Η Διεθνής Διαφάνεια & o κ. Κώστας Μπάκουρης.

Η Διεθνής Διαφάνεια.

Κάτι σαν τον Πάπα της Ρώμης δηλαδή, που έχει και το αλάθητο.

Και τι έγινε με το συμπέρασμα αυτό της Διεθνούς Διαφάνειας; Της ντουντούκας.

Βούιξαν τα ΜΜΕ, εγχώρια και διεθνή, επί τριήμερον! Κι έμαθαν όλοι urbi et orbi, στην Ελλάδα και τον κόσμο, για μιαν ακόμα φορά ότι οι Ελληνες είναι διεφθαρμένοι και ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που εκδίδεται επί χρήμασι.

Τελάληδες, παπαγαλάκια και ντόμπερμαν έβγαλαν τα λυσσακά τους και για μιαν ακόμα φορά οι Ελληνες έσκυψαν το κεφάλι.

Για μιαν ακόμα φορά ο συκοφάντης των Ελλήνων πρώην πρωθυπουργός τους, κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου, εμφανίσθηκε δικαιωμένος. Ισως μάλιστα το Χάρβαρντ που τον ξεπλένει θα έπρεπε να του προσφέρει τη δυνατότητα ενός ακόμα κύκλου διαλέξεων.

Ποια όμως είναι η Διεθνής Διαφάνεια;

Μια ακόμα ΜΚΟ!

Ναι, καλά διαβάσατε! μια ακόμα ΜΚΟ!

Ποιος την ελέγχει για αυτά που αποφαίνεται; ο Φούφουτος!

Ο ίδιος που ελέγχει και τις εκθέσεις των Οίκων Αξιολόγησης. Ο ίδιος Φούφουτος που αποφάνθηκε (με «δημιουργική λογιστική») ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη για το Ευρώ και στη συνέχεια ο ίδιος πάλι την έβγαλε απ’ τις αγορές.

Ποιος διευθύνει τη ΜΚΟ Διεθνής Διαφάνεια; (και... Διαύγεια)! Ο αξιότιμος κ. Κώστας Μπάκουρης.

Ποιος είναι ο κ. Κώστας Μπάκουρης; Ο άνθρωπος στον οποίον ο κ. Κώστας Σημίτης (γνωστός και ως Πιπίνος ο Βραχύς) ανέθεσε την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Εργο στο οποίον ο παχυλώς - παχυλώς αμειβόμενος τότε κ. Μπάκουρης διέπρεψε μη πράττοντας τίποτα! Μηδέν, νίχιλ, ριέν ντι του! Με αποτέλεσμα να αναγκασθεί ο κ. Σημίτης (γνωστός και ως Πιπίνος ο Βραχύς) να τον αποπέμψει (και να φωνάξει την κυρία Αγγελοπούλου).

Να τον αποπέμψει πληρώνοντάς του μια αστρονομική αποζημίωση.

Ομως, τέτοιοι άνθρωποι σαν τον κ. Μπάκουρη δεν πάνε χαμένοι. Αντί να ανοίξει η γη να τον καταπιεί, άρχισε το σουλάτσο (επ’ αμοιβή) στις Ανεξάρτητες Αρχές και τις ΜΚΟ (αυτόν τον καρκίνο που σιγοτρώει τα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα) και κατέληξε επικεφαλής της Διεθνούς Διαφάνειας.

Να μας βγάζει διεφθαρμένους! Ποιος; Ο Μπάκουρης!

Που όμως, πότε και από ποιους ιδρύθηκε η Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International);

Στο Βερολίνο! (τι μου λες;)!

To 1993! (πότε; το 1993) - όταν η Γερμανία, μετά τον εμφύλιο και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, έδειχνε ότι ξαναμπαίνει στον πειρασμό ενός ακόμα Ράιχ; - τι μου λες;!

Από ποιους (ιδρύθηκε η εν λόγω ΜΚΟ);

Από καλούς ανθρώπους σαν τον Σόρος (ιδρυτής πλειάδος ΜΚΟ) που είχαν κι έχουν το όραμα μιας κοινωνίας χωρίς διαφθορά (όπως της Ζήμενς ή των τοκογλυφικών τόκων). Ενός καπιταλισμού δηλαδή που δεν θα είναι καπιταλισμός. Τι μου λες;!

Με έναν λόγο: τόπος, χρόνος, άνθρωποι: συνθέτουν μια από εκείνες τις αγαθές συμπτώσεις που ούτε το σύμπαν μπορεί να εξηγήσει.

Και μη μου πει κανείς για συνωμοσιολογία! τα πάντα σε αυτήν την ιστορία είναι διαφανή!.. Διαυγή! Ουδεμίαν ανάγκη έχει η Διεθνής Διαφάνεια να κρύβεται, αλλά αντιθέτως εν Μέση Οδώ μπορεί να διακηρύσσει ότι είμαστε διεφθαρμένοι και τα σκυλιά δεμένα.

Διεφθαρμένοι και συνεπώς μας άξιζε και μας αξίζει η τιμωρία.

Γιατί να μην πάνε (διότι εκεί το πάνε) το μηνιάτικο στα 200 Ευρώ; Γιατί η ανεργία να μη φθάσει στο 26%; Γιατί οι έξι στους δέκα νέους να μην είναι άνεργοι; Σε μια διεφθαρμένη χώρα η ανάταξη είναι επώδυνη. Γιατί να μην κυβερνάται με Προεδρικά Διατάγματα;

Γιατί να μην ψηφίζουν οι βουλευτές των τριών κομμάτων της Τρόικας στη Βουλή των Ελλήνων νόμο υποταγής στους... Εσθονούς;!

Διότι έγινε κι αυτό! Μέσα στη γενική ξεχαρβάλωση οι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων ψήφισαν να έρθουν Εσθονοί επόπτες (Επίτροποι), για να βάλουν σε τάξη θέματα διαφθοράς στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα δεν είναι αν είναι ή όχι... αδιάφθοροι οι... Εσθονοί, αλλά το ότι Ελληνες βουλευτές ψηφίζουν σωρηδόν ραγιάδικους νόμους, καθαιρώντας τη Βουλή σε χανουμάδικο.

Είναι όλο αυτό από καιρό μια ντροπή ανυπόφορη. Θυμίζει πια η κατάσταση τους τραγικούς εκείνους στίχους του Σαββόπουλου «Ελλάδα, γλώσσα τυφλή στη γεωγραφία, Ελλάδα,

οικόπεδο και αποικία».

Σήμερα, η Ελλάδα του Γιωργάκη και του κ. Σαμαρά, η Ελλάδα φο μπιζού του Σημίτη είναι ακριβώς αυτό. Μια «γλώσσα τυφλή στη γεωγραφία» που

αιωρείται σε ένα διπλωματικό κενό, τρωτή κι ευάλωτη από παντού,

θλιμμένη. Αδύναμη.

Οικόπεδο. Και αποικία.

Κι από πάνω της «φέγγει» πάλι «το στρατοδικείο»...

πηγή