Βγάζουν τις μάσκες: «Η τακτική μας είναι η επίθεση» (εναντίον του Λαού)

«Η τακτική μας είναι η επίθεση», είπε πριν από λίγες μέρες μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του και διεμήνυσε ότι είναι αποφασισμένος με κάθε τρόπο να κά­νει πράξη αυτά που λέει. Εμφανίστη­κε ακόμα έτοιμος να πάρει και τη χατζάρα και να διαγράψει όσους συνδι­καλιστές και βουλευτές του κόμματός του αντιδρούν, ενώ, φέρνοντας ως παράδειγμα το θέμα της Χαλυβουρ­γίας, που άνοιξε με δική του εντολή και τη βοήθεια των ματ έπειτα από εν­νιά μήνες απεργίας, δεν άφησε κανέ­να περιθώριο αμφιβολίας για το πώς σκοπεύει να κινηθεί τους επόμενους μήνες. Και πώς σκοπεύει να συμμορ­φώσει όσους αντιδράσουν/αντιστα­θούν στο ξεπούλημα το οποίο έχει δρομολογήσει.

Για να μην υπάρξουν, μάλιστα, πα­ρεξηγήσεις, ο Αντ. Σαμαράς, απευθυ­νόμενος προς τους βουλευτές του, εί­πε ότι «ο ελληνικός λαός πήρε τη μοί­ρα του στα χέρια του και αποφάσισε να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις. Σ’ εσάς στηρίζομαι και σ’ εσάς στηρίζεται όλη η χώρα. Ο ίδιος θα αντι­μετωπίσω στο όνομα του ελληνικού λαού όποιον βουλευτή της Ν.Δ. απο­γοητεύσει τον ελληνικό λαό και παί­ξει πολιτικά παιχνίδια. Τις κρίσιμες στιγμές κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προτάξει προσωπικές στρατηγικές και επιδιώξεις».

Προς τους συνδικαλιστές ήταν επί­σης σαφής και συγκεκριμένος, χωρίς να αφήσει κανένα περιθώριο παρερ­μηνείας. «Δεν θα δεχθώ άλλα φαινό­μενα ανομίας και αυτό αποδείχθηκε από αυτά που συνέβησαν στο προαύ­λιο της χαλυβουργίας», είπε και πρό­σθεσε: «Μέσα στη γενική ανεργία η κυβέρνηση δεν θα μείνει αδρανής -να κοιτάμε ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους».

Η «μάχη» της ΔΑΚΕ

Στην πραγματικότητα το μεγάλο πρόβλημα το έχει με τους συνδικα­λιστές του κόμματός του ο Αντ. Σα­μαράς. Όλο το τελευταίο διάστημα, οι παροικούντες το μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούν την ανταλλαγή από­ψεων μεταξύ βουλευτών της Ν.Δ. που στηρίζουν το σκληρό πρόγραμ­μα των μεταρρυθμίσεων και των αποκρατικοποιήσεων και του προέδρου της ΔΑΚΕ, Ν. Κιουτσούκη. Ο τελευ­ταίος ξεκίνησε χαρακτηρίζοντας τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα «Ινδιάνο» και συνέχισε καταχεριάζοντας τη βουλευτή της Ν.Δ. Φωτεινή Πιπιλή ως «κοκότα». Όλη όμως η ανα­κοίνωση της ΔΑΚΕ ήταν ένας πραγμα­τικός θησαυρός, αφού οι συνδικαλιστές, απευθυνόμενοι στους υπουρ­γούς του κόμματός τους, έλεγαν πως «θυσιάζουν στον βωμό της προσευ­χής ό,τι απέμεινε όρθιο, ικανοποιώ­ντας και τις τελευταίες απαιτήσεις των τροϊκανών, πιστεύοντας ότι έτσι θα εξευμενίσουν… το πνεύμα της Λαγκάρντ, της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του Ρέσλερ».

Πέρα όμως από τις ανακοινώσεις, οι αψιμαχίες μέσα στη Ν.Δ. περνάνε κά­θε όριο. Οι κουβέντες που ακούγονται από διάφορα στόματα είναι σκληρές και απαξιωτικές, ενώ το μήνυμα του Μαξίμου προς τους συνδικαλιστές εί­ναι σαφές: «Θα διαγραφείτε, εάν συ­νεχίσετε έτσι. Η κυβέρνηση είναι απο­φασισμένη να προχωρήσει».

Συμπαραστάτες σε αυτή την εσω­κομματική μάχη ο Αντ. Σαμαράς δεν βρήκε προς το παρόν τουλάχιστον τους ιδεολογικά ομογάλακτούς του, τα παλικάρια δηλαδή της λαϊκής δε­ξιάς, αλλά τους νεοδεξιούληδες-νεοφιλελεύθερους, δηλαδή τον Κ. Μητσοτάκη, τον Μ. Βαρβιτσιώτη αλλά και τον Άδ. Γεωργιάδη, με την προ­σθήκη του... εκσυγχρονισμένου Γιακουμάτου. Όλοι αυτοί θεωρούν απα­ραίτητο ο πρωθυπουργός να προχω­ρήσει στη διαγραφή όποιου διατα­ράσσει τη νεοφιλελεύθερη πορεία της κυβέρνησης

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ – για τον οποίο χτυπά η καμπά­να – σε δήλωσή του σημείωσε: «Σε ό,τι αφορά την παραμονή μου στη Ν.Δ., απαντώ: Είμαι από αυτούς που έχτισαν αυτή την παράταξη με τον ιδρυτή της, Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ούτε είδα φως και μπήκα, όπως οι νεοφιλελεύ­θεροι - σταλινιστές, ούτε πήρα τη θέση του πατέρα μου, όπως κάποιοι άλλοι».

Από την άλλη, όμως, η πρόσφατη δήλωση του Π. Παυλόπουλου ότι με­γάλοι οργανισμοί όπως ο ΟΣΕ και η ΔΕΗ πρέπει να παραμείνουν στο κρά­τος, αλλά και οι ενστάσεις που έχει εκ­φράσει ο Νικ. Κακλαμάνης έχουν θο­ρυβήσει το μέγαρο Μαξίμου. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός έστει­λε το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί τακτικές που στηρίζονται σε μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Σε τεντωμένο σχοινί

Αρκετά στελέχη της Ν.Δ., πά­ντως, θεωρούν ότι η τακτική που έχει επιλέξει ο πρωθυπουργός προ­κειμένου να περάσει το σχέδιο απο­κρατικοποιήσεων και τις μεταρρυθ­μίσεις μπορεί να αποβεί μοιραία για την πορεία της κυβέρνησης. Η τόσο σκληρή τακτική απέναντι στους ερ­γαζόμενους μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, ενώ ανα­μενόμενες είναι και οι αντιδράσεις των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Η μεν ΔΗΜΑΡ επ’ ουδενί δεν θα ήθελε να ταυτιστεί με το αυταρχικό πρόσωπο της κυβέρ­νησης, το δε ΠΑΣΟΚ δεν θα επιθυ­μούσε να χάσει την όποια επιρροή τού έχει απομείνει στην κοινωνία.

Οι ίδιοι άνθρωποι δεν κρύβουν την αγωνία τους για τη στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ από το φθινό­πωρο και μετά και δεν αποκλείουν να υπάρξουν και ακραία φαινόμενα, αφού η εφαρμογή νέων μέτρων, σε συνδυασμό με μια αυταρχική λογι­κή, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πραγματική κοινωνική έκρηξη. Υποστήριζαν, μάλιστα, ότι θα έπρεπε κάποιες αποφάσεις που θα πυ­ροδοτήσουν εκρήξεις να ληφθούν μέσα στο καλοκαίρι και δη τον Αύ­γουστο, όπου αρκετός κόσμος θα βρίσκεται εκτός Αθηνών.

Έδιναν, τέλος, ιδιαίτερη σημα­σία και στις πρόσφατες κρίσεις της αστυνομίας, όπου αντικαταστάθη­καν όλοι οι αξιωματικοί που είχαν επιλεγεί επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με άλλους που δεν έχουν καμία εμπειρία από κοινωνικές κινητο­ποιήσεις παρά μόνο τα εύσημα της δεξιάς.

πηγή