Aρχικά να θυμίσουμε ότι οι ιστορικοί «μύριοι» (10.000) ήταν ένα μισθοφορικό σώμα. Έλληνες μισθοφόροι που το 401 π.Χ. συμμετείχαν στην εκστρατεία του Κύρου εναντίον του αδελφού του Αρταξέρξη που μόλις είχε ανεβεί στο θρόνο της Περσίας. Mετά το θάνατο του Κύρου στη μάχη στα Κούναξα, οι «μύριοι» ξεκίνησαν το μακρύ ταξίδι της επιστροφής με τα πόδια, από τα Κούναξα στη Μεσοποταμία μέχρι τα νότια παράλια του Εύξεινου Πόντου και από κει στη Θράκη.

Οι σύγχρονοι «μύριοι» προαναγγέλεται ότι θα είναι οι εργαζόμενοι της Eλληνικός Χρυσός / Eldorado Gold / ΑΚΤΩΡ και των εργολάβων και υπεργολάβων της που θα εκστρατεύσουν συν γυναιξί και τέκνοις στην Αθήνα στις 16 Απριλίου. Οι δαπάνες της εκστρατείας και τα μεροκάματα φημολογείται ότι θα είναι πληρωμένα από τους εργοδότες. Η κινητοποίηση είναι μεγάλη, συντάσσονται καταστάσεις με ονόματα για να μη μείνει πίσω κανείς και οι πληροφορίες λένε ότι θα εκστρατεύσουν από 40 μέχρι …100 λεωφορεία. Διανέμονται φωσφοριζέ στολές και κράνη που θα βροντούν ρυθμικά στις πλάκες της Πλατείας Συντάγματος, με συνθήματα όπως «Εργατιά, εργατιά, ενωμένη σα γροθιά» και «Σκουριές, χρυσός, ευημερία, κάτω τα χέρια από τα μεταλλεία». Το άλλο σύνθημα «Πρώτα δουλειά και μετά η υγεία» που είχε λανσάρει η προηγούμενη συνδικαλιστική ηγεσία εγκαταλείφθηκε ως μάλλον ατυχές.

Όσοι και αν είναι τελικά, τα διαπλεκόμενα κανάλια «μύριους» θα δουν, δέκα χιλιάδες δηλαδή, μπορεί και περισσότερους. Οι πληρωμένες πένες θα είναι σε θέση μάχης με τα ρεπορτάζ σχεδόν έτοιμα από πριν. Στα δελτία ειδήσεων του MEGA, του ΑΝΤ1 και του ΣΚΑΪ, ο Άδωνις Γεωργιάδης και άλλοι αστέρες της προηγούμενης συγκυβέρνησης, μαζί με τους έγκυρους τηλεδημοσιογράφους, θα ξεσπαθώνουν επί σειράν ημερών υπέρ της «μεγάλης επένδυσης» που απειλείται από τον κακό ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτά τα κανάλια πάντα κάλυπταν εκτενώς και ανελλιπώς όλες τις  κινητοποιήσεις εργαζομένων, όπως και όλες τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στην Eldorado… Οι δηλώσεις βέβαια προβάρονται από τώρα, να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του αναξιοπαθούντος μεταλλωρύχου που αφηγούνταν το δράμα του ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο χαρτί που είχε μπροστά του.

Εκτιμάται ότι η συγκεκριμένη διαδήλωση θα καταλάβει συνολικό τηλεοπτικό χρόνο περίπου ίσο με αυτόν της κρίσιμης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο, όχι επειδή τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν κάποια σχέση με εργολάβους αλλά γιατί είναι γνωστό ότι «η εξόρυξη χρυσού θα σώσει τη χώρα» και τα κανάλια πάνω από όλα νοιάζονται για τη χώρα. To «ποια χώρα» δεν είναι σαφές καθώς κυκλοφορούν περίεργες διαδόσεις ότι τα κέρδη τελικά πάνε στα Μπαρμπάντος…

Το βράδυ, οι εκδρομείς από τη Β. Χαλκιδική θα ξεκινήσουν το ταξίδι επιστροφής στα χωριά τους που, κατά μία αυθαίρετη και ανιστόρητη προσπάθεια σύνδεσης με το ιστορικό παρελθόν ονομάζουν «τα 12 Μαδεμοχώρια». Ανιστόρητη, γιατί τα 12 «Μαδεμοχώρια» κατά την Τουρκοκρατία ήταν: η Γαλάτιστα (Ανθεμούς), ο Βάβδος, η Ριανά, ο Στανός, η Βαρβάρα, η Λιαρίγκοβη (Αρναία), το Νοβοσέλο (Νεοχώρι), ο Ίσβορος (Στρατονίκη), η Χωρούδα, τα Ρεβενίκια (Μεγ. Παναγία), η Ιερισσός και ο Μαχαλάς (Στάγειρα). Από αυτά, είναι ζήτημα αν σήμερα τον τίτλο «Μαδεμοχώρι» δικαιολογούν 5 χωριά: Στρατονίκη, Στάγειρα, Νεοχώρι, με το ζόρι η Μ. Παναγία, άντε και ο Στανός.

Σε αυτούς τους «Μαδεμοχωρίτες» που αυθόρμητα θα διαδηλώσουν στις 16 Απριλίου στην Αθήνα, αφιερώνουμε ένα σχετικό μαπόσπασμα από την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ του Κ. Παπαρρηγόπουλου (τόμος Ε”, μέρος Β”):

«Το ιδίως περίεργον είναι ότι ενώ προϊόντος του χρόνου ηλαττώθη η εκ των μεταλλείων πρόσοδος, οι Μαδεμοχωρίται δεν εδήλωσαν την αλλοίωσην ταύτην των πραγμάτων εις την κυρίαρχον δύναμιν (σ.σ. την Οθωμανική Αυτοκρατορία), ίνα αποφύγωσι πάσαν αφορμήν επεμβάσεως. Προετίμουν δε να συμπληρώσι τας 220 οκάδας αργύρου αγοράζοντες Ισπανικά τάλληρα αργύρου και χύνοντες αυτά και στέλλοντες εις Κωνσταντινούπολιν τους ούτω σχηματιζομένους όγκους του αργύρου, ως αν παρήγοντο εκ των μεταλλείων. Ουδ” εζημιούντο ίσως πραγματικώς, διότι σώζοντες τη ελευθέραν ενάσκησιν των κοινοτικών αυτών θεσμών, έσωζον συνάμα την ελευθερία  της γεωργίας και της εμπορίας, δι ης συνέλλεγον  επί της επιφανείας της γονίμου εκείνης χώρας, θησαυρούς μείζονες των προτέρων αναζητουμένων εν τοις σπλάχνοις της γης«.

Και έτσι είναι: ο τόπος αυτός έχει άπειρες δυνατότητες ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα και ανάδειξης του φυσικού κάλλους και της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του. Απειρες δυνατότητες που οι κάτοικοι αυτού του τόπου ποτέ δεν συνέλαβαν, δεν οραματίστηκαν και δεν προσπάθησαν να αξιοποιήσουν.  εγκλωβισμένοι στο πλαίσιο απαξίωσης όλων των άλλων δυνατοτήτων που εγκατέστησε στην περιοχή ο «πατερούλης» Μποδοσάκης για τους δικούς του σκοπούς.

Και, το χειρότερο από όλα: Εγκλωβισμένοι σε μια βαθεια ριζωμένη νοοτροπία, καλλιεργημένη επί αιώνες πολλούς, που θέλει αυτόν τον ευλογημένο τόπο να μην μπορεί να επιζήσει  χωρίς «επενδυτή» και χωρίς να τρώει τα σωθικά του.

Ο πλούτος είναι πάνω στη γη μας, όχι κάτω από αυτήν.

πηγή