Αυτό είναι το βασικό στίγμα της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που ασκείται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να χάνονται ένα προς ένα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα και χωρίς κανένα όφελος για τα δημοσιονομικά.

Το χειρότερο, ωστόσο, είναι πως με την παραχώρηση σε ιδιώτες επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, το ελληνικό Δημόσιο χάνει το δικαίωμα για στρατηγικό σχεδιασμό, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να απομακρύνει τη χώρα από τα νύχια της κρίσης. Αντίθετα, η συγκυρία και η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται εξυπηρετεί πολύ μικρό αριθμό επιχειρηματικών δυνάμεων, που μετατρέπονται σε απόλυτους κυρίαρχους.

Το θέμα δεν είναι φιλοσοφικού χαρακτήρα, αλλά αποκτάει όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα, τη στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα ξεπουλάει την κρατική περιουσία και με ευτελή τιμήματα μεταβιβάζει τη μία μετά την άλλη τις δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας.

Τα συμπεράσματα

Όλη την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα που βρέθηκε ψηλά στην επικαιρότητα αφορούσε τον Διαχειριστή του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρισμού στη χώρα, τον γνωστό ΑΔΜΗΕ. Μόνο μία βιαστική ματιά στα περιουσιακά στοιχεία, τη δραστηριότητα και τις δυνατότητες που έχει η εταιρεία, φτάνει για να καταλάβουμε το βάρος που έχει στο ενεργειακό σύστημα και κατ’ επέκταση στην οικονομική ζωή της χώρας. Συγκεκριμένα, ο ΑΔΜΗΕ διαθέτει:

• 11 χιλιάδες χιλιόμετρα γραμμών υψηλής τάσης.
• 221 Υποσταθμούς και Κέντρα Υψηλής Τάσης.
• Τρία Εθνικά Κέντρα Ελέγχου Ενέργειας.
• Έμπειρο προσωπικό που διασφαλίζει την αξιόπιστη και ασφαλή μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας.

Η τρέχουσα εμπορική αξία της εταιρείας εκτιμάται πως ξεπερνά τα 8 δισ. ευρώ, αλλά, όπως όλα δείχνουν, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να την ξεπουλήσει όσο - όσο, φτάνει να προχωρήσει η αποκρατικοποίηση.

Από τη συζήτηση που έγινε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, όπου εξετάζεται το νομοσχέδιο, με βάση το οποίο θα επιτραπεί η πώληση  του ΑΔΜΗΕ σε στρατηγικό επενδυτή, προέκυψαν πολλά και ενδιαφέροντα συμπεράσματα, για τους στόχους, τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, καθώς επίσης και για την ενεργειακή πολιτική που εφαρμόζει.

Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση του αρμόδιου για την ενέργεια υφυπουργού, του Μάκη Παπαγεωργίου, η κυβέρνηση δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση, ακολουθώντας με θρησκευτική ευλάβεια τα όσα έχει κάνει και με όλες τις προηγούμενες αποκρατικοποιήσεις.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό, την αποτίμηση της αξίας του ΑΔΜΗΕ θα κάνει η ΔΕΗ, κάτι που σημαίνει ότι σήμερα στο υπουργείο δεν γνωρίζουν με επίσημα στοιχεία την πραγματική αξία και το ύψος των παγίων της εταιρείας που θέλουν να βγάλουν στο σφυρί.

Αντίθετα, ο Παπαγεωργίου αναλώθηκε και σε πολιτικές ακροβασίες, δηλώνοντας ότι η μελέτη που συνέταξαν στελέχη τού οίκου Goldman Sachs δεν βασίστηκε σε πραγματικά στοιχεία (!!!). Δηλαδή, η κυβέρνηση θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ότι κάποιοι αναλυτές του οίκου ξύπνησαν ένα πρωί και αποφάσισαν να αποτιμήσουν τον Διαχειριστή του ελληνικού συστήματος μεταφοράς ενέργειας! Ίσως να είναι το πιο αστείο ανέκδοτο των τελευταίων χρόνων…

Σύσσωμη η αντιπολίτευση, σχεδόν το σύνολο των κοινωνικών φορέων και όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αντιδρούν (ο καθείς με τον δικό του τρόπο) στα σχέδια για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, κάνοντας λόγο για ξεπούλημα, ενώ τονίζουν ότι με την αποκρατικοποίηση του τομέα των μεταφορών το ελληνικό Δημόσιο χάνει οριστικά τη δυνατότητα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει πολιτικές που θα καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας και συνολικά της κοινωνίας, με ένα από τα βασικότερα αγαθά για τη δραστηριότητα του σύγχρονου ανθρώπου, καθώς πλέον το κριτήριο θα είναι το κέρδος.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν (αν και είναι λίγες), αλλά το ίδιο το πολιτικό και επικοινωνιακό σύστημα, που υποστηρίζει την κυβέρνηση, ρίχνει πέπλο σιωπής, για να παραμείνει ο ελληνικός λαός στο σκοτάδι της άγνοιας που τον κατέχει.

Ελληνική πρωτοτυπία

Το πόσο εγκληματικό είναι να παραδοθεί ο ΑΔΜΗΕ σε ιδιώτες προκύπτει και από το γεγονός ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις εκείνων των χωρών όπου ο Διαχειριστής τους δεν είναι υπό κρατικό έλεγχο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο υπόμνημα που κατέθεσε η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ στην επιτροπή της Βουλής. Μάλιστα, σε όσες χώρες δεν υπάρχει 100% έλεγχος του κράτους οι αντίστοιχες εταιρείες έχουν βασικό μέτοχο, με μερίδια πλειοψηφίας, το Δημόσιο! Κι εδώ, οι μνημονιακές δυνάμεις επιχειρούν να παραδώσουν σε ιδιώτες πάνω από το 65% των μετοχών του ΑΔΜΗΕ, που σημαίνει τον απόλυτο έλεγχο της εταιρείας.

Ωστόσο, ο ιδιώτης ενδιαφέρεται πρωτίστως (και μάλλον αποκλειστικά) για το κέρδος, με αποτέλεσμα να αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας του Διαχειριστή κι έτσι μπαίνουν σε αμφισβήτηση οι όποιες υποσχέσεις του μελλοντικού μετόχου για επενδύσεις, που είναι πανάκριβες στα δίκτυα μεταφοράς.

Όπως αναφέρει στο υπόμνημά της η ΓΕΝΟΠ, «η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και των Δικτύων (…) είναι κεντρικός πυλώνας μιας πολιτικής για το μέλλον της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, λόγοι εθνικής ασφάλειας, αλλά και ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού, επιβάλλουν την ανεξαρτησία του ΑΔΜΗΕ, υπό την εποπτεία του Δημοσίου».

Είναι δεδομένο ότι ο Διαχειριστής του συστήματος μεταφοράς ενέργειας αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ενεργειακού συστήματος της χώρας. Αυτό και μόνο, κάνει αδύνατη την ακριβή αποτίμηση μίας τέτοιας εταιρείας, καθώς στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μετρούνται εμπορεύματα ή υπηρεσίες, αλλά η λειτουργία και η υπόσταση ολόκληρου του ενεργειακού συστήματος. Οπότε και τα 8 δισ. ευρώ, που κάποιοι εκτιμούν την αξία του ΑΔΜΗΕ, ίσως να είναι λίγα σε σύγκριση με την πραγματική του αξία και θέση στην αγορά.

Σε κάθε περίπτωση, η πώληση είναι ένα ακόμη έγκλημα στην οικονομία της χώρας και οι επιπτώσεις από την παράδοσή του σε ιδιώτες μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική! Όπως έγινε σε άλλες χώρες με νεοφιλελεύθερα συστήματα, όπως στην αμερικάνικη πολιτεία της Καλιφόρνιας…

πηγή