Προσοχή στην παγίδα, μας χωράει όλους.

Τα πρωτοφανή επεισόδια στις παρελάσεις για την εθνική εορτή του ΟΧΙ, δείχνουν το μέγεθος της κοινωνικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης που βιώνει η χώρα. Πρόκειται για επικίνδυνο φαινόμενο το οποίο με φόντο και αφορμή την οικονομική κρίση μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές περιπέτειες με απρόβλεπτες εξελίξεις.

του Μπάμπη Κούτρα

Οι θεσμοί, ο εορτασμός της εθνικής επετείου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι πάνω και πέρα από τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων κατά του πολιτικού συστήματος. Ο Κάρολος Παπούλιας, ειδικά όταν παρίσταται σε παρέλαση –τιμής προς όσους χάθηκαν για την ελευθερία, δεν είναι ούτε πολιτικός, ούτε πρώην υπουργός, ούτε η έκφραση ενός αποτυχημένου συστήματος εξουσίας που οδήγησε την χώρα στην χρεοκοπία και τους πολίτες στην εξαθλίωση. Είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος, ο «καθρέφτης» της Δημοκρατίας, του γεωγραφικού χώρου, όλων των Ελλήνων και της ιστορίας τους. Δεν μπορεί να είναι «προδότης» και όποιος το λέει ή δεν κατανοεί την σημασία των λέξεων ή υπονομεύει συνειδητά την υπόσταση του Έθνους.

Με αφορμή όσα έγιναν σήμερα και όσα θα ακολουθήσουν τα επόμενα δύσκολα χρόνια πρέπει να κατανοήσουμε αυτή την «μικρή» διαφορά. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα που κάποιοι έντεχνα στήνουν. Είναι ανάγκη οι θεσμοί να μείνουν έξω από την δίκαιη οργή της κοινής γνώμης για το πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στην σημερινή κατάντια. Αν κυριαρχήσει ο ισοπεδωτικός παροξυσμός είμαστε χαμένοι από χέρι.

Πολίτες και πολιτικοί έχουν ανοιχτούς λογαριασμός. Οι πρώτοι έχουν ευθύνες για τις επιλογές τους και δεύτεροι για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την εξουσία. Κι είναι λογικό εκείνοι που κυβερνούν ή κυβέρνησαν να πληρώσουν τώρα τον λογαριασμό. Όσο βαθαίνει η κρίση, όσο εξουδετερώνει όλο και μεγαλύτερα στρώματα της κοινωνίας τόσο θα φουσκώνει το κύμα των αγανακτισμένων. Και αποδοκιμασίες θα υπάρξουν, κι αυγά θα πέσουν και με τους πέτρες θα τους πάρουν, μπορεί και αγριότητες να γίνουν δυστυχώς.

Όσοι πιστεύουν ότι οι πολίτες που δοκιμάζονται από την φτώχεια, θα περιμένουν ψύχραιμοι… κύριοι για να ψηφίσουν απλώς σε δυο ή τέσσερα χρόνια είναι μακριά νυχτωμένοι. Όποιος πολιτικός αισθάνεται καλά με τον εαυτό του θα πρέπει να σταθμίσει ότι έρχονται δύσκολες εποχές κι αν αντέχει την κατάσταση να μείνει. Όποιος δεν αντέχει καλό είναι από σήμερα κιόλας να πάει στο σπίτι του.

Αυτό ισχύει κυρίως για την σημερινή κυβέρνηση που φέρει βαριά ευθύνη για την κοινωνική και οικονομική κρίση. Υποσχέθηκε «λεφτά υπάρχουν» και τώρα οδηγεί τη χώρα πίσω στην ανέχεια και την κατοχή. Σήμερα έδειξε αφενός ότι αιφνιδιάστικε από τα γεγονότα και αφετέρου ότι δεν έχει τη στοιχειώδη κρίση να καταλάβει πώς δεν διαθέτει πλέον την απαραίτητη πολιτική αντοχή για να προχωρήσει μόνη της στο δύσκολο δρόμο που έχουμε μπροστά μας. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να κατανοήσει ο κ. Παπανδρέου ότι «δεν αντέχει» και ότι χρειάζονται εδώ και τώρα πολιτικές πρωτοβουλίες όπως του προτείνουν ορισμένοι υπουργοί;

Και κάτι τελευταίο: όσοι πολιτικοί (αριστεροί και δεξιοί) ενθαρρύνουν τις κινητοποιήσεις δεν έχουν άδικο στην επιχειρηματολογία τους. Πρέπει όμως να γνωρίζουν ότι αύριο πιθανόν και οι ίδιοι να βρεθούν στο στόχαστρο του εξαγριωμένου πλήθους. Κανένας δεν είναι στο απυρόβλητο και το λέω για ορισμένους που δεν επέδειξαν ανάλογη ψυχραιμία στο παρελθόν. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να αποκαλούν τους πολίτες «τρελούς» ή δήθεν στρατευμένους στο ένα ή στο άλλο κόμμα.

πηγή