Στην Ελλάδα αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα έχει προ καιρού πάψει να υφίσταται. Άτομα ή ομάδες σήμερα κλέβουν, ληστεύουν, λεηλατούν, πυρπολούν, προπηλακίζουν και τρομοκρατούν τον κάθε πολίτη κατά βούληση. Η αστυνομία είναι όχι απλά ανύπαρκτη αλλά επίσης συνειδητά αποφεύγει να αναλαβει έστω και το μικρότερο ρίσκο προκειμένου να υπαρασπίσει την ασφάλεια του πολίτη.

Απ' αυτή λοιπόν την σκοπιά δεν είναι καθόλου παράξενο ότι ο αρχηγός ενός κόμματος όπως έκανε ο κ.Καρατζαφέρης προσφατα έθεσε το παρα πολύ επίκαιρο θέμα της δυνατότητας αυτοάμυνας του πολίτη απέναντι στους κτηνάνθρωπους. Προσωπικά θα προτιμούσα το θέμα αυτό να το είχαν θέσει προ καιρού οι εκπρόσωποι του φιλελεύθερου χώρου αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Όμως ο αρχηγός του ΛΑΟΣ εθεσε το πρόβλημα με λάθος τρόπο: Το ερώτημα δεν είναι αν ο αμυνόμενος πολίτης θα πρέπει να μπορεί να πυροβολήσει, αλλά πώς θα μπορέσει η Πολιτεία να διασφαλίσει την δυνατότητα του πολίτη να ασκήσει αποτελεσματική αυτοάμυνα.

Σήμερα υφίσταται μία ασυμμετρική σχέση δύναμης μεταξύ των αρπακτικών από την μια πλευρά και των νομοταγών πολιτών από την άλλη. Οι πρώτοι έχουν οπλισμό και γνώση χειρισμού των όπλων οι δεύτεροι όχι. Στο βαθμό που οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε κάποιο οπλισμό πρόκειται για μακρύκανα όπλα τα οποία δεν είναι καθόλου εύχρηστα στην περίπτωση που θα έρθεις αντιμέτωπος με το αρπακτικό μέσα σε ένα διαμέρισμα.

Προκειμένου λοιπόν να μπορεί ο πολίτης να ασκήσει αποτελεσματική αυτοάμυνα, απαιτείται να έχει μικρό όπλο (περίστροφο) και δεύτερον την απαραίτητη εκπαίδευση. Το δεύτερο είναι καθοριστικό: Αν ο πολίτης δεν έχει εκπαιδευθεί όχι απλά στην χρήση του όπλου αλλά και στην φιλοσοφία και την κουλτούρα της ένοπλης αυτοάμυνας τότε δεν πρέπει να έχει όπλο διότι κινδυνεύει να βλάψει τον εαυτό του και το περιβάλλον του.

Όμως το θέμα δεν σταματάει εδώ. Από την στιγμή που το κράτος δεν θέλει ή δεν μπορεί να παρέχει το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της ασφάλειας τότε δεν αρκεί απλά να παρέχει άδεια οπλοκατοχής σε όσους πολίτες επιθυμούν να αποκτήσουν όπλο. Είναι επίσης  υποχρεωμένο να επιδοτεί τα έξοδα που κάνει ο κάθε πολίτης προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό του την οικογένεια και το βιός του. Θα πρέπει να επιδοτεί τόσο την αγορά όπλου όσον και την εκπαίδευση του πολίτη.

Όσο οι εγκληματίες θα έχουν το μονοπώλιο της κατοχής και χρήσης όπλων, τόσο περισσότερο οι πολίτες θα ζούν μέσα στον φόβο και στον τρόμο για το τι μπορεί να συμβεί σε αυτούς και τις οικογένειές τους.

πηγή