... με μία θεαματική έξοδο από το ΔΝΤ, η οποία έως τώρα βρίσκει στον... τοίχο των δανειστών.

Η έξοδος αυτή, σύμφωνα με το καταστατικό του ESM (του περίφημου μηχανισμού στήριξης: European Stability Mechanism), κάθε άλλο παρά εύκολο εγχείρημα είναι, καθώς το ΔΝΤ εγείρει ως αξεπέραστο «εμπόδιο» την ενεργοποίηση της «προληπτικής» πιστωτικής γραμμής, η οποία όμως οδηγεί σε «ενισχυμένη επιτήρηση» και σε «υιοθέτηση μέτρων».

«Εάν υπάρξει προληπτική πιστωτική γραμμή, θα υπάρξουν και όροι. Αυτό είναι γεγονός, δεν είναι πρόταση». Αυτό ακριβώς ξεκαθάρισε ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας και επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά το τελευταίο συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Τα έγγραφα που παρουσιάζει σήμερα το «Ποντίκι» κατατέθηκαν στη Βουλή από τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Π. Καμμένο στη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης και φανερώνουν το πλαίσιο κάτω από το οποίο μπορεί να γίνει η έξοδος αυτή.

Πίστωση ίσον εποπτεία

Κατ’ αρχάς να δούμε τι προβλέπει η ιδρυτική συμφωνία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM):
♦ Άρθρο 4 - Ενεργοποίηση της πιστωτικής γραμμής: «Η ενεργοποίηση της πιστωτικής γραμμής γίνεται με πρωτοβουλία του μέλους του ESM - δικαιούχου. Το μέλος έχει τη δυνατότητα [ευελιξία] να ζητήσει άντληση χρηματοδότησης οποιαδήποτε χρονική στιγμή της περιόδου κατά την οποία είναι διαθέσιμη η πιστωτική γραμμή, με βάση τους συμφωνηθέντες όρους. [Το μέλος] ενημερώνει τον ESM τουλάχιστον μια εβδομάδα νωρίτερα από την εκδήλωση της πρόθεσής του να αντλήσει πόρους, ανάλογα και με το μέγεθος του ποσού που σκοπεύει να ζητήσει».

♦ Άρθρο 5 - Ενισχυμένη Επιτήρηση: «Όταν χορηγείται προληπτική πίστωση (PCCL: Precautionary Conditioned Credit Line) ή αντλείται ενισχυμένη πίστωση (ECCL: Enhanced Conditions Credit Line), το μέλος του ESM υπόκειται σε ενισχυμένη επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την περίοδο διαθεσιμότητας της γραμμής πίστωσης. Ένα μέλος του ESM υπό ενισχυμένη επιτήρηση, υπό την καθοδήγηση και τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ενεργεί ευρισκόμενη σε επαφή με την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (ESA) και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου (EBSR), όπου ενδείκνυται και με το ΔΝΤ, υιοθετεί μέτρα που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των πηγών ή πιθανών πηγών δυσκολιών».

ΔΝΤ από την πίσω πόρτα!

Η κυβέρνηση επιχειρεί να συνδέσει την έξοδο της χώρας από το ΔΝΤ με ένα αναπτυξιακό συμβόλαιο, ωστόσο αυτή η προοπτική σκοντάφτει σε αυτό που είπε ο Ντάισελμπλουμ, ότι «ο ESM δεν δημιουργήθηκε ως επενδυτικό ταμείο, αλλά ως εργαλείο διαχείρισης των κρίσεων. Και έτσι πρέπει να παραμείνει».

Με τον τρόπο αυτόν ταυτίστηκε με την άποψη του Γερμανού ομολόγου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απορρίπτοντας την πρόταση για την εκμετάλλευση των λιμναζόντων κεφαλαίων του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης (ESM) ως εγγυήσεων για την τόνωση των επενδύσεων. Συνεπώς, σε περίπτωση που η Ελλάδα βγει από το τρέχον μνημόνιο, αυτό θα γίνει υπό όρους:

1 Οι δανειστές θα έχουν την αποφασιστική γνώμη. Δεν θα γίνει τίποτε χωρίς αυτούς. Οι δανειστές εμφανίζονται εξαιρετικά δύσπιστοι για την προοπτική η Ελλάδα να βγει πλήρως και «καθαρά» από το μνημόνιο κατά το πρότυπο της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας.

2 Πώς η Ελλάδα θα βγει στις αγορές για να δανειστεί όταν το χρηματοδοτικό κενό υπολογίζεται σε 29 δισ. την επόμενη διετία, με επιτόκιο που ήδη σκαρφάλωσε πάνω από το 7%; Άρα, λέει το ΔΝΤ, σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης από το μνημόνιο, που μόνο βέβαιη δεν είναι, η Ελλάδα θα πρέπει να εξοπλιστεί με μια προληπτικού χαρακτήρα «γραμμή χρηματοδότησης», η οποία, και μόνο που θα «ανοίξει», όπως λέει το άρθρο 5 του ESM, θα επισύρει ενισχυμένη επιτήρηση και ενδεχομένως νέα μέτρα.

Ποιο είναι το πιο... ωραίο; Ότι ο ESM, επιτηρώντας τον δικαιούχο ή χρήστη της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, θα συνεργάζεται, μεταξύ άλλων, «όπου χρειάζεται», και με το... ΔΝΤ, από το οποίο εμείς θα έχουμε «βγει» – και εξ αιτίας της εξόδου μας θα πάρουμε την εν λόγω πίστωση, η οποία θα ξαναφέρει το Ταμείο στην πόρτα μας.

3 Ακόμη και αν η Ελλάδα βγει τυπικά από το τρέχον μνημόνιο στο τέλος του έτους, οι αποφάσεις για το χρέος δεν θα ληφθούν ταυτόχρονα – αντιθέτως θεωρείται βέβαιο ότι θα καθυστερήσουν για άγνωστο χρονικό διάστημα και η εκκρεμότητα αυτή μπορεί να τινάξει στον αέρα τον όποιο πολιτικό και οικονομικό σχεδιασμό.

Όμως στο Μαξίμου ουδείς ενδιαφέρεται πλέον για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα. Προέχει η – εκ των πραγμάτων αμφίβολη – προσωπική πολιτική τους επιβίωση...

πηγή