Όλη αυτή η συζήτηση για την θεωρία των δυο άκρων, είναι... άκρως υποκριτική, κυρίως από την πλευρά εκείνη που την επικαλείται, αλλά ταυτόχρονα την ξορκίζει ή, στην καλύτερη περίπτωση, την αιτιολογεί κατά περίπτωση.
Αντώνης Δελλατόλας
Οι αναφορές αυτές, γίνονται κυρίως από κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές της ΝΔ και λοιπές... δημοσιογραφικές δυνάμεις οι οποίες, αφού πρώτα τσουβαλιάσουν όλη την Αριστερά με συμπεριφορές ορισμένων που έχουν προβεί σε έκνομες ενέργειες -ενίοτε με εγκληματική χροιά- μας ρίχνουν και μια ανάλυση για άρθρα του Ποινικού Κώδικα και του Συντάγματος που προσδιορίζουν παρόμοια αδικήματα.
Βέβαια, μετά περνάνε στο… ψητό επισημαίνοντας ότι «φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται εντός συνταγματικού τόξου, αλλά δεν καταδικάζει την βία από όπου κι αν προέρχεται και στελέχη του, υποστηρίζουν ακραίες συμπεριφορές, κλπ, κλπ».
Τι μένει τελικά από όλη αυτή την κουβέντα; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, κάπου έχει λερωμένη την φωλιά του και θα’ ρθουν οι μηχανισμοί να το αποκαλύψουν και να το «δέσουν» με στοιχεία από τον κοριό της ΕΥΠ, τις παρακολουθήσεις κινήσεων, μέχρι τις μαρτυρίες «οργάνων της πολιτείας»...
Να δεχθώ- το έχω πει πολλές φορές σε τηλεοπτικές εκπομπές- ότι στελέχη της Αριστεράς και κυρίως ορισμένα από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ένα αδικαιολόγητο κράτημα στο να καταδικάσουν χωρίς περιστροφές αυταπόδεικτα γεγονότα που συνιστούν βία, φθορά ξένης περιουσίας ή όσα κατά καιρούς έχουν συμβεί στο περιθώριο διαδηλώσεων ή απεργιακών κινητοποιήσεων που στο κάτω-κάτω αλλοιώνουν το νόημα των κοινωνικών διεκδικήσεων.
Όποτε το έπραξαν, κατέδειξαν και απομόνωσαν τις προσπάθειες ορισμένων κύκλων να τους χρεώσουν πολιτικά τέτοια γεγονότα...
Αυτό πρέπει να κάνει πάντα η Αριστερά για τις περιπτώσεις εκείνες, που καμιά σχέση δεν έχουν με τις λαϊκές αντιδράσεις, είτε αφορούν την οικονομική πολιτική, είτε την επένδυση σε μια περιοχή, που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και στην ανάπτυξή της...
Αυτές τις μέρες, οι υπόνοιες και οι καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για παρακολουθήσεις τηλεφώνων στελεχών του, για προβοκάτσιες που στήνονται εις βάρος του, έρχονται να κολλήσουν δίπλα στις ανιστόρητες και βλακώδεις θεωρίες περί «δυο άκρων» και να δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό σκηνικό.
Εδώ το επικίνδυνο είναι, ότι η θεωρία αυτή συνεχίζει να εκπορεύεται από στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, πράγμα που δείχνει ότι αποτελεί κεντρική στρατηγική της κυβέρνησης. Εκτός κι αν στην πορεία το... μαζέψει ο ίδιος ο Σαμαράς πράγμα που δεν φαίνεται με τις τελευταίες δηλώσεις του.
Και σε αυτό το θέμα, ο Βενιζέλος και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να παριστάνουν πλέον τους Πόντιους Πιλάτους.
Ειδάλλως, τα δύσκολα και τα οδυνηρά για την δημοκρατική ομαλότητα είναι μπροστά μας...
πηγή |
