοντας το κάρο μπροστά απ’ τα βόδια. Πριν να εξασφαλισθεί η δυνατότητα όλων να έχουν πρόσβαση σε ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα Υγείας του Δημοσίου, εμποδίζει την πρόσβαση ασθενών σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια και διαγνωστικά κέντρα με την κάλυψη των ταμείων τους. Ας ρωτήσει τους ασθενείς ο κ. Κουρουμπλής, μάλιστα των χρονίων παθήσεων. Ας εξασφαλίσει πρώτα (και με ταχύτητα) τη δυνατότητα των Δημοσίων Νοσοκομείων να αντιμετωπίζουν εγκαίρως και αποτελεσματικά όλα τα περιστατικά, κι ας αφήσει ύστερα τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια να κάνουν ό,τι τα φωτίσει ο θεός (του κέρδους ή όποιος άλλος).

Απέρχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Παπούλιας. Ας κάνει τον απολογισμό του. Επί της θητείας του, στη «βάρδιά του», το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας κουρελιάστηκε κατά συρροήν, με κορυφαίο τον βιασμό του απ’ το Μνημόνιο. Τότε ο κ. Παπούλιας δεν άσκησε το δικαίωμα της αρνησικυρίας, παρ’ ότι το Μνημόνιο δεν υπερψηφίσθηκε στη Βουλή από την αυξημένη πλειοψηφία των 180 ψήφων (καθώς προβλέπεται για Συνθήκες που επηρεάζουν το διεθνές status της χώρας), αλλά από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία.

Η Ιστορία δεν έχει καμμιά σχέση στις αποτιμήσεις της με τα συγκροτήματα του Τύπου και το καθ’ ημάς κομιλφώ του «εκσυγχρονισμού», του ευρωλιγούρικου πτωχοπροδρομισμού και της κομφορμιστικής σοβαροφάνειας. Λυπάμαι για όλα αυτά. Αλλά ο κ. Παπούλιας άκουσε πολλές φορές τη φωνή της οργής του λαού ή τον γόο του κι όμως εκώφευσε. Δεν είναι διακοσμητικός ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και πάντως δεν είναι διακοσμητικός στην πείνα του λαού και στην υπαγωγή της πατρίδας κάτω απ’ τα Καυδιανά Δίκρανα του κάθε κερατά.

Καλημέρα σας! Οι στιγμές είναι δραματικές. Ο κ. Σόιμπλε έδωσε δείγμα γραφής με τις δηλώσεις του για τους Ελληνες και τον οίκτο που του προκαλούν. Δηλώσεις που η Ν.Δ. τις κατάπιε, το ΠΑΣΟΚ τις ήπιε και το Ποτάμι τις έκανε γαργάρα.

Τα πρώτα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση της εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας στη Βουλή (απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, ρύθμιση των οφειλών σε 100 δόσεις χωρίς αστερίσκους και μια πρώτη αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων) δείχνουν τη θέλησή της να κινηθεί ντε φάκτο εκτός των μνημονιακών υπαγορεύσεων, των εφαρμοστικών νόμων και των προβλέψεων του e-mail Χαρδούβελη, ώσπου να μπορεί να κινηθεί εναντίον τους και ντε γιούρε. Κι αυτό ακριβώς είναι που τρελαίνει τους ιμπεριαλιστές της πλουτοκρατικής Γερμανίας.

Οι οποίοι ετοιμάζονται να υψώσουν μπροστά στις ελληνικές προτάσεις ένα τείχος. Ενα Τείχος του Αίσχους. Διότι τι άλλο από αίσχος είναι μια πολιτική λιτότητας (δηλαδή αφαίμαξης υπέρ των πλουσίων) που οδηγεί τους πολλούς στις αυτοκτονίες, στην πείνα των παιδιών και στον γενικό ζόφο; Βεβαίως είναι ένα αίσχος με ισχύ. Και αυτήν του την ισχύ είναι που θέλει να επιδείξει στους πολίτες όλης της Ευρώπης. Για το Βερολίνο

η Αθήνα είναι μια «Καρχηδόνα που πρέπει να καταστραφεί», όπως προσφυώς σημείωσε ο κ. Κρούγκμαν, όχι επειδή η Αθήνα είναι κάποια υπερδύναμη όπως ήταν η Καρχηδόνα του Αννίβα, αλλά διότι η αντίστασή της ενσπείρει σ’ όλην τη Γηραιά Ηπειρο τα (εκ νέου) καινά δαιμόνια της αμφισβήτησης, ακόμα και της εξέγερσης. Ολα αυτά τα δημοκρατικά σπαράγματα πρέπει να πιουν το κώνειο. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.

Προς τούτο η πλουτοκρατική Γερμανία διαθέτει συμμάχους και πάσης φύσεως φεδεράτους. Εννοώ όλους αυτούς τους πολιτικούς τζιτζιφιόγκους που «προΐστανται» των δημοκρατιών τους, ως ανθύπατοι ή γκαουλάιτερ του Βερολίνου. Εχουμε φθάσει στον χοντρό κόμπο. Η εφαρμογή του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού έχει οδηγήσει στον πολιτικό αυταρχισμό τις δημοκρατίες, ακόμα και στον εκφασισμό τους εις ό,τι αφορά τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και τις ελίτ που τα ελέγχουν.

Πώς λοιπόν αυτό το σύστημα να ανεχθεί κάτι «ξεβράκωτους» και ξεγραβάτωτους που απαγορεύουν πλειστηριασμούς, επαναφέρουν εργασιακούς νόμους και ρυθμίζουν χρέη; Να καταστραφεί η Καρχηδών μας,

αλλιώς θα πέσει η Βαστίλη τους...

πηγή