Οι κομμουνιστές έχουν μίαν απολύτως υλιστική θεωρία και απορρίπτουν τον Θεό και πολύ περισσότερο πολεμούν την πίστη στον Θεό. Την περίοδο τού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα όλοι οι κομμουνιστές συμμετείχαν στην Εθνική Αντίσταση και μάλιστα πολλοί από αυτούς κατείχαν ηγετικές θέσεις. Έτσι, παρόλο που η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετείχαμε στήν Εθνική Αντίσταση δεν ήμασταν κομμουνιστές και ποτέ δεν είχαμε οποιαδήποτε ιδεολογική συγγένεια μαζί τους, θεωρούμεθα ωστόσο κι εμείς κομμουνιστές και χαρακτηριζόμεθα άθεοι, απάτριδες και ό,τι άλλο στραβό, ανάποδο και κακό βολεύει τις σκοτεινές σκοπιμότητες και επιδιώξεις των κατηγόρων μας, πού με την πρόφαση του κομμουνισμού απαξιώνουν και καταδικάζουν την Εθνική Αντίσταση τού ελληνικού λαού!...

Πέρασαν από τότε 35 χρόνια. Λέμε πώς έχουμε Δημοκρατία. Ανεγνωρίσθη και το ΚΚΕ, έλαβε επανειλημμένως μέρος σε ελεύθερες εκλογές και είδαμε την δύναμη του: Όλα μαζί τα ΚΚΕ και οι φίλοι τους δεν ξεπέρασαν το 15%.
Και όμως, όλους εμάς πού είχαμε την ευλογία και το ξεχωριστό προνόμιο να λάβουμε μέρος στην Εθνική Αντίσταση εξακολουθούν να μας θεωρούν κομμουνιστές, άθεους κ.λπ. ανεβάζοντας το ποσοστό των κομμουνιστών από το 15% σε πάνω από 50% τουλάχιστον!...
Αυτά λένε εκείνοι πού επιδιώκουν τις ύποπτες σκοπιμότητες τους και εξυπηρετούν συμφέροντα ξένων εις βάρος της αλήθειας, της ιστορίας και της ενότητος του ελληνικού λαού...


(Αρχιμανδρίτου Γερμανού Κ. Δημάκου - παπα-Ανυπόμονου- «Στο βουνό με τον Σταυρό, κοντά στον Άρη» από τις Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις –Τρίκαλα-Αθήνα 2004)