Σταύρος Χριστακόπουλος

Ο απερχόμενος πρωθυ­πουργός Αντώνης Σα­μαράς, ο Άδωνις Γεωργιάδης και κάμπο­σοι ακόμη θερμοκέφαλοι της Ν.Δ. μίλησαν και θα ξαναμιλήσουν για κα­ταστροφή.

- Δεν φαίνεται να συμμερίζεται όμως την άποψή τους ο εκδότης του «Βήματος» Σταύρος Ψυχάρης, ο οποίος την Κυριακή, στο πρωτοσέ­λιδο άρθρο του, αφού θύμισε ανάλο­γες εκστρατείες εκφοβισμού στο πα­ρελθόν, όλες εκπορευθείσες από τη Δεξιά, κατέληξε:

«Καθώς όλοι γνω­ρίζουμε τα όριά μας, λογικό είναι να περιμένει κανείς ότι μετά τις εκλογές, ψήφω και αποφάσει του Λαού, όλα θα πάνε καλύτερα...».

- Δεν τους συμμερίζεται ούτε καν το ΔΝΤ, του οποίου ο εκπρόσωπος Τζέρι Ράις ανέφερε ότι «οι συζητήσεις με τις ελληνικές αρχές θα ξαναρχίσουν μόλις υπάρξει νέα κυβέρνηση σε συνεννόηση με την Ε.Ε. και την ΕΚΤ. Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες».

- Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Κε­ντρικής Τράπεζας σχολίασε: «Οι Έλ­ληνες ψηφοφόροι είναι αυτοί που θα αποφασίσουν τη μελλοντική σύνθε­ση του ελληνικού κοινοβουλίου και την κυβέρνηση. Δεν θα παρέμβουμε ούτε θα κάνουμε σχόλιο σε αυτήν τη δημοκρατική διαδικασία. Θα περι­μένουμε τις προτάσεις των ελληνικών αρχών για το πώς είναι καλύτερο να προχωρήσουμε με την αξιολόγηση και θα το συζητήσουμε αυτό με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ».

- Όσο για τη χρηματοδότηση των τραπεζών, δεν αντιμετωπίζει προβλήματα όσο η Ελλάδα βρίσκεται σε πρόγραμμα. Επι­πλέον η ΕΚΤ ψάχνει μοντέλο ενίσχυσης της ρευστότητας και των τραπεζών και του Δη­μοσίου, εάν υπάρξει σύντο­μα συμφωνία.

- Ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ανέφερε πως οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης «θα συνεργαστούν εποικοδομητικά με τη νέα ελληνική κυβέρνηση».

- Η Γερμανία «παρακολουθεί στε­νά», αλλά δεν λέει κάτι περισσότερο από όλα όσα έλεγε και επί κυβέρνη­σης Σαμαρά για προσήλωση στον «δρόμο των μεταρρυθμίσεων».

- Οι «Financial Times» μιλούν για την ανάγκη ενός «Νιου Ντιλ» στην Ευ­ρώπη και διαπιστώνουν: «Η αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης, όμως, να αποτρέψει τις πρόωρες εκλογές είναι η τελευταία απόδειξη ότι απαιτούνται πιο γενναίες πολιτικές αποφάσεις από τους ηγέτες της ευρωζώνης. Δεν φτάνουν πλέον οι απλές τεχνικές βελ­τιώσεις της πολιτικής».

- Το Bloomberg, σε γραμμή... ΣΥΡΙΖΑ, ζητάει τη διαγραφή μεγάλου μέ­ρους του χρέους, θεωρώντας τη λύ­ση αυτή ως την «καλύτερη εναλλα­κτική που υπάρχει στον ορίζοντα».

Είναι ίσως περιττή η απαρίθμηση των δηλώσεων και δημοσιευμάτων που είτε δεν συμμερίζονται την κιν­δυνολογία Σαμαρά είτε βλέπουν την κυβερνητική αλλαγή στην Αθήνα ως ευκαιρία. Κι όμως, όπως θα δείτε στο σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 5, ο πρωθυπουρ­γός και οι δικοί του θα επιμείνουν: «Η χώρα καταστρέφεται αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ».

Η κρίσιμη ψήφος

Στην πραγματικότητα οι παράγο­ντες των δανειστών δείχνουν ήδη δι­ατεθειμένοι να προχωρήσουν σε δι­απραγμάτευση με την επόμενη κυ­βέρνηση, μακριά από τις εκβιαστικές τρομο-ηλιθιότητες που εκστομίζουν εδώ οι απερχόμενοι κυβερνήτες.

Αυτά εκτός Ελλάδας, όπου μόνο σποραδικά δημοσιεύματα υπο-στηρίζουν το κυβερνητικό εμπόριο φό­βου. Στο εσωτερικό της χώρας ο φό­βος είναι επίσης δύσκολο να πιάσει. Όχι μόνο επειδή το 2015 δεν είναι 2012, αλλά και διότι αυτό το έργο η ελληνική κοινωνία το έχει ξαναδεί. Και δεν είδε μόνο το έργο, αλλά και τη συνέχειά του, την οποία αποτελούν τα πεπραγμένα της απερχόμενης κυ­βέρνησης, τα οποία δεν της περιποιούν ιδιαίτερη τιμή. Κάθε άλλο.

Η πολιτική αδυναμία Σαμαρά και συνοδοιπόρων είναι καταφανής, σε βαθμό μάλιστα που περισσότερο οί­κτο να προκαλούν οι απειλές τους παρά φόβο. Στην πραγματικότητα η απόπειρα τρομοκράτησης αφορά μό­νο ένα τμήμα της κοινωνίας, το οποίο όμως ίσως αποδειχθεί κρίσιμο – και χρήσιμο στη Ν .Δ. - με δύο τρόπους:

- Εάν κόψει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα.

- Εάν διασφαλίσει στη Ν.Δ. και τον Σαμαρά ένα «ευπρεπές» ποσοστό, το οποίο θα επιτρέψει στον πρόεδρο της Ν.Δ. να διατηρήσει την ηγεσία του κόμματος και θα τον καθιστά ισχυρό αντιπολιτευτικό πυλώνα την «επόμε­νη μέρα».

Πρόκειται για το τμήμα εκείνο των μεσοστρωμάτων που ψηφίζει «ασφάλεια», «σταθερότητα» και πολι­τική χωρίς ρίσκο για το ίδιο και τα εισοδήματά του.

Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί

Σε αυτό το τμήμα της κοινωνίας, το οποίο θα αποδειχθεί κρίσιμο για τον συσχετισμό δύναμης μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων κυρίως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να απευθυνθεί με τρό­πο πειστικό. Πρόκειται για ψηφοφό­ρους οι οποίοι δεν θα επηρεαστούν τόσο από την αξιολύπητη καμπάνια της Ν.Δ. όσο από την ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να τους πείσει ότι η επόμενη μέρα, με αυτόν στην εξουσία, θα εί­ναι καλύτερη - ή, έστω, δεν θα είναι... χειρότερη.

Όσο περισσότερο πλησιάζει η 25η Ιανουαρίου τόσο θα ξεκαθαρίζουν τα πολιτικά δεδομένα και η εικόνα των διεκδικητών της ψήφου θα γίνε­ται ευκρινέστερη. Η προπαγάνδα φό­βου προφανώς θα κορυφωθεί - εν­δεχομένως και η γελοία πλευρά της. Ωστόσο τις επιφυλάξεις - όσες, όποι­ου είδους και σε όποιους υπάρχουν - δεν μπορεί κανείς άλλος να τις υπερ­κεράσει εκτός από τον ίδιο τον ΣΥΡΙ­ΖΑ και, κυρίως, τον ίδιο τον Τσίπρα. Όσο φαιδρή και γραφική κι αν είναι μια εκστρατεία φόβου για τους πολλούς, πάντα είναι επι­κεντρωμένη στα ανακλαστι­κά μιας πολύ συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας. Αυτή, είτε αρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι, θα αποδειχθεί αποφασιστική για τον κυριότερο εκλογικό στόχο του: την αυτοδυναμία.

Θα δούμε το επόμενο διάστη­μα αν είναι σε θέση να διώξει τις σκιές που επιχειρούν να προσθέ­σουν στη δημόσια εικόνα του οι αντίπαλοί του, αλλά και οι κακοφωνίες στο εσωτερικό του...

πηγή