Η ώρα της κατάσχεσης

Πριν από πολλούς μήνες γράφαμε ότι σύντομα, εκτός από τη δημόσια περιουσία, θα βγει στο σφυρί και η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων πολιτών στον βωμό των απαιτήσεων της διεθνούς τοκογλυφίας. Ε, τώρα φαίνεται πως έφτασε η στιγμή της… γενικής κατάσχεσης. Όλη η ιδιοκτησία του Δημοσίου χαρίζεται στους ενδιαφερόμενους ακόμη και τζάμπα. Και μεγάλο μέρος της ιδιωτικής περιουσίας απαιτείται να κατασχεθεί από τις τράπεζες ακόμη και για λίγες χιλιάδες ευρώ.

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Στην περίπτωση της δημόσιας περιουσίας προφανώς δεν υφίσταται ούτε καν ιδέα δημοσιονομικού οφέλους, αφού ακόμη και τέως αρμόδιοι για το ξεπούλημά της παραδέχθηκαν εσχάτως ότι η προσδοκία εσόδων είναι πενιχρή, εξ αιτίας της καταρράκωσης της χρηματιστηριακής τιμής τους – κοινώς, δεν εξυπηρετούνται ούτε καν τα κριτήρια που θέτουν η τρόικα και η κυβέρνηση για να υποστηρίξουν την «αναγκαιότητα» του ξεπουλήματος.

Αντιθέτως αξιοσημείωτο είναι το κόστος που θα υποστεί το κράτος, αφού αρκετοί από τους οργανισμούς που θα χαριστούν σε ιδιώτες έχουν μεγάλα κέρδη – κλασικό το παράδειγμα του ΟΠΑΠ – τα οποία θα στερηθεί το Δημόσιο. Φυσικά ανυπολόγιστο είναι το κόστος σε απώλεια κοινωνικών υπηρεσιών, αλλά και παραγωγικών δραστηριοτήτων που συντελείται μέσω των υπό ιδιωτικοποίηση ή διάλυση οργανισμών.

Ποιος όμως ενδιαφέρεται για την... ανάπτυξη της χώρας; Τα ξαναείπαμε την Παρασκευή και, προς επιβεβαίωση, την ίδια μέρα μάθαμε ότι το πρώτο επτάμηνο του έτους οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων μειώθηκαν κατά 46,4%, δηλαδή στο μισό, αφού η λέξη «επένδυση» απαγορεύεται ρητώς για τον δημόσιο τομέα, στον οποίο επιτρέπεται μόνο να πληρώνει τοκοχρεολύσια...

Εκτός όμως από την απώλεια της δημόσιας περιουσίας, η οποία – μαζί με την εξαΰλωση κάθε είδους κοινωνικής πολιτικής – θα αφήσει το κράτος σχεδόν νεκρό, έφτασε και η ώρα κατάσχεσης της ιδιωτικής περιουσίας.

Ύστερα από την καταστροφή που επέφεραν οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις της τρόικας και των μνημονίων, τώρα οι εκπρόσωποι των δανειστών απαιτούν την επιτάχυνση της βίαιης εσωτερικής υποτίμησης. Ζητούν λοιπόν την άρση της απαγόρευσης κατασχέσεων για χρέη έως 200.000 ευρώ, η οποία ισχύει σήμερα, ώστε ακόμη και για οφειλές λίγων χιλιάδων ευρώ να κατάσχονται κατοικίες.

Από το δημοσίευμα των «Νέων» το Σάββατο, το οποίο αποκάλυψε το περιεχόμενο της πίεσης των δανειστών, προκύπτει ότι αναμένεται, με το μέτρο αυτό, να βγουν στο σφυρί συντόμως κάπου 100.000 ακίνητα, πάρα πολλά από τα οποία σε πολύ χαμηλή τιμή εκκίνησης. Με τον τρόπο αυτόν θεωρείται πως θα σημειωθεί αισθητή και απότομη πτώση στις τιμές των ακινήτων.

Ποιος θα ωφεληθεί από αυτήν την πτώση; Προφανώς όχι οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι θα δουν είτε να χάνονται τα σπίτια τους είτε να υποβαθμίζεται δραματικά μέσα σε ελάχιστο χρόνο η αξία τους. Ακόμη και οι τράπεζες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ενεργά στο real estate, θα δουν όχι μόνο τις απαιτήσεις τους από δάνεια, αλλά και τις μέχρι τώρα επενδύσεις τους, να υποβαθμίζονται δραματικά.

Ποιος μένει; Αυτοί που «θέλουν να αγοράσουν την Ελλάδα για ένα κομμάτι ψωμί», όπως μας προειδοποιεί συντεταγμένα η πολιτική και μιντιακή προπαγάνδα εδώ και μια τριετία; Δηλαδή; Μήπως το... Κόμμα της Δραχμής;

Μα, είναι δυνατόν; Όχι μόνο είμαστε στο ευρώ, αλλά εκεί σκοπεύουν η τρόικα και η κυβέρνηση να μας κρατήσουν.

Πώς γίνεται λοιπόν η παραμονή στο ευρώ να έχει το αποτέλεσμα που υποτίθεται ότι θα είχαμε αν πηγαίναμε στη δραχμή; Εκτός αν όλα όσα περάσαμε και θα περάσουμε, με την πλήρη καταρράκωση μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων, περίθαλψης, παιδείας, με την έκρηξη μετανάστευσης και ανεργίας, έχουν ως μοναδικό στόχο να χάσουμε τα πάντα – ακόμη και τα σπίτια μας. Όσοι τέλος πάντων τα έχουν αγοράσει με δάνεια.

Κάτι... περίεργο και αφύσικο συμβαίνει λοιπόν. Ή μήπως τίποτε δεν είναι ούτε περίεργο ούτε αφύσικο; Μήπως όλη αυτή η επιχείρηση είχε ως μοναδικό στόχο να χάσουμε τα πάντα προς όφελος των δανειστών;

Άντε καλέ... Αυτά είναι φαντασιώσεις και αισχρή προπαγάνδα των οπαδών της δραχμής. Αν δεν μας πιστεύετε, μπορείτε να δείτε τα δελτία των οκτώ. Θα το διαπιστώσετε με τα ίδια σας τα αυτιά...