Η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο, Δευτέρα και Τετάρτη στις 9

Viva Ψυχεδέλεια!

του Νίκου Φιλιππαίου - Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Να μερικές λέξεις και εικόνες που πιστεύω ταίριαζαν στις μουσικές που παίξαμε το βράδυ της Τετάρτης 8 του Ιούνη. «Viva ψυχεδέλεια!», θα μπορούσε να πει ένας φίλος της μουσικής των Floyd, του Hendrix, των Velvet Underground και τόσων άλλων καλλιτεχνών που εκεί κάπου στα τέλη των 60s και στις αρχές των 70s άλλαξαν τον ρου του ροκ, μπολιάζοντας τον ηλεκτρικό ήχο με στοιχεία φευγάτα και ονειρικά.

Για εμάς του νεότερους όλα αυτά στέκονται ως πολύτιμη κληρονομιά, ένα ανεξάντλητο κεφάλαιο μουσικής προς εξερεύνηση. Και, αν κρίνει από τα συγκροτήματα που με τις συνθέσεις τους μας συντρόφευσαν την Τετάρτη που μας πέρασε, τότε οι νέοι άνθρωποι που ακόμα συναρπάζονται από το ψυχεδελικό ροκ, αλλά και εμπνέονται για τις δικές του δημιουργίες, δεν είναι και λίγοι…

Besnard Lakes – Light Up The Night
Citay – Little Kingdom
Electric Mystical Soul Vibration – Mystic Garden
Cranium Pie – Mothership
Increcible Expanding Mindfuck - Headphone Dust
A Mountain Of One – In Our Lifetime
Black Science – Ressurection Ship
Beyond The Wizard’s Sleeve – I Swim Around
Ultimate Spinach – Ballad Of The Hip Death Goddess

Βέβαια, θα μπορούσε κάποιος να φέρει αντίλογο: ποιος ο λόγος μουσικών αποδράσεων σε μια τόσο δύσκολη πραγματικότητα; Σε αυτό τον πιθανό αντίλογο θα μιλήσω για μία περίπτωση μόνο…

Ένας σύγχρονος Έλληνας δημιουργός, όπως άλλωστε έκαναν και άλλοι πριν από αυτόν στην μουσική του δημιουργία ενώνει την ελληνική παράδοση με το ροκ. Αλλά πιο ροκ; Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο τελευταίο του άλμπουμ Ο Ελάχιστος Εαυτός προτείνει ένα εκλεκτικό μείγμα από παραδοσιακά, ρεμπέτικα, χατζιδακικά, αλλά και από ψυχεδελικό progressive rock και ambient. Ένα μείγμα που διακρίνεται όχι μόνο από λυρισμό, αλλά και από ένα βαθύ προβληματισμό για όσα παίζονται γύρω μας.

Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ξεκινά τις καλοκαιρινές του συναυλίες αύριο, Σάββατο 11 Ιουνίου στο Δοχό Λάρισας. Φυσικά σας προτείνω να πάτε και να παρακολουθήσετε ένα απολαυστικό live.

Τα λέμε εκεί.

Η εικόνα ανήκει στον καλλιτέχνη Pablo Amaringo

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

hip hop beats και ροκ κιθάρες

Τη Δευτέρα, με αφορμή την ύστατη φυγή ενός μεγάλου της μαύρης μουσικής, του Gil Scott Heron, κάναμε μια ανίχνευση στα εδάφη των νέων τάσεων του hip hop. Να συμπεράνουμε έτσι αν ο Gill Scott άφησε επάξιους επιγόνους στη μαύρη μουσική, “παίχτες” που έχουν ακόμη να δώσουν κάτι αξιόλογο και φρέσκο…

Το πρώτο μισό της δευτεριάτικης Εκπομπής που ψάχνει τίτλο εμπεριείχε hip hop τραγούδια με αυξημένο το στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής ανησυχίας, και γι’ αυτό και επίκαιρα θα συμπλήρωνα, ενώ το δεύτερο μισό κύλησε με πιο χαλαρούς και uptempo δρόμους, χωρίς να λείπει ο πειραματισμός:

Gil Scott Heron – The Revolution Will Not Be Televised
Reflection Eternal – City Playgrounds
CunninLynguists feat. Sheisty Khrist – Gun
Kanye West – Hell Of A Life
Mos Def feat. Slick Rick – Auditiorium
Erykah Badu – Soldier
One Day A Lion – Wild International
Souls Of Mischief – 93 ‘til Infinity
Ancient Astronauts with Pharcyde – Classic
Lupe Fiasco with MDMA – Coming Up
Blackalicious – Side To Side
MF Doom – Saffron
Jaylib – Starz
Dam-Funk – (My Funk Goes) On & On

Την Τετάρτη το βράδυ πάλι το funk, τα blues και ο ψυχεδελικός ήχος βρήκαν τα κοινά τους στοιχεία μέσα σ’ ένα χωνευτήρι αναμφίβολα ροκ:

3 – Endless Alibi
TV On The Radio – Will Do
Black Dub – Nomad
The Black Keys – Next Girl
Map Of Africa – Freaky Ways
Pink Floyd – Echoes (Leroc Sportif edit)
Biri Biri – Dose 8
Nice Cliques – No Thoughts (Of Return)
Grizzly Bear – While You Wait For Others
Human Bell – A Change In Fortunes
Mad Season – River Of Deceit


Θα κλείσω την ανάρτηση, επανερχόμενος στον Gil Scott Heron. Να σημειώσω ότι δυστυχώς δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το έργο του. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, μια τέτοια μορφή, με τέτοια νοοτροπία, στάση και πάνω απ’ όλα δράση, προκαλεί τον θαυμασμό και εμπνέει:

Music so life-affirming, so positive, so inspiring and so heart-felt from an intelligent man clearly troubled by personal demons. A man who struggled his whole life with the very things he was warning against. Like Burroughs, a man who totally understood the tools of control, but still couldn’t help himself. The simple true-ism that “Everybody needs something”, a criticism and a confession, is something I’ll be quoting for as long as I`m still breathing.

πηγή

Σήμερα το βράδυ η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο χάνεται μέσα σε μια καλοκαιρινή αχλή και δεν θα μεταδοθεί… Οπότε τα λέμε Τετάρτη 8 Ιούνη, στις 9. Φυσικά στον Nova Fm 106.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>