To κρεσέντο του τρόμου...

Η Αθήνα στα όρια της νευρικής παράκρουσης.

Ή μήπως τα έχει ξεπεράσει; Τα γεγονότα της προηγούμενης βδομά­δας (η δολοφονία στην 3η Σεπτεμβρίου, ο δολοφονικός ζήλος των ΜΑΤ, το σαφάρι για λιντσάρισμα μεταναστών, η επίθεση με μολότοφ στο αστυνομι­κό τμήμα Εξαρχείων και τη… λαϊκή της Καλλιδρομίου) ήταν αποτέλεσμα πο­λύμηνων ζυμώσεων και αναζήτησης της θρυαλλίδας που θα μετέτρεπε τον αναβράζοντα θυμό σε ένα βαρύ κο­κτέιλ διεγερτικής οργής. Επί δικαίους κι αδίκους.

Το έναυσμα για την πολυσχιδή κοινω­νική έκρηξη έδωσε, το πρωινό της Τρίτης 10 Μαΐου, η δολοφονία από τρεις, πιθανότατα αλλοδαπούς, του 44χρονου Μανώλη Καντάρη.

Ένα ανατριχιαστικό σύμπλεγμα συ­γκυριών κατέστησε το συγκεκριμένο θύμα της… «μικροεγκληματικότητας» στο κέντρο της Αθήνας εξαγνιστικό σύμβολο της πιο φρικώδους αντίληψης της βίας και της μισαλλοδοξίας.

Έθρεψε τα free corps των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, που βγήκαν στους δρόμους με τάγματα εφόδου καταδιώ­κοντας, χτυπώντας και μαχαιρώνοντας υπό την αστυνομική ανοχή οτιδήποτε εκφράζει τη διαφορετικότητα σε επίπεδο χρώματος και ιδεολογικής θέσης.

Λίγες ώρες αργότερα και συγκεκρι­μένα αμέσως μετά τα μεσάνυχτα, η δολοφονία του Μ. Καντάρη, που μαχαιρώ­θηκε έξω από το σπίτι του για μια κάμε­ρα ενώ πήγαινε να πάρει το αυτοκίνητό του από το πάρκινγκ για να μεταφέρει την ετοιμόγεννη σύζυγό του στο μαιευ­τήριο, «ξεπληρώθηκε» με την εξίσου άγρια δολοφονία 21χρονου μετανά­στη από το Μπανγκλαντές, ο οποίος εντοπίστηκε – σύμφωνα με την επι­κρατούσα σε αστυνομικούς κύκλους άποψη – από τα μεταβατικά αποσπά­σματα της Χρυσής Αυγής στη διασταύ­ρωση των οδών Στρατηγού Καλάρη και Κωνσταντινίδη, στα Κάτω Πατήσια.

Ξημερώνοντας η μέρα, βάφτηκε κι αυτή με αίμα. Όλες οι χίμαιρες επί σκη­νής. Στη διάρκεια της πρώτης μεγάλης μετά το ολοκαύτωμα της Marfin διαδήλωσης, η οποία άρχισε και ολοκλη­ρώθηκε μέσα σε ειρηνικό κλίμα αντιμνημονιακής διαμαρτυρίας, ένα πε­ντάλεπτο δριμείας – σε ό,τι αφορά την αστυνομική συμπεριφορά – έντασης έξω από το Οφθαλμιατρείο της Πανεπιστημίου δημιούργησε τις προϋποθέσεις ακόμη ενός συμβόλου.

Ο 31χρονος Γιάννης Καυκάς χτυπή­θηκε σε άγνωστο σημείο, από «άγνωστους» δράστες, με αποτέλεσμα έκτο­τε να νοσηλεύεται διασωληνωμένος σε κρίσιμη, αλλά ευτυχώς σταθεροποιη­μένη κατάσταση στην εντατική μονάδα του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου της Νίκαιας, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή να δηλώ­νει από τις Βρυξέλλες πως αισθάνεται σαν το λιοντάρι μέσα στο κλουβί (!) και την επομένη να παραδίδει μαθήματα νομοδιδασκαλίας και ηθικοπλαστικής στις ηγεσίες και τα στελέχη των Σωμά­των Ασφαλείας.

Μέσα στο νοσοκομείο της Νίκαιας, το ίδιο βράδυ της μεταφοράς σε κω­ματώδη κατάσταση του Καυκά, αρχικά προπηλακίστηκε και στη συνέχεια χτυ­πήθηκε από συμπαραστάτες στον τραυ­ματία ο τρίτος υποδιοικητής της Ασφά­λειας, ενώ την επομένη η Αθήνα «φιλο­ξενεί» δύο επεισοδιακές πορείες.

Η μία από αντιεξουσιαστικά κι αριστερίστικα ρεύματα, που διαδήλωσαν κατά της αστυνομικής βίας κι αυθαι­ρεσίας, και η δεύτερη από ακροδε­ξιούς και κατοίκους του κέντρου, με τους πρώτους να συνεχίζουν απτόητοι κι απρόσκοπτοι, παρά την αστυνομική παρουσία, την καταδίωξη και τα μαχαιρώματα διερχόμενων αλλοδαπών. Το κρεσέντο του τρόμου συμπληρώθηκε το μεσημέρι του Σαββάτου.

Προηγήθηκε καταδρομική επίθεση με βόμβες μολότοφ στο Αστυνομικό Τμήμα των Εξαρχείων στην Καλλιδρομίου και οι φλόγες έφτασαν μέχρι την κοντινή λαϊκή αγορά, από την οποία με­ταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσο­κομείο Αθηνών ο 47χρονος Περικλής Μανιάτης, ενώ σε καλύτερη κατάστα­ση νοσηλεύονται άλλοι δύο συμπολίτες μας, η 55χρονη Διονυσία Σαραφάδη και ο 48χρονος Αλέξανδρος Πετρώφ, που τραυματίστηκαν όταν κάποιοι διανοητικά ασταθείς αποφάσισαν να κά­ψουν μέσα στον κόσμο μια αστυνομική μοτοσυκλέτα.

Το παραπάνω συνονθύλευμα εκρη­κτικών κι αιματηρών γεγονότων, σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, έχει οδηγήσει προς τις εξόδους του κλεινού άστεως περίπου 100.000 – κατά τις εκτιμήσεις – άλλοτε συμπολίτες μας. Ακόμα και οι αριθμοί να μην είναι οι σω­στοί, η τάση είναι υπαρκτή και με προϊ­ούσα αυξητική επιρροή.

Γιάννης Καυκάς

Μένουμε λίγο παραπάνω στο θέμα του 31χρονου δάσκαλου για δύο λό­γους. Ο πρώτος, για το θρίλερ που πλέ­κεται όλες αυτές τις ημέρες γύρω από το πού και από ποιους τραυματίστηκε. Ο δεύτερος, επειδή ακριβώς όπως όλα τα ενδεχόμενα συνομολογούν υπήρξε θύμα απρόκλητης αστυνομικής βίας.

Το θρίλερ τυπικά ξεκινά από τη στιγ­μή που ένας διαδηλωτής στο μπλοκ της ΓΣΕΕ ενημερώνει, το μεσημέρι της Τετάρτης 11 Μαΐου, το ΕΚΑΒ πως ένας νεαρός κατέβηκε τρεκλίζοντας από την Πανεπιστημίου και σωριάστηκε στο πε­ζοδρόμιο της Σταδίου. Λίγο παρακάτω, κατά σημειολογικά τραγική σύμπτωση, έχασκε μαύρο, θλιβερό κι απόκοσμο το κρεματόριο της Marfin.

Ο αιμόφυρτος διαδηλωτής μεταφέ­ρεται στο νοσοκομείο της Νίκαιας και οι γιατροί μετρούν μια ντουζίνα χτυπή­ματα στο κορμί του. Ώρες αργότερα, όταν η κατάσταση της υγείας του στα­θεροποιείται κι αρχίζει ν’ ανταποκρίνε­ται στη φαρμακευτική αγωγή, ο ιατρο­δικαστής που τον εξετάζει, διαπιστώνει δύο δολοφονικά χτυπήματα από θλων όργανο στο κεφάλι, απόρροια των οποίων υπήρξε το επισκληρίδιο αιμά­τωμα και μία σειρά άλλων «πλαστικών» στο υπόλοιπο κορμί.

Σ’ αυτό ακριβώς το χρονικό σημείο, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. άρχισαν να χάνουν τον ύπνο τους, καθώς διαγρα­φόταν πλέον στον ορίζοντα η φιγούρα ενός νέου Κορκονέα! Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε ότι τα τραύματα στα κεφάλι προκλήθηκαν από άκαμπτο υλι­κό και πιθανότατα από κάποιο ρόπαλο. Όλα τα υπόλοιπα χτυπήματα, όμως, προήλθαν από κλομπ αστυνομικού ή αστυνομικών.

Δεν... θυμούνται

Μέχρι τότε, και όπως εξακολουθεί να συμβαίνει μέχρι σήμερα, κανείς από τα ΜΑΤ δεν «θυμάται» (!) τον δάσκα­λο. Κανείς, όπως είπαν στις καταθέσεις τους, δεν τον αναγνωρίζει, ούτε μπορεί ν’ ανακαλέσει την όποια πιθανότητα εμπλοκής ή παρουσίας του στον χώρο των επεισοδίων.

Μέχρι το πόρισμα του ιατροδικαστή, αναπτύχθηκε μια άλλου είδους επιχειρηματολογία.

Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που μέχρι τώρα έχουν καταθέσει, είναι επικεφα­λής και υπηρετούντες των τριών διμοι­ριών που ήταν πίσω από τους διαδηλω­τές στο Οφθαλμιατρείο και άλλων τό­σων που βρίσκονταν πιο χαμηλά, στη συμβολή της Πανεπιστημίου με την Εδουάρδου Λω.

Πέρα από το γεγονός πως κανείς τους δεν είδε ή άκουσε κάτι, όλοι συγκλίνουν στην εκδοχή ότι είναι αδύνα­το να προκλήθηκε με χτυπήματα από κλομπ επισκληρίδιο αιμάτωμα (κι έχουν δίκιο) ενώ υποστήριξαν πως ουδέποτε στο παρελθόν έχει χρησιμο­ποιηθεί από αστυνομικό της υπηρεσίας ο πυροσβεστήρας ως αμυντικό ή ως επι­θετικό όπλο, καθώς το μήκος του δεν ξε­περνά τα 15 με 20 εκατοστά (κι εδώ η εμπειρία του παρελθόντος φαίνεται να τους δικαιώνει).

Είπαν όμως, επί­σης, πως οι τρεις συνάδελφοί τους που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα έπειτα από αυτόκλητη έρευνα της αστυ­νομίας, απαθανατίζονται στο βίντεο να βιαιοπραγούν άγρια, πλην όμως χτυπούν - αυτό ακριβώς υποστήριξαν - τον πεσμένο στον δρόμο διαδηλωτή από τον ώμο και κάτω, όπως ακριβώς επιτάσσει η εκπαίδευσή τους. Στο βί­ντεο όμως φαίνεται ότι ο ακινητοποι­ημένος νεαρός χτυπιέται με κλοτσιές στο κεφάλι, ενώ είναι αναρίθμητοι όλοι όσοι χτυπήθηκαν με απερίγραπτη μανία στο κεφάλι στην επίμαχη και σε ων ουκ έστι αριθμός παλιότερες δια­δηλώσεις.

Άλλωστε, το γεγονός κάποιος από τα ΜΑΤ να παράτησε κλομπ και ασπίδα και να χτύπησε τον δάσκαλο με αποσπα­σμένο από διαδηλωτή ρόπαλο δεν έχει ακόμα μέχρι σήμερα εξεταστεί.

Μετά την αποκάλυψη του ιατροδι­καστή για τα τραύματα από κλομπ, άλ­λαξε και η επικοινωνιακού χαρακτήρα προσπάθεια ανάπτυξης και παρουσία­σης ως πιθανότητας μιας νέας εκδοχής. Ναι μεν, μας είπαν, χτυπήθηκε στην πλάτη από αστυνομικούς ο διαδηλω­τής, αλλά ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι, μέσα στην αναμπουμπούλα και την ανταλλαγή «αβροτήτων», δεν χτυπή­θηκε ο δάσκαλος, και μάλιστα δις κατά λάθος, από χέρι συντρόφου του;

Για τον συγκεκριμένο άλλωστε λό­γο έχει ιδιαίτερη αξία η μαρτυρία του διαδηλωτή από το μπλοκ της ΓΣΕΕ, ο οποίος ενημέρωσε το ΕΚΑΒ και στην κατάθεση στους αστυνομικούς της Κρατικής Ασφάλειας είπε πως είδε τον νεαρό να κατεβαίνει τρεκλί­ζοντας από την Πα­νεπιστημίου και να σωριάζεται στο πε­ζοδρόμιο της Σταδί­ου. Συνεπώς δεν έγι­νε πουθενά αλλού, ούτε και μεταφέρθη­κε από κάπου. Χτυπήθηκε στην Πανεπιστημίου και το πιο πιθα­νό είναι, αν μη τι άλλο, τα χτυπήμα­τα στην πλάτη να «φιλοδωρήθηκαν» από αστυνομικό ή αστυνομικούς των διμοιριών που ήταν στην Εδουάρδου Λω. Μπροστά από τους εγκλωβισμέ­νους διαδηλωτές δηλαδή.

Το θρίλερ έρχεται να ενισχύσει η απουσία οπτικού υλικού από κάμερες δημόσιες, ιδιωτικές, τηλεοπτι­κές ή και από κινητό, που να περιέχουν έστω και ένα καρέ από το αιματηρό επεισόδιο, όπως επίσης και η απουσία έστω και μιας μαρτυρίας από διαδηλω­τή που είδε κάτι.

Γι’ αυτό τον λόγο άλλωστε η οικο­γένεια του Γιάννη Καυκά ανάρτησε το απόγευμα της Κυριακής στις 15 του μή­να στην ιστοσελίδα εναλλακτικής ενημέρωσης athens.indymedia.org ανα­κοίνωση με την οποία καλεί οποιονδήποτε γνωρίζει κάτι ή έχει στην κα­τοχή του οποιοδήποτε υλικό να επικοινωνήσει μαζί της στο τηλέφωνο 6984-276857 ή στο e-mail: kafkas- Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε. . Τα άκρα, ωστόσο, συναντήθηκαν την περασμένη βδομάδα πάνω σε έναν κοι­νό παρονομαστή: της τυφλής, ματωμέ­νης βίας. Γιατί αυτό τον χαρακτήρα είχε η επίθεση που εξαπολύθηκε αμέσως μετά τη νέα απόπειρα εμπρησμού του αστυνομικού τμήματος Εξαρχείων το μεσημέρι του Σαββάτου.

Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί μία τραγική πράξη που συνέβη σε απόσταση λίγων μέτρων από το αστυνομικό τμήμα; Στη συμβολή της Καλλιδρομίου με τη Χαριλάου Τρικούπη, όπου κατα­λήγει η λαϊκή αγορά, κάποιοι από τους επιτιθέμενους νεαρούς εντοπίζουν δύο αστυνομικούς της Κρατικής Ασφάλειας που επιβαίνουν σε μοτοσυκλέτα και κι­νούνται εναντίον τους.

Έντρομοι οι τελευταίοι εγκαταλεί­πουν το δίτροχο και τρέπονται σε φυγή. Το λάφυρο είναι εκεί και κάποιοι το εκ­μεταλλεύονται. Βγάζουν το σωληνάκι καυσίμων και βάζουν φωτιά. Δευτερό­λεπτα αργότερα εκρήγνυται το ντεπόζι­το καυσίμων, με φλεγόμενα καύσιμα να εκτινάσσονται στις τέντες των πάγκων της λαϊκής αγοράς.

Η 55χρονη βιοπαλαίστρια υπέστη εγκαύματα στο 16% του σώματός της, ενώ δύο ακόμη πολίτες μεταφέρονται στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα, με τον έναν μάλιστα να διασωληνώνεται ενώ ήταν μέσα στο ασθε­νοφόρο, αφού η διάγνωση ήταν πως εισέπνευσε φωτιά!

Μανώλης Καντάρης

Η υπόθεση του Μανώλη Καντάρη, του ανθρώπου που φαντάζει ως ο Πρωτεσίλαος στον «πόλεμο» της Αθήνας, παραπέμπει σε αρχαία τραγωδία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εξόδιο ακολουθία διαβάστηκε μήνυμα του αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πά­σης Ελλάδος Ιερώνυμου, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η σκέ­ψη μου, αυτή την ώρα, είναι στην τραγική σύζυγο και τα παιδιά του Μανώλη Καντάρη, ο οποίος έπεσε θύμα της ανευθυνότητας της κοι­νωνίας μας». Είπε, επίσης, ότι στη θέση του

θύματος θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος. «Άφησε σε εμάς ιερό χρέος να αγωνιστού­με και να παλέψουμε, ώστε τα δύο του παιδιά να μεγαλώσουν σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Σ’ έναν κόσμο που δεν θα σκοτώνει τόσο άδικα» τόνισε ο κ. Ιερώνυμος. Στα δύο βίντεο όπου απαθανατί­στηκε η φρίκη, φαίνονται τρεις νεαροί που επιτίθενται στον τρα­γικό πατέρα, που ξύπνησε με την προσμονή της απόκτησης του παι­διού του κι έφυγε πριν να δει τον ερχομό στη ζωή τής Εμμανουέλας, του κοριτσιού που γεννήθηκε από τη Σιμόνα Βιρτζίλι λίγες ώρες μετά την τραγική δολοφονία και καταδι­κάστηκε να γιορτάζει γενέθλια και ταυτόχρονα να πενθεί.

Η αστυνομία αναζητά τους δράστες ανάμεσα στα μέλη δύο συμμοριών από φτωχοδιάβολους που λυμαίνο­νται την περιοχή και φέρονται ως υπαίτιοι για σειρά άλλων περιστα­τικών που ανάγονται στο πεδίο της μικροεγκληματικότητας. Η πράξη τους έδωσε την αφορμή που ζητούσαν για να ξεχυθούν στο κέντρο οι συμμορίες της Χρυσής Αυγής που εκμεταλλεύονται τη δι­καιολογημένη αγωνία των κατοίκων οι οποίοι ζουν σε καθεστώς άκρατου φόβου, σε πολιορκημένα από τον εφιάλτη της εγκληματικό­τητας γκέτο του κέντρου.

Στην αδυναμία της αστυνομίας και της πολιτείας να ελέγξουν την κατάσταση και ν’ αποτρέψουν τη μαζική εγκατάσταση μετανα­στών σε περιοχές των οποίων αλ­λοίωσαν το πνεύμα και τον χαρα­κτήρα ποντάρουν οι νεοφασίστες της ελληνικής Κου Κλουξ Κλαν, για να εξαπολύσουν ένα ανελέ­ητο πογκρόμ βίας, δαιμονοποιώντας για όλα τα δεινά του τόπου τους ξένους.

Νέος σχεδιασμός αστυνόμευσης

Τα απανωτά κρούσματα ωμής βίας και βανδαλισμών στο κέντρο της Αθήνας έχουν επιφέρει αλλαγές στον χάρτη της αστυνόμευσης του κέντρου. Σύμφωνα με τον νέο επι­χειρησιακό σχεδιασμό, η ομάδα ΔΕΛΤΑ αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στις περιπολίες στα Εξάρχεια, ενώ η… διόσκουρη ΔΙΑΣ διατίθεται σε ενισχυμένες «δόσεις» για εντατική αστυνόμευση σε Ομόνοια και Άγιο Παντελεήμονα, εκεί δηλαδή όπου συναντώνται αλλοδαποί και νεοναζί.

Για ευνόητους λόγους επιχειρησιακής ισχύος και πυκνότητας αντιπροσώπευσης, οι αστυνομικοί της ΔΕΛΤΑ ανέλαβαν τα Εξάρχεια και τις τελούμενες υπό κατάληψη βίλες εξαιτίας του αντιαστυνομικού ρεύματος που διαπερνά τους συγκεκριμένους χώρους, σε αντί­θεση με τη ΔΙΑΣ που τοποθετείται στο υπόλοιπο κέντρο, το οποίο, απ’ όποια πλευρά και να ιδωθεί, είναι περισσότερο... φίλα προσκεί­μενο.

Την ίδια ώρα, τοποθετούσαν τους μισούς από τους 500 ειδικούς φρουρούς που βγήκαν πρόσφατα από τις σχολές στα τμήματα του κέντρου που υποδέχονται τη μεγαλύτερη πίεση της καθημερινής εγκλημα­τικότητας που στοιχειώνει τη ζωή του πολίτη. Είχε προηγηθεί δίμηνη διαδικασία ταχύρρυθμης εκπαίδευ­σής τους.

πηγή