του Δημήτρη Μυ

Μεγαλύτερη δύναμη στην προσπάθεια για την προώθηση των αλλαγών ζήτησε χτες ο πρωθυπουργός από τους υπουργούς του κατά τη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση και τις δυνατότητες της κυβέρνησης: έχει δυνάμεις; «καύσιμα»; μήπως «καίει» λάδια;

Στην ομιλία του στους υπουργούς της κυβέρνησής του ο Πρωθυπουργός περιέγραψε ακροθιγώς τη στρατηγική που ακολουθεί: Τώρα», σημείωσε αναφερόμενος στα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, «πιο απερίσπαστοι από ό,τι μέχρι σήμερα, είμαστε σε θέση να ανοίξουμε όλο και περισσότερο την ατζέντα των μεγάλων θεμάτων και των μεγάλων αλλαγών, που βάζουν τη χώρα μας σε μια διαφορετική τροχιά». Με άλλα λόγια, ο Γ. Παπανδρέου καλεί τους συνεργάτες του να ολοκληρώσουν το έργο που περιγράφεται επ ακριβώς στις δανειακές συμβάσεις και το μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση του.

Προφανώς, ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι αφελής για να πιστεύει ότι αυτό το έργο-- που εκθεμελιώνει τα οικονομικά δεδομένα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας-- μπορεί να του εξασφαλίσει πολιτικά κέρδη. Γνωρίζει ότι το μόνο που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση είναι η πλειοψηφία και ο χρόνος μέχρι τις εκλογές όπως ορίζει το Σύνταγμα. Γνωρίζει ότι οποιαδήποτε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα σημάνει την πολιτική του καταστροφή.

Είναι υποχρεωμένος λοιπόν, να δημιουργήσει και να ζήσει για όσο περισσότερο διάστημα είναι δυνατό την πολιτική ψευδαίσθηση ότι «μέχρι τέλος της θητείας μας, θα προωθήσουμε μεγάλες αλλαγές που ανατρέπουν τα κακώς κείμενα -κακώς κείμενα πολλών ετών, δεκαετιών πολλές φορές- και βάζουν το θεμέλιο για μια χώρα καλύτερη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική».

Είτε καταφέρει να επιβάλλει τις αλλαγές είτε όχι, ο Γ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι το πολιτικό κόστος που θα καταβάλει αυτός και το κόμμα του θα είναι τεράστιο. Αυτό είναι και το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί με την επιλογή να παραδώσει τη διαχείριση της χώρας στο ΔΝΤ και τους λοιπούς Ευρωπαικούς Μηχανισμούς. Αν επιβάλλει την έρημο των μνημονίων το ΠΑΣΟΚ θα ξεμείνει από ψηφοφόρους, Αν αποτύχει, το κυβερνών κόμμα και ο Παπανδρέου θα είναι άχρηστοι για τους πιστωτές.

Υπό αυτήν την έννοια, ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του μοιάζουν με αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο (UFO)  που κατευθύνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς τη συντριβή στην επιφάνεια της γης. Οι πολιτικοί αιθεροβάμονες μπορούν να συντιβούν εξ ίσου θεαματικά προσεγγίζοντας την  κάλπη...

πηγή