του Ισαάκ Σουση

«Το χάσμα ανάμεσα σε μας και τους εταίρους οφείλεται στην ίδια έλλειψη. Μιλάνε την γλώσσα της λογικής κι εμείς τους αντιμετωπίζουμε με το συναίσθημα. Στο δικό μας μελό για τους συνταξιούχους, αντιτάσσουν στατιστική που δείχνει ότι ακόμα ξοδεύουμε περισσότερα για συντάξεις (σε ποσοστό του ΑΕΠ) από όλα τα κράτη της Ε.Ε.!»
Νίκος Δήμου

«Εκείνη την περίοδο της εξορίας του ο Ντοστογιέφσκι είχε παραγγείλει και του είχανε προμηθεύσει να διαβάσει Χέγκελ. Παρότι δεν ξέρουμε ποιο ακριβώς του βιβλίο , μπορούμε βάσιμα να πιθανολογήσουμε λόγω της ταυτόχρονης εκείνη την εποχή έκδοσης του τα «Μαθήματα Ιστορίας» του Χέγκελ. Και αν όντως έτσι συνέβη, ο Ντοστογιέφσκι θα έπεσε επάνω στα ελάχιστα αλλά ενδεικτικά της διαλεκτικής του που ο Χέγκελ αναφέρει στο βιβλίο του για τη Σιβηρία. Πρέπει να εξαιρέσουμε καταρχάς αυτήν την βορινή κατηφόρα τη Σιβηρία. Αυτή η περιοχή δεν μας ενδιαφέρει εδώ . Η μορφολογία αυτής της περιοχής δεν είναι κατάλληλη για ιστορική κουλτούρα , ή για να καταστεί ιδιαίτερος ιστορικός παράγοντας .

Μπορούμε να υποθέσουμε τα συναισθήματα του Ντοστογιέφσκι αν διάβασε με το φως του σπαρματσέτου αυτή την αράδα. Να φανταστούμε την απελπισία του όπως διαπίστωνε ότι στην Ευρώπη δεν δίνανε δεκάρα τσακιστή για τα βάσανα του , η Ευρώπη που για τον διαφωτισμό και τις ιδέες της ο ίδιος έφτασε μέχρι το εκτελεστικό απόσπασμα και τώρα ζούσε εξόριστος σε αυτό το μέρος την Σιβηρία που ο σοφός Χέγκελ απέκλειε από τον ιστορικό κόσμο. Αν συνέβη έτσι αυτό θα ήταν από κείνα τα καίρια περιστατικά που βοηθήσανε τον Ντοστογιέφσκι να συνειδητοποιήσει ότι για αυτόν δεν υπήρχε καμία σωτηρία από ευρωπαϊκής σκοπιάς.»
Λάζλο Φολντενύι από το βιβλίο « Ο Ντοστογιέφσκι διαβάζει Χέγκελ στη Σιβηρία και κλαίει..» *

Όταν μιλάμε για ανθρωπόμορφα τέρατα δεν πρέπει ο νους μας να πηγαίνει μόνο σε ένοπλους που εξασκώντας τα πατριωτικά ή θρησκευτικά «καθήκοντα» τους βιάζουν, σφαγιάζουν , λεηλατούν.
Ούτε μόνο όσους διαχειρίζονται γεωπολιτικά το ποιοι και πόσοι χρειάζεται να επιβιώσουν ώστε να εξελιχθεί το είδος. Ούτε μόνο μορφώματα παραδόπιστων πιστών

.
Το είδος του κ. Δήμου προσπαθεί φιλότιμα να σταθεί επάξια δίπλα στις προαναφερθείσες κατηγορίες. Ο διαπρεπής δημοσιολόγος που διέπρεψε ως διαφημιστής- φιλοσοφίζων σχολιαστής και ποιητής αφοσιωμένος στις γάτες και τα ακριβά αμάξια, και που φρόντισε ήδη από το βιβλίο που τον καθιέρωσε το «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας», η αυτογνωσία των Ελλήνων αναγνωστών του ,να κτίζεται ει δυνατόν με παντελή άγνοια για το ποιόν των εταίρων .

Συνεπέστατος ο ίδιος στις αρχές του, παραγωγικότατος με βάση τους νόμους του εμπορίου και της νόμιμης εξαπάτησης που ασκεί από αρχαιοτάτων χρόνων η διαφήμιση, αποκρύπτοντας κάποιο μέρος της αλήθειας και υπερβάλλοντας κάποιο άλλο έβαλε τις βάσεις μιας μνησίκακης εκδικητικότητας που υποθέτω οφείλεται και στο γεγονός ότι σαν άνθρωπο δεν τον διακρίνει καμία ιδιαίτερη χάρη πέραν του να πείθει αμαθείς για το δίκιο των απόψεων του. Για αυτό εξάλλου και εζήλωσεν την φήμη των ποιητών , συνεπής όμως και σε αυτό φρόντισε να ζηλέψει ποιητές αστούς και εν ζωή καταξιωμένους από την αστική ιεράρχηση όπως ο Σεφέρης και ο Ελύτης, και όχι οραματιστές του κοινωνικού περιθωρίου όπως ο Καρούζος και ο Μιχάλης Κατσαρός πχ και από ξένους ανάλογα όχι κάποιον σαν τον Μπλέικ η τον Τρακλ ή τον Ρίλκε που στην πενία και την τρικυμιώδη συνειδησιακή τους διαδρομή ονειρεύτηκαν ή και είδαν αγγέλους (πάντως παπάδες δεν είδαν) .

Ο κ. Δήμου δεν είναι Ράμφος διανοούμενος δηλαδή ευρύτατης καλλιέργειας αλλά και μετανοηθείς αριστερός, ή μεταστραφείς χριστιανός ή οτιδήποτε άλλο συναφές και σημείον του καιρού για να μπορέσεις να επικαλεστείς το ανθρώπινο τουλάχιστον, ότι τελεί υπό σύγχυση , ότι φύραινε , ότι ου γαρ έρχεται μόνον κλπ . Το γήρας ήρθε να κοσμήσει τη νεανική του μονόφθαλμη ιδιοσυγκρασία με λίγη παραπάνω γκαβομάρα μόνο.

Έτσι σαν Αντουανέτος μπορεί με γαλαντομία να μιλά για το «μελό» των συνταξιούχων και να θίγει όλα τα θέματα με ανάλογη υπεροπτική ελιτίστικη διαλεκτική σε κενό αέρος και φαιάς ουσίας.
Η μεγάλη ανακάλυψη του, η τρομερή που όλοι οι άλλοι αγνοούσαν ε, είναι η κατσαπλιάδικη υποδομή και το αντίστοιχο ιστορικό d.n.a στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας.

Η γερμανική του κουλτούρα και ανατροφή του επιτρέπει μόνο τις ορθολογιστικές μίζες και πλιάτσικα της κλασικής αρχαιότητας που συνοδεύονταν και από μεγάλα έργα και λόγια.  Γίνεται τοιουτοτρόπως πανάξιος πνευματικός ταγός των συνελλήνων που βδελύσσονται την καταγωγή τους για να προσομοιάσουν στα ευφυέστερα πλάσματα του πλανήτη, τους Δυτικούς.

Τους Δυτικούς αντίστοιχους αναγνώστες, είλωτες των διαχειριστικών τους ελίτ, η και μεγαλοεπιχειρηματικά πρεζόνια μεγαλοαστικών οικογενειών, ευπρεπείς στην τρίχα στο καντίνι χαρτογιακάδες που έχουν τον τρόπο τους να συνδιαλέγονται με ουκρανούς φασίστες φερ΄ ειπείν, και να δημιουργούν Τζιχαντιστές που να τους επιβάλλουν σαν αντίπαλο δέος, στη δυτικού τύπου ελευθερία να πατάς επί πτωμάτων ή να λιμοκτονείς, ή να κερδίζεις παστρικά και νοικοκυρεμένα τον επιούσιο σου, κάνοντας τον σταυρό σου προτεσταντικά καταδικάζοντας στο πυρ το εξώτερο όσους έχεις απομυζήσει για αιώνες και το κάνεις και σήμερα, όσους έχεις εκμεταλλευτεί αδυσώπητα σαν αποικιοκράτης αλλά και σαν αφεντικό στη χώρα σου , επιφυλάσσοντας τους στην καλύτερη περίπτωση μια δειγματοληπτική παρουσία στους ζωολογικούς σου κήπους, για επιστημονικούς και ψυχαγωγικούς λόγους.

Κύριε Δήμου αδικείστε, τέτοιοι απολογητές του καπιταλισμού σαν και σας αξίζει πράγματι να είναι δευτεροκλασάτοι γραφιάδες στις χώρες της επαγγελίας σας . Να είναι υπάλληλοι με μερσεντές και οδηγό αλλά της κλωτσιάς και καρπαζιάς από τα ινδάλματα σας. Κύριε Δήμου όντως εσείς δεν ξεγελιέστε εύκολα, γνωρίζετε ότι κατά βάθος οι Ναζί νίκησαν στον ινδοευρωπαϊκό ανταγωνισμό, κληροδοτώντας την επιστημοσύνη τους και τη μεθοδικότητά τους, σε συνδιαλλαγή με το μεγάλο κεφάλαιο για να εξυπηρετήσουν λαϊκά συμφέροντα αλλά και διατηρώντας πάντα τη μαγική τους ικανότητα να μεταστρέφουν σε συνθήκες απόλυτης ταξικής δυστυχίας τα βάρβαρα ευρωπαϊκά πλήθη σε ένα μεθύσι κατά αποδιοπομπαίων, διαφορετικών που είναι σαν και μας αλλά όχι εμείς.

Υποθέτω βάσιμα. ότι έχετε συγχρονιστεί αρκετά ώστε να δέχεστε πλέον στη φυλή σας με το διεθνιστικό πλέον εξουσιαστικό και οικονομικό γονιδίωμα όλους τους καθαρόαιμους αυλικούς σαν εσάς. Εξάλλου όπως όντως ευφυώς έχετε αποδείξει και στον εαυτό σας, ο αποδιοπομπαίος τράγος, δεν μπορεί τον εικοστό πρώτο αιώνα να διακρίνεται από φυλετικά χαρακτηριστικά και άλλα κληροδοτήματα της άλογης, ανεπεξέργαστης και μπανάλ φύσης, απεναντίας πρέπει να σκεφτούμε με άξονα μια πανανθρώπινη ευγονική. Ο αποδιοπομπαίος τράγος, είναι λοιπόν ο οικονομικά ανίσχυρος, ο ταξικά υποδεέστερος , αλλά κυρίως ο μη συμμορφούμενος στη εκσυγχρονιστική στρατηγική για οικονομικό ολοκληρωτισμό σε όλο τον πλανήτη.

Εδώ όμως τα έχετε λίγο συγχύσει και σεις. Δεν είναι οι Έλληνες που μπορούν επάξια να αναλάβουν αυτό το ρόλο του αποδιοπομπαίου στο σύνολό του. Στο κάτω, κάτω τόσοι Έλληνες σας διαβάζουν και σας εκτιμούν και είναι όλοι τους προερχόμενοι από τις τάξεις των ανθρώπων που θεωρούν αυταπόδεικτη τη προνομιακή μεταχείριση των ανθρώπων που διαπρέπουν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό. ή φαντάζονται πως είναι, αλλά δεν πειράζει. Και σεις φαντάζεστε πως είστε εκγερμανισμένος φιλόσοφος, γνήσιος απόγονος του Χέγκελ , που κουτούλησε πάνω στον Λοκ και τον Χιουμ.

σημ . Ο Λάζλο Φολντενύι είναι διαπρεπής Ούγγρος λόγιος , θεωρητικός τέχνης, δραματουργός, και δοκιμιογράφος. Έχει επίσης μεταφράσει στα ουγγαρέζικα το έργο ενός από τους «άλλους» σημαντικότατους Γερμανούς του Χάινριχ φον Κλάιστ, τεράστιου λογοτέχνη με αντεξουσιαστικό πνεύμα , που ο γερμανοτραφείς κ. Δήμου δεν φαίνεται να θαυμάζει.
Το εξαιρετικό δοκίμιο του Λ. Φολντενύι «Ο Ντοστογιέφσκι διαβάζει Χέγκελ στη Σιβηρία και κλαίει..» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αρμός σε μετάφραση Ευάγγελου Νάνιου.

πηγή