Τα παπαγαλάκια εδώ, τα παπαγαλάκια εκεί, πού είναι τα παπαγαλάκια;

Αντώνης Δελλατόλας

Προφανώς και δεν αναφέρομαι στα πανέμορφα πουλιά των τροπικών δασών - και σε όσα βρίσκονται στα κλουβιά «φιλόζωων» συμπολιτών μας, αλλά στα «δημοσιογραφικά παπαγαλάκια» που έπιασαν δουλειά αμέσως μετά την συζήτηση για την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να «κατεβάσουν» την γραμμή που τους πέρασαν οι… Σεγκελά των δυο πολιτικών αρχηγών.

Τα ωσαννά προς τους δυο πολιτικούς αρχηγούς, όχι μόνο είναι ξεπερασμένα και ανάγονται σε φτηνά δημοσιογραφικά κόλπα της περασμένης δεκαετίας και βάλε, αλλά δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση ούτε συμβάλλουν στον πολιτικό διάλογο και στην ενημέρωση των πολιτών. Το μόνο που κάνουν είναι να γεμίζουν με ευφυολογήματα της πλάκας τις τηλεοπτικές συζητήσεις.

Γράφτηκαν τόσα πολλά για την συζήτηση στην Βουλή.

Ας καταθέσουμε δυο τρεις απόψεις για την πολιτική ουσία της αναμέτρησης Σαμαρά- Τσίπρα, αλλά και για τα επικοινωνιακά φάουλ και των δύο.

Ο Σαμαράς - και ο υπουργός Οικονομικών- δεν κατάφεραν να πείσουν για το μείζον. Ότι υπάρχει προοπτική για την κοινωνία που δοκιμάζεται από την πολιτική που ακολουθούν. Απαρίθμηση δεκάδων αριθμών για πλεόνασμα, για το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, για τα επιτόκια, αλλά καμιά παραδοχή ότι- ακόμα κι αν τα στοιχεία είναι όπως τα είπαν- όλα αυτά δεν αφορούν τους πολίτες που βλέπουν την ζωή τους να εξαθλιώνεται χρόνο με τον χρόνο. Σε όλα τα επίπεδα. Δεν χρειάζεται να αναφέρω κανένα άλλο συμπέρασμα.

Ο Τσίπρας αποτύπωσε με καθαρά πολιτικό τρόπο την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην χώρα. Μετέφερε στην αίθουσα, αυτό που βιώνει ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο υπάλληλος, ο επιχειρηματίας, ο φοιτητής, επεσήμανε την έλλειψη σχεδίου για την χώρα, το έλλειμμα πολιτικής βούλησης να αντισταθεί η συγκυβέρνηση στις απαιτήσεις της τρόικας και των δανειστών.

Εκείνο που δεν έκανε- απαραίτητο σε μια τέτοια συζήτηση- είναι να αναφέρει με καθαρές κουβέντες ποιες είναι οι βασικές πολιτικές του που θα αποτελέσουν την εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Σκόρπιες και γενικόλογες αναφορές δεν δίνουν απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα και τις αμφιβολίες που έχει ο κόσμος.

Τώρα για τα επικοινωνιακά κόλπα των δυο μονομάχων, δεν χρειάζεται να πω πολλά. Γράφτηκαν διάφορα.

Επισημαίνω κατά την γνώμη μου μόνο το εξής. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν χρειάζεται να έχει έτοιμο ένα ευφυολόγημα, ένα τσιτάτο, μια ατάκα κάθε δυο λεπτά όταν μιλάει. Είτε στην Βουλή, ειτε οπουδήποτε.
Ας χρησιμοποιήσει τις δυνατότητες που έχει. Τις πολιτικές και επικοινωνιακές.
Η κοινωνία καταλαβαίνει και περιμένει...

πηγή