... σκορπίζοντας θλίψη σε όλους όσους τον γνώριζαν, από το μπαρ, από τον "Πειναλέοντα", από το θέατρο και τον κινηματογράφο, από τους αγώνες της Αριστεράς την περίοδο της χούντας και της Μεταπολίτευσης, απ' την πλατεία Εξαρχείων του '73, '74, '75...

Ο Βασίλης Τσιπίδης γεννήθηκε το 1946 στο Βατούμι του Καυκάσου. Οι γονείς του ήταν Πόντιοι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Αφού περιπλανήθηκαν εξόριστοι στο Καζαχστάν, ήρθαν στην Ελλάδα το 1956, όπου ο Βασίλης πάλεψε σκληρά, σε ένα άξενο περιβάλλον, για να επιβιώσει. Σε ηλικία 21 χρόνων τον βρήκε η χούντα. Εντάχθηκε στην παράνομη αντίσταση, συνελήφθη, βασανίστηκε και φυλακίστηκε.

Μετά την αποφυλάκισή του έκανε αυτό που πάντα αγαπούσε, σπούδασε ηθοποιός στη Σχολή Κατσέλη, παίζοντας στη συνέχεια στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ανάμεσα στις ταινίες που πήρε μέρος, το Λάβετε θέσεις (1973) του Θ. Μαραγκού, το Happy day και το 1922 του Π. Βούλγαρη, Ένας ερωδιός για τη Γερμανία (1987) του Στ. Τορνέ κ.ά.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 δημιούργησε ένα μουσικό στέκι στη Ζωοδόχου Πηγής που πήρε το όνομά του, "Το μπαράκι του Βασίλη". Εκεί εμφανιζόταν ο Ρος Ντέιλι όταν ζούσε στην Αθήνα, εκεί πρωτοεμφανίστηκε ο Χρήστος Θηβαίος και τόσοι άλλοι, νέοι τότε, ερμηνευτές.

"Το μπαράκι του Βασίλη" έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στον χώρο των ζωντανών μουσικών εμφανίσεων, ακόμη κι όταν μετακόμισε λόγω σεισμού στην οδή Διδότου. Το 2011 αναγκάστηκε να κλείσει το δημιούργημά του, για λόγους οικονομικούς, και να βγει στη σύνταξη...

πηγή