Ραδιενεργά απόβλητα & στον αέρα του Βόλου-Καίσιο-137

Να ελεγχθούν τώρα και τα άλλα ελληνικά εργοστάσια του καρτέλ χάλυβα, ΣΙΔΕΝΟΡ και Χαλυβουργική για να προστατευτούν εργαζόμενοι και πολίτες που χρησιμοποιούν σίδερό τους στις οικοδομές που χτίζονται.

Εκτεθειμένοι σε υψηλά ποσοστά ραδιενέργειας - άγνωστο για πόσο διάστημα - ήταν (και είναι ακόμα) οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο Βελεστίνου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» του Μάνεση.

Η είδηση κάνει ήδη το γύρο του κόσμου μετά την αποκάλυψη ότι σε φορτίο με κατάλοιπα από επεξεργασία χάλυβα, που είχε φύγει από το εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας του Μάνεση στο Βελεστίνο με προορισμό, μέσω του λιμανιού του Βόλου, τη Σαρδηνία,  εντοπίστηκαν, μόλις έφτασε εκεί, τιμές ραδιενέργειας που ξεπερνούν κι αυτές που ανιχνεύθηκαν σε φορτία που είχαν φύγει από την Φουκοσίμα μετά το πυρηνικό ατύχημα!

Συγκεκριμένα, στο φορτίο του πλοίου «Eilsum» που έφυγε από το Βόλο και έφτασε στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Portovesme Ltd στη Σαρδηνία μετρήθηκε Καίσιο - 137 σε συγκέντρωση 3,7 Becquerel/g , γεγονός που προκάλεσε συναγερμό στις τοπικές Αρχές.

Για να γίνει κατανοητό τι σημαίνει αυτό, σε κατάλοιπα που μεταφέρθηκαν από τη Φουκοσίμα η ραδιενέργεια είχε μετρηθεί στα 1,53-3,2 Bq/g. Ενώ τα κατώτερα επιτρεπτά όρια ραδιενέργειας στο χάλυβα πρέπει να φτάνουν το πολύ από 0,1-0,5 Bq/g.

Το φορτίο έχει επιστρέψει από τις 5 Ιούλη στο Βόλο και παραμένει εκτεθειμένο στην αυλή του εργοστασίου στο Βελεστίνο.

Τι είναι το Καίσιο - 137

Το ισότοπο 137 του Καισίου είναι ανθρωπογενές, παράγεται μόνο από πυρηνική σχάση και δεν υπάρχει στη φύση. Αρα ανθρωπογενής πρέπει να είναι και η προέλευση της ποσότητας της ουσίας αυτής, που εντοπίστηκε στο προϊόν που εξήγαγε η «Χαλυβουργία Ελλάδας» στην Ιταλία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ραδιενεργό Καίσιο - 137 ανιχνεύεται σε χάλυβα που προήλθε από τήξη σκραπ. Το 1998, ισπανική εταιρεία ανακύκλωσης έλιωσε μαζί με τα άλλα υλικά και μια πηγή ακτίνων γάμμα, που περιείχε Καίσιο - 137. Το 2009, διαλύθηκε ένα εργοστάσιο τσιμέντου, αλλά δεν ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες για το χειρισμό ραδιενεργών υλικών. Ετσι, το Καίσιο - 137 από ένα όργανο μέτρησης, περιλήφθηκε σε κάποιο από τα 8 φορτηγά σκραπ, που προέκυψαν από τη διάλυση του μεταλλικού εξοπλισμού, με αποτέλεσμα να ρυπανθεί ραδιενεργά όλο το ατσάλι που παράχθηκε.

Ποιες είναι οι διαδικασίες που ακολουθούνται πριν το σκραπ πέσει στο χυτήριο της «Χαλυβουργίας Ελλάδας»; Ελέγχεται για ραδιενέργεια ή ρίχνεται χωρίς έλεγχο και αδιαφορώντας για την υγεία των εργατών, αλλά και των τελικών καταναλωτών που θα παραλάβουν τα προϊόντα; Θα ελεγχθεί η «Χαλυβουργία» από κάποια κρατική υπηρεσία, ώστε να εντοπιστεί η αιτία, να καταλογιστούν ευθύνες και να παρθούν μέτρα ώστε να μην ξανασυμβεί ραδιενεργός ρύπανση του χυτευόμενου υλικού;

Πάντως, παρά την επικινδυνότητα της κατάστασης που διαμορφώθηκε, η εταιρεία, με ανακοίνωσή της στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ισχυρίζεται πως το μόνο πρόβλημα που υπάρχει είναι μια διαφορά της με την εταιρεία στη Σαρδηνία ως προς τις μετρήσεις του Καισίου. Αυτή τη θέση φαίνεται να υιοθετούν και οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, όταν απαντούν σε ερωτήσεις συναδέλφων τους.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Καπιταλισμός: Καρκινογόνος όπως το καίσιο.

Ο αγώνας των εργατών στη Χαλυβουργία του Ασπρόπυργου μπορεί να έκλεισε μέσα σε 9 μήνες αλλά ο κύκλος ζωής του το ραδιενεργού κέσιου είναι επί γης γύρω στα 24.000 χρόνια. Όσοι εργάτες ήρθαν σε επαφή μαζί του και δεν πείστηκαν από τις επίσημες ανακοινώσεις, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Στο τελικό προϊόν δεν εμπεριέχονται αληθινοί άνθρωποι παρά μόνο τα φαντάσματά τους.

Όμως, ποιος πραγματικά ενδιαφέρθηκε μέχρι σήμερα για τα βολταρίσματα των ξεσκέπαστων φορτηγών του σκραπ που διανύουν τη πόλη από το λιμάνι του Βόλου μέχρι τη Β’ ΒΙΠΕ; Πόσους αγώνες έπρεπε να κάνουν οι κάτοικοι του παλιού λιμεναρχείου για να καταβρέχεται η σκουριά της φορτοεκφόρτωσης στο λιμάνι αλλά που διασκορπίζεται άνετα στη διακίνηση; Τι γίνεται με το περιβάλλον γύρω από τη Χαλυβουργία όταν τόνοι ολόκληροι παραμένουν επί γης ακίνητοι και διαχεόμενοι στο υπέδαφος και επί αέρος κινούμενοι;

Δυστυχώς το ραδιενεργό υλικό δεν μυρίζει, δεν έχει αναθυμιάσεις, δεν είναι ορατό παρά μονάχα στο τέλος της άθλιας καρκινογόνας ζωής. Ως γενικευμένη επιμόλυνση και καταστροφή των κυττάρων, επιθετική πολλές φορές, είναι παρόμοια με την επιθετικότητα του κεφαλαίου που για μερικά ευρώ παραπάνω, επιμολύνει κάθε πλευρά της ζωής. Σε τι χρησιμεύει άραγε ένας μισθός αν σε μερικά χρόνια διαπιστωθεί ότι λόγω της ραδιενέργειας κινδυνεύει η ζωή μας από καρκίνο; Πόσο κοστολογείται η ζωή ενός ανθρώπου και πόσο σίδερο πρέπει να πουληθεί για να πούμε ότι άξιζε που πήγε χαμένος;

Τα γεγονότα γνωστά αλλά η συνέχεια σχεδόν άγνωστη: Tο περιβόητο φορτίο σκραπ έφυγε από την Χαλυβουργία Ελλάδος στον Βόλο στις 27 Ιουνίου για την Σαρδηνία όπου εταιρεία, βάσει συμβολαίου που έχει συνάψει με το εργοστάσιο του Βόλου διαχειρίζεται τα επικίνδυνα απόβλητα. Το φορτίο επέστρεψε στο λιμάνι του Βόλου στις 5 Ιουλίου ως μολυσμένο λόγω παρουσίας του ραδιενεργού υλικού Καίσιο 137. Τα επίπεδα ραδιενέργειας που ανιχνεύθηκαν ξεπερνούν κι αυτά που ανιχνεύθηκαν σε φορτία που είχαν φύγει από την Φουκοσίμα μετά το πυρηνικό ατύχημα του 2011!

Οι Ιταλοί επιστήμονες ορθώς διαπιστώσανε ότι τα όρια που έχουνε τεθεί για τις ποσότητες ραδιενέργειας σε φορτία σκραπ είχανε ξεπεραστεί κατά πολύ, σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, το επιστρέψανε και συγχρόνως ανέστειλαν και το συμβόλαιο που είχανε συνάψει οι δύο πλευρές για τις συγκεκριμένες εργασίες.

Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) που εξέτασε το φορτίο διαπίστωσε ότι όλα όσα ανακοίνωσαν οι Ιταλοί συνάδελφοί τους για την επικινδυνότητα του φορτίου και την μόλυνση του πλοίου δεν ισχύουν. Η ΕΕΑΕ έβγαλε μια καθησυχαστική ανακοίνωση της μορφής ότι δεν έγινε τίποτε και η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Για ποιους όμως η ζωή συνεχίζεται και για ποιους έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα;

Αυτό δεν μπορεί να το βεβαιώσει κανείς επιστημονικά χωρίς να γίνουν οι αναγκαίες ραδιολογικές εξετάσεις σε όλους τους εργαζόμενους (εργάτες χαλυβουργίας, λιμενεργάτες, πλήρωμα πλοίο και στους φορτηγατζήδες ακόμα) κι αν δεν μελετηθούν όλες οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον.

Πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι από την ΕΕΑΕ σε όλο το επιστρεφόμενο φορτίο; Παρίσταντο εκπρόσωποι του σωματείου στους ελέγχους αυτούς; Γιατί το λαλίστατο σωματείο της χαλυβουργίας δεν έβγαλε κάποια ανακοίνωση όπως συνέβη στην περίπτωση των εργατικών ατυχημάτων που έγιναν εξαιτίας ….. ως συνήθως λόγω ανθρωπίνων λαθών των εργατών και όχι ελλιπών κανονισμών ή της εντατικοποίησης της εργασίας; Που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το φορτίο; Τι λένε οι υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος που θέλουν πράσινη ανάπτυξη αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκαν αν τηρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας των βιομηχανικών μονάδων;

Τελικά, έπρεπε κάποιος να μετρήσει τους νεκρούς στα νεκροταφεία για να διαπιστωθεί ότι ο Ασωπός ποταμός ήταν οχετός βιομηχανικών λυμάτων που έφτανε μέχρι τη βρύσης μας.

Τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα και διογκούμενα. Μόνο οι εργάτες και η τοπική κοινωνία μπορούν να παρέμβουν για τους όρους και τις συνθήκες λειτουργίας της χαλυβουργίας πριν το καίσιο φτάσει στο ποτήρι του νερού που πίνουμε.

Όσο για τους καπιταλιστές, οι λογαριασμοί μένουν ανοικτοί από τον Ασπρόπυργο μέχρι το Βόλο και από τη Σαρδηνία μέχρι το Βελεστίνο.

5/8/2012

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΚΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ)

www.eek.gr

****************************************

Το ΠΑΜΕ

Με ανακοίνωσή της, η Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ καταγγέλλει ότι «τα ραδιενεργά απόβλητα έχουν κάνει δυο φορές ταξίδι στην πόλη του Βόλου σε κοινά σακιά (μπούρδες). Τα έχουν φορτώσει και ξεφορτώσει δυο φορές εργαζόμενοι στο εργοστάσιο και το λιμάνι, χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, αγνοώντας τι επικίνδυνο φορτίο ακουμπάνε, εισπνέουν και μεταφέρουν στους δρόμους της πόλης (..) στην επιστροφή στο εργοστάσιο, τα ραδιενεργά απόβλητα - σύμφωνα με καταγγελίες εργαζομένων από μέσα - δεν πέρασαν από το μηχάνημα που μετράει τη ραδιενέργεια αλλά μπήκαν προσπερνώντας το».

Το ΠΑΜΕ υπενθυμίζει τα απανωτά ατυχήματα στα δύο γκέτο του Μάνεση στη Μαγνησία, εξαιτίας της εντατικοποίησης της παραγωγής και της μετατροπής των εργοστασίων στο Βόλο και το Βελεστίνο σε απεργοσπαστικούς μηχανισμούς απέναντι στους απεργούς του Ασπρόπυργου και τονίζει ότι «η πείρα των τελευταίων μηνών αποδεικνύει ότι το κράτος, οι κυβερνήσεις, τα κρατικά όργανα και υπηρεσίες βρίσκονται στην υπηρεσία του Μάνεση».

Απευθυνόμενο στο λαό του Βόλου το ΠΑΜΕ καλεί «να βγουν συμπεράσματα από τη στάση των εργοδοτικών και των ξεπουλημένων συνδικαλιστών, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, μερίδας των ΜΜΕ της πόλης μας, από το πώς στάθηκαν όλο αυτό το διάστημα στο θέμα της Χαλυβουργίας (..)

Εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία στο Βόλο και το Βελεστίνο, Κινητοποιηθείτε πριν να είναι πολύ αργά. Πετάξτε τους εργοδοτικούς στην άκρη. Αγωνιστείτε για τη ζωή σας και τη ζωή των παιδιών σας! Μη θυσιάζεστε για τα κέρδη του Μάνεση. Σας χρησιμοποιεί για να χτυπήσει τον αγώνα του Ασπρόπυργου. Θα σας εκμεταλλευτεί όσο μπορεί, τον ιδρώτα, το αίμα και τη ζωή και υγεία σας! Για σας υπάρχει μόνο μια λύση! Να συμπαραταχτείτε με τους συναδέλφους σας στον Ασπρόπυργο απέναντι στον κοινό αντίπαλο: τον Μάνεση και την τάξη του».

Το ΠΑΜΕ αξιώνει «Να φύγει τώρα, με όλα τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, το επικίνδυνο υλικό! Να γίνουν μετρήσεις στην πόλη και στα εργοστάσια του Μάνεση! Να διαλευκανθεί το θέμα με το σκραπ που μπαίνει μέσα στο εργοστάσιο!»

πηγή

Το χημικό στοιχείο Καίσιο (Caesium) είναι ένα σπάνιο μέταλλο με διεθνές χημικό σύμβολο Cs, ατομικό αριθμό 55 και ατομικό βάρος 132,9054 . Έχει θερμοκρασία τήξης 28,5 C° και θερμοκρασία βρασμού 678,4 C°. Ανήκει στα αλκάλια ή αλκαλικά μέταλλα.

Ανακαλύφθηκε το 1860 μαζί με το Ρουβίδιο από τους Γερμανούς χημικούς Ρόμπερτ Μπούνσεν και Γκούσταβ Κίρχοφ χάρις στη αναπτυσσόμενη τότε φασματοσκοπία. Ονομάστηκε έτσι από τη διπλή χαρακτηριστική κυανή γραμμή του φάσματός του από τη λατινική λέξη "caesisus" που σημαίνει "κυανό του ουρανού.^[1]

Το Καίσιο εντοπίζεται μαζί με το κάλιο σε πολλές ιαματικές πηγές, καθώς και σε κοιτάσματα αλάτων. Μέχρι 33% περιέχεται στο σπάνιο ορυκτό πολουσίτη ως αργιλοπυριτικό καίσιο απαντάται στη νήσο Έλβα. Επίσης απαντάται και στο λεπιδόλιθο (αργιλοπυριτικό λίθιο).

Τα άλατα καισίου λαμβάνονται από τα αλμόλοιπα της κρυστάλλωσης των αλάτων του λιθίου. Δύσκολα όμως διαχωρίζονται από τα συνοδεύοντα αυτών άλατα του ρουβιδίου. Το μέταλλο καίσιο λαμβάνεται είτε με ηλεκτρόλυση μίγματος τετηγμένων κυανιδίων καισίου και βορίου, είτε ευκολότερα δι' αναγωγής του υδροξειδίου του καισίου και του ανθρακικού καισίου με τη βοήθεια μαγνησίου μέσα σε ρεύμα υδρογόνου. Επίσης παρασκευάζεται και με απόσταξη χλωριούχου καισίου μετά του ασβεστίου, είτε δι΄ αναγωγής του οξειδίου του καισίου δια κόνεως μαγνησίου.

Το Καίσιο είναι μέταλλο ιδιαίτερα εύτηκτο (σημείο τήξεως 28,4 °C). Το απαντώμενο στη φύση καίσιο δεν περιέχει ισότοπα, λαμβάνονται όμως από κατάλοιπα πυρηνικών εργοστασίων. Πρόκειται γενικά για μέταλλο αργυρόλευκο, μαλακό σαν το κερί, πιθανότατα το μαλακότερο των μετάλλων.

Ερχόμενο σε επαφή με τον αέρα αμέσως αναφλέγεται σχηματίζοντας οξείδιο. Επειδή επίσης αντιδρά ζωηρά ερχόμενο σε επαφή με το νερό σχηματίζοντας διάλυμα υδροξειδίου του καισίου και αέριο υδρογόνο, και για λόγους ασφαλείας μεταφέρεται ή φυλάσσεται, όπως και τα λοιπά αλκάλια, μέσα σε δοχεία με πετρέλαιο ή παραραφινέλαιο κ.λπ. Το Καίσιο χαρακτηρίζεται ως το ηλεκτροθετικότερο γνωστό χημικό στοιχείο.