Τι κι αν χτυπιούνται και σκούζουν όλοι ότι… πρέπει να «ελέγξουν τη μετανάστευση» και ότι κινδυνεύει η εκάστοτε «εθνική και πολιτιστική ταυτότητα», τι κι αν χιλιάδες ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες χάνουν τη ζωή τους ή τρώνε πόρτα από γη και από θάλασσα στην προσπάθειά τους να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος; Άμα είσαι δισεκατομμυριούχος δεν πά’ να είσαι και από το Βαζιριστάν, που λέει ο λόγος, οι πόρτες είναι ορθάνοιχτες και τα σκυλιά δεμένα.

Την εποχή της κρίσης, μάλιστα, η καμπάνια «προσέλκυσης» των απανταχού πλουσίων αυτής της γης έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις. Μιλάμε για κανονικό διαγωνισμό ανάμεσα στα κράτη - μέλη για το ποιος θα κάνει την καλύτερη προσφορά σε κάθε ματσωμένο.
Όλοι έχουμε ακούσει φυσικά για τη Μάλτα, η οποία έβγαλε την υπηκοότητά της στο σφυρί και πλέον, με ένα εκατομμύριο ευρώ, μπορεί κανείς να γίνει με τη βούλα «Μαλτέζος».

Όμως δεν είναι η μόνη. Η Πορτογαλία, η Κύπρος, η Ισπανία ακόμη και η Αυστρία και η Βρετανία έχουν μπει για τα καλά στο «παζάρι» του ευρωπαϊκού διαβατηρίου, προσφέροντας ολοένα και θελκτικότερα «προγράμματα μόνιμης διαμονής έναντι επενδύσεων». Το ντιλ είναι απλό: Εσύ κάνεις μια επένδυση στη χώρα και εγώ σου δίνω μακροχρόνια άδεια διαμονής, η οποία εύκολα μετατρέπεται σε μόνιμη άδεια και μετά στην απόκτηση υπηκοότητας.

Οι κάθε λογής «επενδυτές» τώρα έχουν κάθε λόγο να θέλουν να αποκτήσουν ένα ευρωπαϊκό διαβατήριο και να κάνουν μπίζνες – με άπειρες πλέον επιλογές – κατά το δοκούν στη Γηραιά Ήπειρο χωρίς να χρειαστεί να αιτούνται βίζας ή να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Και φυσικά – και εδώ – η λαμογιά έχει την τιμητική της αφού, όπως υποστηρίζει και η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» σε σχετικό ρεπορτάζ, προκειμένου να αποκτήσουν το πολυπόθητο διαβατήριο δεν είναι λίγοι αυτοί που – μέσω δικηγορικών γραφείων με έδρα φορολογικούς παραδείσους – στήνουν ψεύτικες εταιρείες που θα προχωρήσουν σε δήθεν επενδύσεις σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα.

Το 2013, η Μάλτα και η Πορτογαλία εμφανίζονται ως αγαπημένοι «προορισμοί» των εκτός Ε.Ε. πλουσίων που ανυπομονούν να επενδύσουν στην Ε.Ε., σύμφωνα όμως με τις εξειδικευμένες εταιρείες που «αναλαμβάνουν» να εξευρωπαΐσουν τους πελάτες τους, πρόκειται για μια «αγορά» που βρίσκεται στα σπάργανα και έχει «πολλά ακόμη να δώσει».

πηγή