Επειδή απλά το Ευαγγέλιο υποστηρίζει την αλήθεια και την πραγματική δικαιοσύνη. Πράγμα που δεν αρέσει σε κανένα. Γι’ αυτό παρατηρούμε ότι παραμονές των εκλογών όλοι «το παίζουν»  θρήσκοι. Αλλά, όταν παίρνουν την εξουσία, γκρεμίζουν «πετραδάκι-πετραδάκι»  τα θεμέλια της θρησκείας. Άλλοτε υποκινούμενοι από ξένα ανθελληνικά κέντρα και άλλοτε από δικές τους μυωπικές προκαταλήψεις. Αλλά και οι εκπρόσωποι  της θρησκείας αλληθωρίζουν προεκλογικά προς τη μια ή την άλλη κομματική στρούγκα. Και βέβαια αδιαφορούν για το χαλασμό που μετεκλογικά γίνεται γύρω τους. Όπως δυστυχώς συμβαίνει στις μέρες μας…

Θυμηθείτε τις μέχρι τώρα κατά συρροή εκθεμελιωτικές ενέργειες σε βάρος του πολιτισμού μας και της θρησκείας μας. Στον καιρό του Σημίτη, για παράδειγμα,  έγινε η εξαφάνιση του θρησκεύματος απ’ τις ταυτότητες, υποκινούμενη, όπως ειπώθηκε, από μισελληνικά κέντρα του εξωτερικού. Προφανώς προκειμένου να παραμένει άγνωστη η ταυτότητα αυτών, που απεργάζονται δολιοφθορές σε βάρος μας. Κι ακόμη η ψήφιση του περί «προσωπικών δεομένων» νόμου. Και πάλι υποκινούμενη απ’ τα ίδια κέντρα. Έτσι ώστε να μη μπορεί κάποιος να καταγγείλει την εθνική και θρησκευτική προέλευση εκείνων που υπονομεύουν την εθνική και θρησκευτική μας υπόσταση. Κι ύστερα ο διαβόητος «αντιρατσιστικός», προκειμένου ο λαός να μην τολμούμε να κατονομάζουμε  τους αθλιότερους διαχρονικά ρατσιστές, που μας τον επέβαλαν, για να μας στιγματίσουν ως ρατσιστές. Και τέλος  στα χρόνια του Σαμαρά κι αργότερα του Τσίπρα, που καθιερώθηκε σιγά-σιγά η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Όταν, πέραν της θρησκευτικής δεοντολογίας, όλοι εκείνοι, που βγάζουν το ψωμάκι τους με τον ιδρώτα τους, γνωρίζουν την τεράστια σημασία της αργίας για την σωματική, ηθική και πνευματική ανάπαυση. Με το πρόσχημα να ενισχυθούν τάχα οι εμπορευόμενοι, που βέβαια καταστράφηκαν οικονομικά εξαιτίας της δολοφονικής λιτότητας εκ μέρους των κανιβαλικών θεσμών. Οι οποίοι θεσμοί είναι βέβαια κι αυτοί όργανα των ίδιων μισελληνικών κέντρων.

Έτσι, θέλοντας και μη θέλοντας, όλα τα κόμματα μεταβάλλονται κάτω απ’ την ασφυκτική πίεση της μαφίας των παγκόσμιων δολοφόνων  σε παγίδες σε βάρος του λαού μας. Συνιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο έναν φαύλο κύκλο, που με διάφορα δολώματα ρίχνει το λαό αενάως απ’ τη Σκύλλα στη Χάρυβδη και τανάπαλιν. Τρέφοντάς του την ελπίδα ότι κάποτε θα βρει την ουδέποτε ευρισκόμενη διέξοδο. Με αποτέλεσμα να μεταπίπτει σε ολοένα και μεγαλύτερες απογοητεύσεις. Και βέβαια οι κομματάρχες, προκειμένου να αναρριχηθούν σε θώκους εξουσίας δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στους θανάσιμους εχθρούς μας και υπόσχονται τυφλή υποταγή στα ολέθρια κελεύσματά τους. Οπότε στην πραγματικότητα οι οποιεσδήποτε προεκλογικές φιέστες είναι απλά στάχτη στα μάτια των αφελών και βούτυρο στο ψωμί των καραδοκούντων εγκαθέτων. Οι οποίοι, όταν κάποιοι επισημαίνουν αυτές τις αθλιότητες, μιλούν για συνωμοσιολογίες και φαντασιοπληξίες. Παρότι το ποιος έχει δίκιο και ποιος φαντασιοπληξίες δεν περιμένουμε να τ’ ακούσουμε απ’ τους εγκάθετους και τα εξωνημένα ΜΜΕ, αφού το φωνάζει η ίδια η πραγματικότητα.

Που, σε τελική ανάλυση, σημαίνει ότι οι αξιότιμοι «σωτήρες» μας πέρα απ’ την οικονομική μας εξαθλίωση απεργάζονται πυρετωδώς και καιτην πνευματική και ηθική μας εξαχρείωση. Έτσι διαπιστώνουμε  εδώ και κάποια χρόνια την πολύμορφη υπονόμευση της παιδείας μας και την προσπάθεια για την παντοειδή αποκοπή του λαού μας απ’ τις προγονικές ρίζες. Αντικαθιστώντας μέσα στα βιβλία τον πατριωτικό και θρησκευτικό τους προσανατολισμό με την πνευματική και ηθική αποχαύνωση.  Σε τρόπον ώστε να καταστούμε έρμαιο της παγκόσμιας αποσύνθεσης, την οποία προωθεί η παγκοσμιοποίηση και η Νέα Τάξη. Αποσκοπώντας στην πολτοποίηση  της ιστορίας και των πολιτισμών των λαών και ιδιαίτερα του δικού μας. Άλλωστε έχει επισημανθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορίας μας, με απώτερο στόχο την υπονόμευση του πατριωτισμού μας.

Μια πτυχή του προωθούμενου πολιτισμικού και ιστορικού θανάτου του λαού μας είναι και το προσφυγικό, το οποίο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ιδιαίτερη έξαρση με την αθρόα συρροή χιλιάδων ή και εκατομμυρίων μεταναστών. Βεβαίως σε μεγάλο βαθμό δεν φταίνε οι πρόσφυγες για την επιλογή τους αλλά εκείνοι, που κατέστρεψαν τις πατρίδες τους. Και αυτοί δεν είναι άλλοι απ’ τους χριστιανικούς, κατά το πλείστον, λαούς της Δύσης. Οι οποίοι μας εγκαλούν, επειδή δεν δείχνουμε απέναντι στους πρόσφυγες την απαραίτητη συμπαράσταση. Ωσάν οι δικές μας δυνατότητες να είναι ανεξάντλητες. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν ακριβώς οι κανίβαλοι αυτοί φρόντισαν με τον αμείλικτο οικονομικό πόλεμο να μας καταστήσουν ανίκανους, προκειμένου να συντηρήσουμε ακόμη και τις οικογένειές μας. Και δεν είναι μόνο αυτό αλλά το ότι οι παγκόσμιοι αυτοί δολοφόνοι επιχειρούν να μας μεταλλάξουν, εκτός από πολιτισμικά, και φυλετικά. Σε τρόπον ώστε να απαμβλυνθεί και εξαφανιστεί ολοκληρωτικά ο πατριωτισμός του λαού μας. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι, που έρχονται τώρα στον τόπο μας και αύριο μπορεί να είναι πλειοψηφία δεν είναι δυνατόν να έχουν καμιά σχέση με την πολιτισμική και ιστορική μας συνέχεια. Και θα συνιστούν συνεπώς μια εκ των πραγμάτων αδιάφορη μάζα για τους οποιουσδήποτε επίβουλους εχθρούς μας….

Νομίζω ότι με τα όσα προαναφέρθηκαν αποδείχτηκε επαρκώς ότι η ευθύνη των κομμάτων είναι τεράστια και αποκλειστική. Δεδομένου ότι απαρέγκλιτα πάνω απ’ το πατριωτικό καθήκον έχουν τοποθετημένο το κομματικό τους συμφέρον. Το οποίο είναι ολοφάνερα αλληλέγγυο με τα σχέδια της εταιρίας των παγκόσμιων δολοφόνων, που μας έφεραν στο σημερινό κατάντημα και διακαώς επιθυμούν  και παντοιοτρόπως επιδιώκουν την εξαφάνισή μας απ’ τον παγκόσμιο χάρτη…

πηγή