Άρκευθος

7η εβδομάδα: Κόλιανδρο & Μελισσόχορτο

Μελισσόχορτο, το βάλσαμο του λεμονιού, αυτό το γλυκό βότανο που πήρε το όνομα του επειδή προσελκύει τις μέλισσες αφού είναι τόσο πλούσιο σε νέκταρ που φυτεύεται συνήθως για τη διατροφή τους. Το μελισσόχορτο ανυψώνει τη διάθεση και παραδοσιακά πιστεύονταν ότι η συχνή του χρήση συντελεί στη μακροβιότητα. Διαθέτει κυρίως καταπραϋντικές ιδιότητες. Σε συνδυασμό με θυμάρι και κουφοξυλιά αποτελεί ένα έγχυμα ιδανικό για την αρχή γρίπης με μυϊκούς πόνους. Είναι ακόμη κατάλληλο για την αντιμετώπιση της νευραλγίας, της δυσπεψίας και η τακτική του χρήση ακόμη και ως συστατικό σε σαλάτες προφυλάσσει από ιογενείς λοιμώξεις. Εξίσου πολύτιμο και ευεργετικό, είναι το αιθέριο έλαιο του μελισσόχορτου. Ελάχιστη ποσότητα αιθέριου ελαίου σε συνδυασμό με τοπικό μασάζ βοηθά στην καταπολέμηση του άγχους, της αϋπνίας, των πονοκεφάλων, των πόνων της περιόδου, της αρθρίτιδας και των ρευματισμών.

Ο Κορίανδρος ή Κόλιανδρο εδώ και 3.000 χρόνια, είναι το κυρίαρχο συστατικό για αρώματα και καλλυντικά, καθώς και για ερωτικά φίλτρα. Το αιθέριο έλαιο του διεγείρει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα και στην Κινέζικη παράδοση, ο κόλιανδρος εξασφαλίζει αθανασία της ψυχής. Ο φρέσκος κόλιανδρος μοιάζει πολύ με τον μαϊντανό και έχει έντονη γεύση που θυμίζει πορτοκάλι, ενώ είναι πιο ήπια όταν είναι ξερός σε μορφή σπόρων. Χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό στην μαγειρική, την αρτοποιία, και στην παραγωγή διαφόρων αλκοολούχων ποτών. Χρησιμοποιήστε τα φρέσκα φύλλα του σε σούπες, βραστά λαχανικά, σαλάτες, ψάρι, γιαούρτι και τοματοχυμούς και φτιάξτε με τους σπόρους του αρωματικές μαρινάδες για κρέας, και πουλερικά. Δοκιμάστε φρεσκοτριμμένους σπόρους σε σαλάτες με ντομάτα και ρόκα και αν θέλετε ακόμη πιο έντονη γεύση, ψήστε ελάχιστα τους σπόρους σε ένα αντικολητικό τηγάνι πριν τους τρίψετε.

6η εβδομάδα: Σουμάκι & Κύμινο

Τα φύλλα αυτού του θάμνου αλλάζουν χρώμα το φθινόπωρο και γίνονται κόκκινα όπως και ο μικροσκοπικός καρπός του. Και ενώ οι κηπουροί της δύσης το χρησιμοποιούν ως διακοσμητικό φυτό, οι μάγειρες της Συρίας, του Λιβάνου της Τουρκίας και του Ιράν δεν το αποχωρίζονται από την κουζίνα τους. Σουμάχ, Σούμακ ή Σουμάκι, με τη λαμπερή κόκκινη εμφάνιση και τη φρουτένια – ξινή γεύση την οποία λάτρευαν οι Ρωμαίοι οι οποίοι το έφεραν στην Ευρώπη πριν την εισαγωγή των λεμονιών. Οι Λιβανέζοι και οι Σύριοι το τρώνε με το ψάρι, οι Τούρκοι και οι Ιρακινοί το προσθέτουν στις σαλάτες και κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην οπτική και γευστική πανδαισία ενός πιάτου με στρωμένες αραβικές πιτούλες, ροδοψημένα αρνίσια κεμπάπ και γιαούρτι πασπαλισμένο με μπόλικο σουμάκι. Ελάτε στον Άρκευθο να προμηθευτείτε εκτός από σουμάχ, θυμάρι και σπόρους σουσαμιού. Αναμείξτε τα υλικά και φτιάξτε το δικός σας Ζατάρ, ένα ανατολίτικο μείγμα που μπορεί να απλωθεί πάνω στο σπιτικό ψωμί πριν από το ψήσιμο.

Το Κύμινο προερχόμενο από την Ανατολή ήρθε στην Ευρώπη από τα αρχαία χρόνια. Στην αρχαία Ρώμη χρησιμοποιούσαν το κύμινο για την επικάλυψη του ψωμιού και για να αντικαταστήσουν το μαύρο πιπέρι ενώ το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιήθηκε ακόμη και στην αρωματοποιία. Στον Πόντο, λένε ότι το κύμινο πρέπει να μπαίνει σε κάθε πιάτο αν οι γυναίκες θέλουν να κρατήσουν για πάντα τους άντρες τους. Αποτελεί σημαντικό συστατικό σε μείγματα καρυκευμάτων όπως το κάρυ, σε σάλτσες τσάτνεϋ, και σε σάλτσες με βάση την ντομάτα, ενώ στην ελληνική κουζίνα είναι ο βασικός πρωταγωνιστής στα παραδοσιακά σουτζουκάκια. Στον Άρκευθο θα βρείτε τριμμένο κύμινο αλλά και ολόκληρους σπόρους, που σας προτείνουμε να αλέσετε λίγο πριν τη χρήση, για ακόμη πιο έντονο άρωμα.

5η εβδομάδα: Μπαχάρι & Λουϊζα

Το Μπαχάρι ταξίδεψε από τον Νέο Κόσμο ως την Ευρώπη στις αποσκευές των Ισπανών τον 16^ο αιώνα. Έχει το μέγεθος ενός μεγάλου κόκκου πιπεριού και βγαίνει από την Μυρτιά, ένα από τα πιο όμορφα και αρωματικά φυτά ενώ οι καλύτεροι καρποί προέρχονται από τη Τζαμάικα και το Μεξικό. Ένας ντελικάτος συνδυασμός αρωμάτων μοσχοκάρυδου, κανέλλας, γαρύφαλλου και διακριτικής πιπεράτης γεύσης προσδίδουν στο μπαχάρι εξέχουσα θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα μπαχαρικά και γι αυτό το λόγο είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο με το όνομα Allspice. Χρησιμοποιήστε το για μαρινάρισμα ψαριού, οστρακοειδή, κρέας, κυνήγι, πουλερικά, ζαμπόν, λαχανικά, ρύζι και πίτες και για καλύτερα αποτελέσματα, αλέστε μερικούς καρπούς στο μύλο μπαχαρικών ή στου γουδί και θα διαπιστώσετε πόσο περισσότερο φρέσκια και δροσερή είναι η γεύση του σε σχέση με το ολόκληρο ή το έτοιμο αλεσμένο μπαχαρικό.

Το Λεμονόχορτο ή Λουϊζα, είναι ένας θάμνος με ευωδιαστά λογχοειδή φύλλα. Το πτητικό της έλαιο έχει τις ίδιες ιδιότητες με αυτές του μελισσόχορτου και έντονο άρωμα λεμονιού. Το έγχυμά της ήταν πάντα δημοφιλές στην Ευρώπη και ιδιαίτερα σε όσους ακολουθούν προγράμματα αποτοξίνωσης και ισορροπημένης διατροφής. Επιδρά θετικά στο νευρικό σύστημα και ανεβάζει τη διάθεση. Σε περιπτώσεις τυμπανισμού, δοκιμάστε ένα κουταλάκι φύλλα Λουΐζας για κάθε φλιτζάνι τσαγιού για την παραγωγή εγχύματος που μπορείτε να πιείτε 4-5 φορές τη μέρα.

4η εβδομάδα: Λεβάντα και Ταραξάκο

Το Ταραξάκο, το δόντι του λιονταριού, ή πικραλίδα, είναι ένα πολύτιμο βότανο του αγρού, πλούσιο σε βιταμίνες Α, Β,C και D και μπορεί να καταναλωθεί ακόμη και ωμό σε σαλάτες. Στον οργανισμό λειτουργεί διουρητικά και καθαρτικά, ενώ για αποτοξίνωση του αίματος, αποτελεσματικό είναι το αφέψημα, 2-3 μίσχων με φύλλα, σε ένα λίτρο νερό, που δεν θα στραγγίσουν αμέσως και θα πιούμε σε μικρές δόσεις μέχρι και τέσσερα φλιτζάνια την ημέρα. Λόγω της καθαρτικής του ιδιότητας είναι εξαιρετικό για τη μείωση της χοληστερίνης.

Φρέσκια ή αποξηραμένη, η Λεβάντα είναι μεσογειακό βότανο με υπέροχο και φρέσκο άρωμα, που συνηθίζουμε να βάζουμε σε πουγκάκια και να τα χρησιμοποιούμε σαν αρωματικά σε ντουλάπια και συρτάρια αλλά και σαν φυσικό απωθητικό κατά του σκόρου. Το αιθέριο έλαιο που περιέχουν τα φύλλα της χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία & για τη θεραπεία νευρασθενειών και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας και έντονου στρες. Τελειώστε μια κουραστική μέρα με έναν κατευναστικό καθαρισμό σώματος προσθέτοντας μερικές σταγόνες ελαίου λεβάντας στη μπανιέρα ή στο σφουγγάρι για το ντους.

3η εβδομάδα: Φασκόμηλο και Γαρύφαλλο

Το Φασκόμηλο με το χαρακτηριστικό άρωμα και τη ξεχωριστή γλυκόπικρη γεύση του είναι αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα βότανα στην Ελλάδα, όχι μόνο ως ρόφημα αλλά και στη μαγειρική. Λέγεται ότι στην αρχαία Ελλάδα, οι γυναίκες συνήθιζαν να υποδέχονται τους άνδρες τους από τις μάχες με μία κούπα φασκόμηλο αφού όπως είναι γνωστό τονώνει την κυκλοφορία του αίματος.

Είναι ιδανικό για βαριά κρέατα, χοιρινό, κυνήγι αλλά ταιριάζει εξ’ ίσου όμορφα και με το λευκό κρέας των πουλερικών. Φρέσκο ή αποξηραμένο, είναι το ίδιο αποτελεσματικό. Φτιάξτε εύκολα ένα αρωματικό λάδι χρησιμοποιώντας ένα λίτρο ελαιόλαδο, 5 φύλλα δάφνης και 5 κουταλιές φασκόμηλο. Αφήστε το σε δροσερό και σκοτεινό μέρος για είκοσι μέρες και χρησιμοποιήστε το σε μαρινάτες κρέατος.

Το Γαρύφαλλο κρύβει πίσω του μια συναρπαστική ιστορική διαδρομή. Κατάγεται από τα νησιά του αρχιπελάγους της Μαλαισίας, τα νησιά Μολούκες, γνωστά σαν νησιά των μπαχαρικών. Καλλιεργείται στην Ινδονησία, τη Μαδαγασκάρη, την Τανζανία, τη Σρι Λάνκα και τη Μαλαισία, αφού ευδοκιμεί μόνο σε τροπικά κλίματα και κοντά στη θάλασσα. Το γαρύφαλλο είναι πολύτιμο μπαχαρικό για την καθημερινή κουζίνα εξαιτίας του υπέροχου αρώματος του, ενώ το γαρυφαλέλαιο φημίζεται για τις ισχυρές αντισηπτικές του ιδιότητες. Ελάτε στον Άρκευθο και ανακαλύψτε το δημοφιλές μοσχοκάρφι ολόκληρο, σε φρεσκοκομμένη σκόνη, αλλά και σε γευστικότατα κοκτέιλ τσαγιού.

2η εβδομάδα: Πιπερόριζα και Δίκταμο

Το υπόγειο ρίζωμα ενός πανέμορφου ανθοφόρου φυτού, η Πιπερόριζα χρησιμοποιείται πάρα πολύ στην Ασία, όπου είναι η δεύτερη σε σημασία μετά το αλάτι. Καλλιεργείται πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια και η ακριβής καταγωγή της είναι άγνωστη. Οι Πορτογάλοι την έκαναν γνωστή στην Αφρική και οι Ισπανοί την πήγαν στις δυτικές Ινδίες. Φρέσκια, αποξηραμένη, η κρυσταλλοποιημένο σιρόπι, πάντα όμως με καθαρή πιπεράτη γεύση, η πιπερόριζα χρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα, είτε γλυκά είτε πικάντικα. Προσθέστε τη σε βραστό κρέας και πουλερικά, λαχανικά, σούπες, ψάρι, βρασμένα ή ψητά φρούτα, πουτίγκες, μπισκότα, γλυκά, γλυκό ψωμί, ποτά, ακόμη και σε ζεστό κρασί. Ελάτε στον Άρκευθο να γνωρίσετε την Gari, τη ροζ Πιπερόριζα η οποία θεωρείται στην Ιαπωνία υπέροχο καρύκευμα για σούσι.

Ένα βότανο από την Κρήτη και μάλιστα με την ιδιαίτερη ονομασία «Έρωντας» λόγω των αναζωογονητικών του ιδιοτήτων. Πρόκειται για το Δίκταμο με τα χαρακτηριστικά γκριζοπράσινα χνουδωτά φύλλα του. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν ένα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά. Οι πεπτικές, αντιμικροβιακές, επουλωτικές και εμμηναγωγικές του ιδιότητες αξιοποιήθηκαν από τον Ιπποκράτη και φτάνοντας στις μέρες μας, το Δίκταμο παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή βότανα. Στην πατρίδα του την Κρήτη, χρησιμοποιείται ακόμη και για την απομάκρυνση των πετρών από τα νεφρά.

1η εβδομάδα: Πιπέρι και Κανέλλα

Ανεκτίμητο στην κουζίνα, το Πιπέρι είναι γνωστό σαν ο βασιλιάς των μπαχαρικών. Χρησιμοποιείται από τον 4^ο αιώνα και υπήρξε εποχή που το πιπέρι κόστιζε το βάρος του σε χρυσάφι. Τι πιπέρι πιθανόν να άλλαξε την πορεία της ιστορίας αφού η αναζήτηση του υπήρξε η αιτία πολλών ταξιδιών για την εξερεύνηση της Ανατολής. Το μεγαλειώδες παρελθόν αυτού του απλού καρπού μπορεί να έχει ξεθωριάσει αλλά στη μαγειρική το πιπέρι παραμένει το ζωτικότερο και με συνεχή παρουσία μπαχαρικό.

Στον Άρκευθο, ανάμεσα στη μεγάλη ποικιλία πιπεριών θα βρείτε και το Golden Dragon με προέλευση το Βιετνάμ, μία από τις καλύτερες και καθαρότερες ποιότητες πιπεριού στον κόσμο.

Η Κανέλλα προέρχεται από το φλοιό του κανελλόδεντρου, ενός μικρού δέντρου που μοιάζει με τη δάφνη. Πατρίδα της είναι η Σρι Λάνκα, αν και σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις χώρες με ζεστό και υγρό κλίμα. Τριμμένη σε σκόνη ταιριάζει πολύ σε γεμίσεις κρεατικών που περιέχουν ξερά φρούτα ή μόνης της πάνω σε φρεσκοκομμένα μήλα.

Τα ξυλαράκια κανέλλας είναι τέλεια για να δώσουν άρωμα σε ροφήματα τσαγιού, σοκολάτας ή στο σιρόπι για γλυκά ταψιού. Στον Άρκευθο εκτός από ευωδιαστά μπαστουνάκια και σκόνη κανέλλας, θα σας τη συστήσουμε και ως ένα από τα καλύτερα αρωματικά χώρου, ενώ το αιθέριο έλαιό της μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για μασάζ στο σώμα ενάντια στην αρθρίτιδα την παχυσαρκία και το κοινό κρυολόγημα.