|
Εκπομπή που ψάχνει τίτλο, κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στις 9
Μια εκπληκτική συναυλία
το live του Cayetano στην πόλη του Βόλου
του Νίκου Φιλιππαίου
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Απ’ όλη αυτή την εμπειρία μου στο μικρόφωνο του Nova Fm έχω επιβεβαιώσει μια ιδέα που από πολλούς θεωρείται αυτονόητη: ο καλύτερος τρόπος να μεταδώσεις μουσική είναι το live. Για παράδειγμα στο ραδιόφωνο, αν και βρίσκεσαι σε ένα στούντιο, είτε μόνος σου, είτε με δυο τρεις φίλους, η αίσθηση ότι εκεί έξω, την ίδια ακριβώς στιγμή, σε ακούνε κάποιοι άνθρωποι και όλοι γίνεστε, τρόπον τινά, μια παρέα, έχει κάτι το μαγικό. Ακόμα περισσότερο, όπως μου έχει τονίσει και ένας φίλος μουσικός, οι παράγοντες που σχετίζονται με τη δημιουργία μιας σύνθεσης ή ενός τραγουδιού – μουσικοί, τραγουδιστές, παραγωγοί, ηχολήπτες– βγάζουν όλα τους τα γούστα κι όλη τους την ενέργεια πάνω στη σκηνή, παρουσιάζοντας ζωντανά την τέχνη τους.
Αυτή ακριβώς η σκέψη έγινε και με το παραπάνω πραγματικότητα στην τελευταία συναυλία στην οποία παρευρέθηκα. Ήταν αυτή του Cayetano και της μπάντας του στο live stage Warehouse, την Παρασκευή 6 Μαίου, δηλαδή την Παρασκευή που μας πέρασε. Οι Cayetano Live Band λοιπόν, στα πλαίσια του Back Home Tour, έκανα την βόλτα τους και από τον Βόλο και τολμώ να πω πως μας άφησαν άφωνους.
Προσωπικά, πριν πάω στη συναυλία, δεν είχα ασχοληθεί με την μουσική του Cayetano ιδιαίτερα, απλά είχα δει κάποια βιντεοκλίπ του και είχα πετύχει κάποια κομμάτια του σε ραδιοφωνικούς σταθμούς κατά βάση της συμπρωτεύουσας. Επίσης τον είχα δει, παρέα με τον στενό του συνεργάτη DJ Booker να ανοίγει με ένα συμπαθητικό dj set τη συναυλία του Bonobo στη Θεσσαλονίκη. Απ’ όλη την άποψη που είχα σχηματίσει λοιπόν για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, προετοιμαζόμενος για το live του στην πόλη μας, περίμενα να ακούσω μια ζωντανή απόδοση ενός trip hop/ nu jazz ήχου.
Κι όμως ο Γιώργος Μπρατάνης, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Cayetano, ανέτρεψε τις προσδοκίες μου προς το καλύτερο, δίνοντας ένα εκπληκτικό live. Ο ίδιος επιμελήθηκε τα ηλεκτρονικά, άλλα και τα πλήκτρα, με ιδιαίτερη φροντίδα μπορώ να πω, αφήνοντας όμως χώρο για την πολύ δεμένη και εμπνευσμένη μπάντα που τον πλαισίωνε: μπάσο, τύμπανα, ηλεκτρική κιθάρα, σαξόφωνο και φλάουτο, επίσης ένας ξεσηκωτικός τραγουδιστής και βέβαια ο Dj Booker στο πικαπ και στα σκρατσάκια δημιουργούσαν έναν ήχο δυνατό, περιπετειώδη και πληθωρικό.
Φυσικά, οι επιρροές που κανείς θα περίμενε από τον Cayetano ήταν ισχυρά παρούσες: οι Thievery Corporation, ο Bonobo, οι Cinematic Orchestra. Αλλά, λίγο πιο πάνω έγραψα για περιπετειώδη ήχο. Δηλαδή δεν ήταν και λίγες οι φορές που η κατεύθυνση άλλαζε εντελώς, και ξαφνικά νέοι μουσικοί δρόμοι ανοίγονταν, δρόμοι οι οποίοι οδηγούσαν στη free jazz, στο latin και το afrobeat, στο post rock, ακόμα και στους πρωτοπόρο ροκ των 60s και 70s…
Ακόμα περισσότερο όμως, τη νοοτροπία των μουσικών θα μπορούσες να τη χαρακτηρίσεις ροκ. Πρώτος απ’ όλους, ο ίδιος ο Cayetano έδειχνε να το διασκεδάζει πολύ, χαμογελώντας, χορεύοντας, δίνοντας το γενικότερο mood για όλη την μπάντα. Και στους μουσικούς διέκρινες τον ίδιο ανεπιτήδευτο ενθουσιασμό για το γεγονός πως, πολύ απλά, μουσική για την οποία, φαντάζομαι, όλοι τους κόπιασαν μεταφέρεται επιτυχημένα live. Και, το πιο σημαντικό, η ενέργεια μεταφέρθηκε και στο κοινό, έτσι ώστε το Warehouse κάποια στιγμή, μέσα στο ημίφως και τους καπνούς φάνταζε το πιο φιλόξενο μέρος της πόλης…
Κλείνω το κείμενο με τρία συμπεράσματα: πρώτα και αυτονόητα, από δω και πέρα γίνομαι κι εγώ φίλος της μουσικής του Cayetano. Έπειτα, με κάτι τέτοια σκηνικά, επιτελούς βλέπουμε τους αργόσυρτους βολιώτικους ρυθμούς στον τομέα των πολιτιστικών ν’ αλλάζουν. Πράγματι, τους τελευταίους μήνες, συναυλίες συμβαίνουν στην πόλη μας κατά κύματα. Βέβαια αυτό οφείλεται σε ανθρώπους που οργανώνουν τις εκδηλώσεις, έχοντας πάνω απ’ όλα νοιάξιμο για την ποιοτική μουσική, αλλά ακόμα περισσότερο στο κοινό του Βόλου που στηρίζει τέτοιες κινήσεις. Τελευταίο συμπέρασμα, αναλογίζομαι ότι ζώντας σε μια περίοδο που, για χίλιες δυο αιτίες, η επικρατούσα μουσική στην Ελλάδα έχει καταντήσει ένα συνονθύλευμα εντελώς ανούσιων και ακραία βαρετών ήχων, καλλιτέχνες σαν τον Cayetano είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητοι. Κι ευτυχώς, για όσους αναζητούν νέες και ουσιώδεις μουσικές, ολοένα και περισσότεροι κάνουν την εμφάνισή τους.
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την μουσική του Cayetano.
Αλλά, για να επιστρέψουμε και στα δικά μας λίγο, τα ραδιοφωνικά…
Πρώτα απ’ όλα να απολογηθώ κάπως για απουσίες που σημείωσε η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων βδομάδων, οι οποίες ήταν αισθητές. Τι να κάνει και ο φτωχός παραγωγός, όταν έχει μπλέξει ανάμεσα σε δουλειές, ασθένειες και άλλα απρόοπτα;
Παρόλα αυτά, καταφέραμε και κρατήσαμε την ραδιοφωνική και μουσική μας επαφή, με δυο εκπομπές σε αντιθετικό στυλ και διάθεση, αλλά –ελπίζουμε – διακατεχόμενες από την ίδια ποιότητα και εκλεκτικό γούστο. Ορίστε οι λίστες:
27/04:
Neil On Impression – Stars Paint The Forest Gold
Eaststrikewest – The Architect
Giardini Di MIro – Embers
Destroyalldreamers – Victoire Sur Le Soleil
Don’t Look Back – Kids Got Shadows In Their Eyes
Have A Nice Life – Telephony
Today As Tomorrow – Trees For Your Forest
This Will Destroy You – Communal Blood
Radiohead – Pyramid Song
02/05:
Smith & Mudd – Whem
Digital Analog Band – Special Edition
Slowly – Shining Bright
Bathysphere – Where’s Vicky (Quantic mix)
Koop feat. Terry Callier – In A Heartbeat
Espresso Del Lago – Suratat
Woolfy vs. Projections – Writing On The Walls
Smood vs. Natascha Grin – Ille Bras
Jose Padilla – Sabor De Verano (Way Out West mix)
Coyote – Live This Life
Ρίξτε και μια ματιά στο blog της εκπομπής
Τα λέμε τη Δευτέρα 9 Μαΐου στις 9 το βράδυ, βέβαια από τον Nova Fm 106. |
