Κατά συνείδηση

του Δημήτρη Μυ

Πρόκειται για κορυφαία στιγμή κατά την οποία, τελικά, σε μια δημοκρατία καταγράφεται η βούληση της κοινωνίας συνολικά. Υπό αυτήν την έννοια και η ψήφος των βουλευτών, πολλοί από τους οποίους σήμερα Τετάρτη θα ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο αποτελεί την έκφραση της βούλησης και της συνείδησής τους.

Ωστόσο, οι βουλευτές σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκπρόσωποι των ψηφοφόρων που τους ανέδειξαν στο αξίωμα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν αναλάβει την υποχρέωση να τηρήσουν το προεκλογικό τους συμβόλαιο με την κοινωνία. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι σαφές ότι η εν λόγω συμφωνία, η οποία ανέδειξε την σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία στις εκλογές του 2009 έχει καταπατηθεί...

Από το «λεφτά υπάρχουν», στις περικοπές μισθών συντάξεων και τις ανελέητες φοροεπιδρομές. Από το «δεν υπάρχει επιλογή του ΔΝΤ» στην προσφυγή στο ΔΝΤ. Από την λύση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης του 2010 στη νέο μνημόνιο, στα ακόμη περισσότερα και μεγαλύτερα δάνεια, στις απειλές των τανκς.

Η απόκλιση των υποσχέσεων και δεσμεύσεων από την κυβερνητική πρακτική είναι προφανές ότι έχει ξεπεράσει το όριο της εξαπάτησης. Πρόκειται για εξαπάτηση οριστική και τελεσίδικη, καθώς η υιοθέτηση του εν λόγω νομοσχεδίου (μεσοπρόθεσμου) θα σφραγίσει τις ζωές της παρούσας και των επόμενων γενεών της χώρας.

...κάπως έτσι ωστόσο διαμορφώνονται και σφυρηλατούνται η συνείδηση και η βούληση των πολιτών της χώρας, οι οποίοι συντόμως θα την εκφράσουν (και) με την ψήφο τους. Οριστικά και τελεσίδικα για όσους θεωρούν πως τους εξαπάτησαν. Δηλαδή τους πολιτικούς απατεώνες...

πηγή