Στην άλλη πλευρά της διαπραγμάτευσης βρισκόταν η ειδική ομάδα εργασίας του διεθνούς τραπεζικού λόμπι International Institute of Finance (IIF) αποτελούμενη συγκεκριμένα από τις ιδιωτικές τράπεζες που είχαν ελληνικά ομόλογα, μεταξύ των οποίων και οι ελληνικές τράπεζες και φυσικά η Eurobank.

Ποιον ακριβώς, λοιπόν, εκπροσωπούσε ο κ. Χαρδούβελης σε αυτή τη διαπραγμάτευση; Το ελληνικό δημόσιο ή τη Eurobank της οποίας ήταν διευθυντής οικονομικής ανάλυσης  και στην οποία επέστρεψε να δουλέψει μετά το πέρας της διαπραγμάτευσης;

Το πακέτο του δεύτερου μνημονίου στο οποίο βασίστηκε το PSI έδινε 50 περίπου δισεκατομμύρια στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Το ποσό της ονομαστικής αξίας των ομολόγων που θα εντάσσονταν σε αυτή τη διαδικασία και το αντίτιμο που θα δινόταν σε κάθε τράπεζα καθορίστηκε μέσα από τη διαπραγμάτευση στην οποία ηγήθηκε ο κ. Χαρδούβελης, υποτίθεται εκ μέρους τους ελληνικού δημοσίου. (Βλ. και παλαιότερη έρευνά μου για το Corporate Europe Observatory.)

Η διαπραγμάτευση αυτή κατέληξε στα τέλη του 2012 στους όρους με τους οποίους θα γινόταν η ανακεφαλαιοποίηση. Εν τω μεταξύ ο κ. Χαρδούβελης γύρισε τον Ιούνιο στη Eurobank και πέρασε στην άλλην πλευρά του τραπεζιού της διαπραγμάτευσης.

Με βάση τους όρους που διαμορφώθηκαν το 2012, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) αγόρασε με 1,54 ευρώ κάθε μετοχή της Eurobank για να τη σώσει. Η διοίκηση της έμεινε στους ιδιώτες που είχαν προσλάβει τον κ. Χαρδούβελη. Τώρα το ΤΧΣ ξαναπουλά τις μετοχές της Eurobank 0,30 ευρώ ανά μετοχή.

Η «διάσωση» της Eurobank (μαζί με τις ανακεφαλοποιήσεις Νέου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Νέας Proton που της δόθηκαν ως δώρο), έχει στοιχίσει στο ελληνικό δημόσιο 10,45 δις ευρώ.

Η αξία των μετοχών της Eurobank για τα αφεντικά του κ. Χαρδούβελη, και κατά πάσα πιθανότητα και τον ίδιο, σώζεται με το χρέος της τρόικας που διατέθηκε για την ανακεφαλοποίηση που φορτώθηκαν στην πλάτη τους οι απλοί φορολογούμενοι στην Ελλάδα συν τη ζημιά του δημοσίου. Είναι αυτή η σκανδαλώδης κατάληξη άσχετη με τη «διαπραγμάτευση» που έκανε ο κ. Χαρδούβελης – κι από τις δύο, στην ουσία, πλευρές του τραπεζιού; Μήπως είναι τόσο ευνοϊκή για τους παλιούς μετόχους της Eurobank γιατί στην ουσία «διαπραγματεύονταν» με τον εαυτό τους;

Μετά από αυτό το προσωπικό success story, ο Γκίκας Χαρδούβελης γίνεται ο νέος «τσάρος της οικονομίας» και βάζει πλώρη για νέες ένδοξες διαπραγματεύσεις πάντα για το συμφέρον του απλού έλληνα φορολογούμενου. Πιθανώς μέχρι να επιστρέψει στη δουλειά του στη Eurobank ή κάποιο από τα funds που θα την πάρουν τζάμπα.

Πρόκειται για σκανδαλώδη περίπτωση σύγκρουσης συμφερόντων που θα πρέπει να ερευνηθεί από τις αρμόδιες αρχές.

πηγή