Trip Hop και παιδική ηλικία
Πλέον ο χειμώνας μπήκε για καλά, τα Χριστούγεννα πλησιάζουν:καιρός για μια βόλτα στο παρελθόν του καθενός μας...
του Νίκου Φιλιππαίου -
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
11/12/2011
Ένα από τα πιο σταθερά θεματικά μοτίβα σε κάθε είδος τέχνης είναι η παιδική ηλικία και η αντιμετώπισή της κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής. Από μυθιστορήματα, μέχρι εικαστικά έργα και από ταινίες μέχρι μουσικές συνθέσεις έχουν κεντρικό θέμα την παιδική ηλικία. Σε κάποιους μοιάζει μακρινή και μυστηριώδης, πηγή για μελαγχολία, ενώ για κάποιους άλλους αποτελεί ένα αποκούμπι ευαισθησίας και αθωότητας, μακριά από τον σκληρό ρεαλισμό της καθημερινότητας. Ωστόσο, κάποιοι καλλιτέχνες, κι ακόμα περισσότερο ψυχολόγοι και φιλόσοφοι, τονίζουν ότι η παιδικότητα δεν αποτελεί μια ρομαντική, παραδεισένια κατάσταση, αλλά είναι ένας κόσμος με τη δική του βία, φόβους και σκληρότητα.
Αυτόν ακριβώς τον γοητευτικό και αντιφατικό κόσμο της παιδικής ηλικίας εξερευνά και το άλμπουμ Safe From Harm (2005) του συγκροτήματος Dusted. Βέβαια, οι Dusted δεν είναι ακριβώς συγκρότημα, αλλά ένα από τα πολλά project του Rollo Armstrong, γνωστότερος από τους Faithless. Παλιότερα είχαμε παρουσιάσει και τις εκδοχές των Dusted σε συνθέσεις των Enigma (The Dusted Variations). Σους Dusted λοιπόν, o Rollo παρέα με τον Mark Bates, αλλά και την αδερφή του, τη γνωστή τραγουδίστρια Dido, δημιουργεί μουσική σε trip hop και downtempo μονοπάτια. Ακριβώς αυτό το χαμηλόφωνο και εσωστρεφές ύφος ταιριάζει και στο περιεχόμενο του Safe From Harm.
Βασικά, το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτελεί μια remastered επανέκδοση του When We Were Young που κυκλοφόρησε το 2000. Η αιτία αυτής της φρέσκιας ματιάς σε μια παλιά δουλειά ήταν η παράλληλη έκδοση ενός βιβλίου που έγραψε ο Rollo Armstrong με τον ίδιο τίτλο: Safe From Harm. Την εικονογράφηση του βιβλίου, όπως και του εξώφυλλου του άλμπουμ, επιμελήθηκε ο Jason White. Ο ίδιος ο Rollo περιγράφει το βιβλίο ως «ένα παιδικό βιβλίο (ή κάτι τέτοιο) και σχετικά με… πολλά πράγματα» (πηγή, όπου μπορείτε να δείτε και ένα δείγμα της έκδοσης). Σαν να υπονοεί ότι μπορεί να διαβαστεί άνετα από ένα παιδί, αλλά και από έναν ενήλικα που αντικρίζει με άλλα μάτια την παιδική ηλικία.
Αυτή ακριβώς την αίσθηση σου δίνει και το άλμπουμ: μέσα από τις μελωδίες και τους στίχους, τα φωνητικά και τα samples και βέβαια την ενορχήστρωση λες και γίνεται μια προσπάθεια να συμβιβαστεί η παιδικότητα με την ενήλικη ζωή. Μπορεί το μουσικό ύφος να είναι trip hop και downtempo, κάτι ευπρόσδεκτο για τους fans αυτών των ειδών, αλλά χαρακτηρίζεται από πρωτοτυπία. Τα χαλαρά beats, τα ambient πλήκτρα και τα strings είναι παρόντα, όπως τα ωραία περάσματα από κιθάρα και πιάνο. Αλλά, δίπλα σ’ αυτά τα κλασικά συστατικά της downtempo electronica, ξαφνικά στις συνθέσεις ακούμε παιδικά όργανα, σαμπλαρισμένες φωνές παιδιών, ακόμα και απαγγελία στίχων.
To Safe From Harm χαρακτηρίζεται από μια έντονη κινηματογραφική ατμόσφαιρα και η ακρόασή του θυμίζει ένα κάπως σκοτεινό και αλλόκοτο παραμύθι, ή ένα φιλμ που θα μπορούσε να είχε σκηνοθετήσει ο Terry Gilliam. Η έντονη εσωστρεφή διάθεση συναντά την οξυμμένη φαντασία και η νοσταλγία την ειρωνεία. Οι δυο τραγουδιστές ενισχύουν αυτές τις αντιθέσεις: από τη μια πλευρά η Dido με τη καθαρή και αγγελική της φωνή, από την άλλη ο ίδιος ο Rollo με φωνή ακατέργαστη ακόμα και φάλτσα θυμίζει την ένταση και τον εξομολογητικό τόνο ενός singer-songwriter. Προφανώς η συγκεκριμένη δουλειά αποτελεί μια πολύ προσωπική κατάθεση του συνθέτη.
Πριν δύο περίπου χρόνια είχε κυκλοφορήσει το φιλμ Where The Wild Things Are, το οποίο βασίστηκε στο ομώνυμο π βιβλίο του Maurice Sendak. Η αλήθεια είναι ότι βρήκα την ταινία κάπως πληκτική, ενώ το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε, αν και καθαρά παιδικό και μικρό σε μέγεθος, είναι ένα αριστούργημα. Το άλμπουμ Safe From Harm των Dusted λες και βυθίζεται σε έναν τέτοιο κόσμο γεμάτο με γκροτέσκα μα φιλικά τέρατα, που οδηγούν τον ακροατή από την μελαγχολία για την λησμονιά της παιδικότητας σε μια εξιλέωση ελπιδοφόρα, αλλά ταυτόχρονα ειρωνική.
η εικόνα του τίτλο προέρχεται από το Where the Wild Things του Maurice Sendak
Τα λέμε on air την Τετάρτη, στις 8 το βράδυ με την Εκπομπή που Ψάχνει τίτλο
___________________________________
Ταξιδεύοντας στη Μαύρη Θάλασσα...
Pacific Horizons - Beaches Of The Black Sea
μετά από κάμποσο καιρό, η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο, παρουσιάζει μια νέα δισκογραφική δουλειά...
Όταν ο εκ Νορβηγίας ορμώμενος Lindstrom, παρέα με τον κολλητό του, τον Prins Thomas μέσω τόσο της μουσικής τους δημιουργίας, όσο και των επιλογών τους ως djs έβγαλαν ένα μεράκι κι ένα ενδιαφέρον για λησμονημένες και άγνωστες μουσικές από τα τέλη της δεκαετίας του 70 ως και τα 90s ακόμα, δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί την επίδραση που θα ασκούσαν σε μουσικούς και παραγωγούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Βέβαια, πριν από του πρωτοπόρους Νορβηγούς μια εναλλακτική ματιά στην electronica και πιο συγκεκριμένα στα house και disco ιδιώματα προσέφεραν djs όπως ο Harvey και ο Thomas Bullock. Η ξέφρενη ταχύτητα του beat συχνά πέφτει και ο χορός παύει να είναι αυτοσκοπός. Όχι ότι η party διάθεση μειώνεται, αλλά σημαντικό ρόλο επίσης παίζει η αρτίστικη προσέγγιση, ο πειραματισμός, η ψυχεδελική αισθητική
Τέτοιες ιστορίες θα πρέπει να έχει στο νου του και το τρίο των Pacific Horizons όταν δημιουργεί μουσική…
Οι Pacific Horizons μας έρχονται την Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών και φέτος κυκλοφόρησαν το τρίτο ep τους με τίτλο Beaches Of The Black Sea. Το όνομα που έχει επιλέξει το γκρουπ συνειρμικά φέρνει εικόνες καλοκαιριού και ταξιδιού, ενώ ο τίτλος του ep τους φανερώνει, όχι μόνο χιούμορ, εξαιτίας του λογοπαίγνιου που εμπεριέχει, αλλά και κάτι επίσης ταξιδιάρικο και μαγικό. Τώρα, αν κοιτάξετε το εξώφυλλο, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα: μια επεξεργασμένη φωτογραφία της περίφημης μυστικίστριας Helena Blavatsky παρέα με τους μυστηριώδης mahatmas, πνευματικούς δασκάλους της Θεοσοφίας, της φιλοσοφίας που η Blavatsky ανέπτυξε.
Το ep αποτελείται από δύο μακροσκελή κομμάτια εξ ολοκλήρου οργανικά. Το πρώτο τιτλοφορείται Beaches Of The Black Sea και μέσα στα δώδεκα περίπου λεπτά που διαρκεί, ο ακροατής βιώνει ένα ενθουσιώδες ταξίδι. Το κομμάτι ξεκινάει με ένα δυναμικό beat και ένα αφαιρετικό μουσικό θέμα, αλλά στη συνέχεια, πότε μέσα από ζεστές κιθάρες αλά David Gilmour, πότε από μυστήρια ambient synths, το βασικό αυτό θέμα αλλάζει μορφή. Οι Pacific Horizons αντλούν από την πιο εκλεκτή dance electronica και την εμπλουτίζουν την με στοιχεία από το progressive και ψυχεδελικό ροκ. Κι εδώ κάπου πιάνουν το νήμα των κυκλοφοριών των Lindstrom και Prins Thomas, αλλά και των επιλογών ενός dj , όπως ο Τhomas Bullock.
Το δεύτερο κομμάτι του ep έχει τίτλο Stealing The Fire From Heaven. Εδώ η ψυχεδελική, φευγάτη ατμόσφαιρα συνεχίζεται, αλλά τα πράγματα είναι κάπως φωτεινότερα. Οι αναφορές που προαναφέραμε δεν λείπουν, ωστόσο η κατεύθυνση είναι σαφώς πιο ηλεκτρονική, όσο και χαλαρωτική. Σαν να ακούς ένα από εκείνα τα κομμάτια που είχε επιλέξει ο Jose Padilla για τις πρώτες συλλογές Cafe Del Mar ή ακόμα και το Flotation των Grid. Δηλαδή, στο Stealing The Fire From Heaven το balearic αναβιώνει με ευρηματικότητα και μαστοριά.
Το μόνο στοιχείο το οποίο, ως ακροατής της συγκεκριμένης δουλειάς, θα ήθελα να υπήρχε είναι η αίσθηση μιας κορύφωσης των συνθέσεων. Αφού οι Pacific Horizons κάνουν αναφορές στο παλιό και καλό prog rock και από τη στιγμή που η διάρκεια των κομματιών είναι μεγάλη, θα μπορούσαν να "κλέψουν" και τη δομή τραγουδιών που στην ουσία τους ταιριάζουν. Σκεφτείτε το φινάλε στο Shine On You Crazy Diamond ή στο In The Court Of The Crimson King. Ίσως να είμαι υποκειμενικός υπέρ το δέον, ίσως πάλι ζητάω πολλά, ειδικά από ένα σχήμα, το οποίο κατά βάση ανήκει στον χώρο της electronica˙αλλά αν δεν έχεις απαιτήσεις από τους δυνατούς παίκτες, τότε από ποιους να έχεις;
Πάντως, οι Pacific Horizons με το Beaches Of The Black Sea ρίχνουν ένα γερό χαρτί στο τρέχον μουσικό σκηνικό. Πέρα από τις κρίσεις και τις αξιολογήσεις προσφέρουν μουσική για να πλάσεις εικόνες: σαν να ταξιδεύεις ο ίδιος στη Μάυρη Θάλασσα, την πραγματική ή κάποια που έχεις πλάσει με τη φαντασία σου, αντικρίζοντας βραχώδή ακρωτήρια και φιλόξενες ακρογιαλιές.
Ορίστε και μερικοί σύνδεσμοι, να εξερευνήσετε τη μπάντα: facebook soundcloud discogs blogspot
Και βέβαια, το blog μας: Music On Air
πηγή εικόνας τίτλου , το blog του καλλιτέχνη Bernard Perroud.
_____________________________________________
I’ m going through changes…
Τετάρτη 20.00-22.00 O παραπάνω στίχος ανήκει βέβαια στους Black Sabbath, και έχει σαμπλαριστεί καταπληκτικά από τους UNKLE. Αν τον ξεφορτώσουμε από το βάρος της μελαγχολίας, τότε μπορεί να γίνει ένας τίτλος κατάλληλος για αυτό εδώ το άρθρο. Διαβάστε και θα καταλάβετε…
Ο καιρός περνάει γρήγορα και ούτε που το παίρνεις χαμπάρι. Αυτή η σκέψη νομίζω πως ταιριάζει στην περίπτωσή μας, καθώς από την τελευταία γραπτή επικοινωνία μας μέσω της ιστοσελίδας του Nova έχουν περάσει κάτι μήνες. Εντωμεταξύ το φθινόπωρο έχει πλέον φτάσει στο τέλος του και, με το ξεκίνημα του Δεκέμβρη, μπαίνουμε πλέον στον Χειμώνα. Παράλληλα το σκηνικό σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο έχει πλέον αποκτήσει, όχι απλά θεατρικό, αλλά γκροτέσκο χαρακτήρα…
Όμως, σε αυτά τα άρθρα κατά κύριο λόγο μιλάμε για μουσική, και αυτό δεν πρόκειται ν’ αλλάξει. Έτσι, μέσα σε αυτούς τους δυο-τρεις μήνες που διήρκησε η απουσία μου από το ιστολόγιο του Nova, στη μουσική ραδιοφωνική εκπομπή που επιμελούμαι και παρουσιάζω, την Εκπομπή που ψάχνει τίτλο, έγιναν κάποιες αλλαγές.
Πρώτα απ’ όλα, αλλάξαμε μερικώς ώρα και μέρα. Πιο συγκεκριμένα, πλέον η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο θα μεταδίδεται κάθε Τετάρτη από τις οχτώ ως τις δέκα το βράδυ, για ένα συνεχόμενο δηλαδή δίωρο. Οι δύο ξέχωρες εκπομπές ενώθηκαν σε μία, πρώτα απ’ όλα για να δοθεί ο απαραίτητος ραδιοφωνικός χώρος και χρόνος σε μια νέα εκπομπή που ξεκίνησε στον Νοva Fm.
Εδώ και κανένα δίμηνο, η αφεντιά μου παρέα με τον Γιώργο Ζούκα, υπεύθυνο για την εκπομπή And For Something Completely Different, κάθε Δευτέρα βράδυ μετατρέπουμε το στούντιο του Nova σε έναν από εκείνους τους ειδικούς θαλάμους που είχαν τα παλιά clubs για τους djs κι απλά, παίζουμε μουσική. Εσείς εκεί έξω, με λίγη καλή διάθεση μετατρέπεστε στους θαμώνες ενός club με εκλεκτή μουσική. Δηλαδή, κάθε Δευτέρα βράδυ εννιά με έντεκα, εγώ και ο Γιώργος, ως το dj ντουέτο του Nova Fm με το όνομα Broken Glasses, ή επί το συντομότερον Brkn Glssz, παρουσιάζουμε τις μουσικές επιλογές και μίξεις μας. Αφετηρία η μάυρη μουσική, funk, afro, disco, και η περιπέτεια εξελίσσεται σαφώς ηλεκτρονικά… Αλλά οι ραδιοφωνικές βραδιές, δεν είναι τίποτ’ άλλο πέρα από προθέρμανση για τις εμφανίσεις μας σε χώρους της πόλης μας: Μediterraneo, Όσο Πατάει η Γάτα, Πασατέμπο και Balthassar είναι τα μέρη που παίξαμε τις μουσικές μας και περάσαμε καλά. Αλλά αυτές οι βραδιές ήταν μονάχα η αρχή...
Έτσι λοιπόν, η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο ανασκουμπώνεται και μεταφέρει τα μουσικά της ταξίδια σε ένα γεμάτο διώρο κάθε Τετάρτη βράδυ από τις οχτώ ως τις έντεκα. Ωστόσο, δεν αλλάζει μονάχα η μέρα και ώρα μετάδοσης, αλλά και ως ένα βαθμό η νοοτροπία της εκπομπής. Προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, τα θεμέλια παραμένουν ίδια: η προβολή ποιοτικής και εκλεκτής μουσικής, ανεξάρτητα από είδος ή στιλ και η συχνή ενημέρωση για συναυλίες, μουσικά events αλλά και εν γένει πολιτιστικά δρώμενα που παίζουν κατά βάση στον Βόλο, αλλά και εκτός. Το στοιχείο που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον στην επιλογή των κομματιών κάθε εκπομπής τα κριτήρια είναι ο αυθορμητισμός, το γούστο και η διάθεση της στιγμής. Παλιότερα προετοίμαζα κάθε εκπομπή από το σπίτι μου και μάλιστα ξόδευα κάμποσο χρόνο και κόπο. Πλέον αποφάσισα, το σκηνικό να γίνει πιο αυθόρμητο, άρα και άμεσο. Έτσι επιλογές θα γίνονται απροσχεδίαστα, on air.
Βέβαια, εξαιτίας αυτής της αλλαγής, η παλιά συνήθεια του playlist δεν έχει πλέον τόσο νόημα. Βέβαια αν θέλετε να πληροφορηθείτε για την ταυτότητα ενός κομματιού που παίχτηκε, ένα mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση του σταθμού ή και
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
είναι αρκετό. Επίσης υπάρχει και ο τοίχος της σελίδας της Εκπομπής που ψάχνει τίτλο στο facebook, αλλά και twitter. Κατεβαίνουμε στον αγώνα πλήρως εξοπλισμένοι…
Οι εβδομαδιαίες λίστες της κάθε εκπομπής σταματούν επειδή κρίνονται κάπως ανιαρές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και τα άρθρα της Εκπομπής που ψάχνει τίτλο στο ιστολόγιο του Nova θα εκλείψουν. Το να γράφεις για μουσική είναι ωραίο πράγμα, οπότε κείμενα με παρουσιάσεις καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, ανταποκρίσεις συναυλιών και φεστιβάλ και για λοιπά μουσικά και πολιτιστικά θα εμφανίζονται συχνά πυκνά. Μάλιστα, έχω ήδη στα σκαριά την παρουσίαση ενός άλμπουμ, από τα καλύτερα της χρονιάς που σιγά σιγά μας αποχαιρετά, η οποία θα πραγματοποιηθεί εντός της εβδομάδος.
Αυτά τα νέα της Εκπομπής που ψάχνει τίτλο. Μείνετε συντονισμένοι στο ραδιόφωνο του Nova Fm, εδώ προβάλλουμε μουσική με γούστο και άποψη, αλλά και μια νοοτροπία που αξίζει να ανακαλύψετε. Αντί επιλόγου, ορίστε ακόμα δύο σύνδεσμοι:
music on air (το blog της εκπομπής)
τα άρθρα της εκπομπής στο ιστολόγιο του Nova
|