του Αντώνη Δελλατόλα

Βλέπουν δε, τις αναμετρήσεις στην Κεντρική Επιτροπή, τις ψηφοφορίες, τους συσχετισμούς και τους πολιτικούς αντιπάλους να μιλούν για το κόμμα του Τσίπρα και το «κόμμα του Λαφαζάνη».

Η κυβερνητική εκπρόσωπος με την γνωστή πολιτική της ελαφρότητα, προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις ότι πρόκειται για δυο κόμματα σε ένα.

Παρότι κανείς δεν την παίρνει πια τοις μετρητοίς - ούτε ο ίδιος ο Σαμαράς μαθαίνω - θα πρέπει να πούμε ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο Λαφαζάνης, ούτε τώρα ούτε αν έρθει η ώρα και ο Τσίπρας γίνει πρωθυπουργός. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι της Αριστερής Πλατφόρμας, μπορεί να έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις από την πλειοψηφία, να επιδιώκουν να επηρεάσουν τις συλλογικές αποφάσεις, αλλά ξέρουν να δέχονται τις αποφάσεις που προκύπτουν μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες. Και προφανώς δεν θα πάρουν το ρίσκο μιας σύγκρουσης που θα κοστίσει στον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει της μελλοντικής εκλογικής αναμέτρησης.

Αλλού είναι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Να διαμορφώσει σύντομα, ένα πλήρες, συγκροτημένο, εναλλακτικό, αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα διεξόδου από την κρίση.

Με σταθερά βήματα την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης με στόχο να εφαρμόσει ένα σχέδιο που θα βγάλει την χώρα από την βαθιά κρίση, την εσωστρέφεια, την κακή ψυχολογία της αγοράς, από την κατάθλιψη που  βιώνει η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Εκεί θα κριθεί η διάρκεια της κυβερνητικής του παρουσίας, αν βρεθεί με εντολή του ελληνικού λαού να κυβερνήσει, με συμμαχίες ή αυτοδύναμος.

Είναι σε ένα τέτοιο δρόμο;

Νομίζω πως είναι.

Αλλά χρειάζεται ακόμα προσπάθεια και κυρίως καθαρό μυαλό και καθαρές θέσεις από όλους.

Και σύντομα.
Δεν υπάρχει χρόνος για ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, ούτε στα κομματικά όργανα, ούτε στα τηλεοπτικά παράθυρα....

πηγή