ΑγανακτισμένοιΚατέλαβαν την πλατεία Συντάγματος στην πιο αυθόρμητη εξέγερση που έγινε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Πέτρος Τατσόπουλος 22 Δεκ 2011
Υποτιμημένοι ή υπερεκτιμημένοι, «κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες» ή το πιο αυθόρμητο λαϊκό κίνημα από την εποχή της Μεταπολίτευσης, οι Έλληνες Αγανακτισμένοι δημιούργησαν ευθύς εξαρχής τον προσωπικό τους μύθο και, κατά τη γνώμη ορισμένων, παγιδεύτηκαν σε αυτόν. Δεν έχει πια σημασία αν ο πυροκροτητής για την αφύπνισή τους ήταν η απαξίωση -είτε αληθινή είτε χαλκευμένη- των Ισπανών ομογάλακτων -«σιγά, μην ξυπνήσουμε τους ΄Ελληνες!»-, όπως και δεν έχει πια σημασία τι θα συνέβαινε αν ιδεολογικά δεν ήταν το σκορποχώρι που τελικά ήταν.
Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες Αγανακτισμένοι σχεδόν εξαφανίστηκαν πριν από την πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου και, εδώ που τα λέμε, σχεδόν καθόλου δεν συνέβαλαν σε αυτή την πτώση – η κυβέρνηση κατεδαφίστηκε με το πρώτο δυνατό αεράκι από τις Βρυξέλλες. Σε ανύποπτο χρόνο, όταν ακόμη οι Αγανακτισμένοι ήταν στην ακμή τους, είχα πει ότι η κυβέρνηση θα τους αφήσει να ξεφουσκώσουν μέσα σε ατέρμονες συνελεύσεις, αγωνιστικά χάπενινγκ και μούντζες εκτόνωσης, έτσι δε και διαπιστώσει πως αυτή η τακτική της είναι ατελέσφορη ή τραβάει υπερβολικά σε μάκρος, θα επιχειρήσει ν’ αραιώσει τις γραμμές τους με προβοκάτσιες και να διαλύσει κατόπιν τα απομεινάρια τους με τη βία. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση δοκίμασε με σχετική επιτυχία και τις δυο μεθόδους. Στο τέλος του καλοκαιριού οι Έλληνες Αγανακτισμένοι ήταν ήδη ανάμνηση, με δυο ετεροχρονισμένους, ξεφτισμένους σπασμούς σε δυο -ποδοσφαιρικά μιλώντας- «στημένες φάσεις»: την 28η Οκτωβρίου και το Πολυτεχνείο.
Δεν έμεινε, λοιπόν, τίποτα σήμερα από αυτούς; Δεν είμαι σίγουρος. Έμεινε πρώτα απ’ όλα η πεποίθηση πως ένα λαϊκό κίνημα μπορεί να σταθεί στα πόδια του χωρίς κομματικό καπέλωμα και χειραγώγηση από τους συνδικαλιστοπατέρες – για την ακρίβεια, αυτό το «χωρίς» σήμερα επιβάλλεται, καθώς συνδυάζεται με καθολική περιφρόνηση του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Έμεινε και κάτι σημαντικότερο.
Ένας φίλος μου τις προάλλες μου έγραψε: «Μην υποτιμάς την οργή του υπομονετικού ανθρώπου». Στις μέρες που έρχονται, αυτός ο χρονίως υπομονετικός άνθρωπος, που τώρα βρίσκεται σε κατάθλιψη, ίσως ξαναβγεί στους δρόμους, πιο βίαιος και λιγότερο διστακτικός να σουτάρει προ της εστίας του αντιπάλου, αποφασισμένος ν’ ακολουθήσει τα νάματα, αλλά όχι και τα λάθη των Αγανακτισμένων που προηγήθηκαν. Ίσως τότε η διστακτικότητα και η αμφιθυμία μεταφερθούν από τις πλάτες των Αγανακτισμένων στις πλάτες των δυνάμεων που θα τους αντιμετωπίσουν. Κερδισμένος σε αυτή την κόντρα πείσματος θα βγει -όπως πάντα- όποιος κλείσει δεύτερος τα βλέφαρα.
Ο Πέτρος Τατσόπουλος είναι συγγραφέας. Εμφανίστηκε με έντονο τρόπο στην ελληνική λογοτεχνία το 1980. Το 18ο βιβλίο του, «Γκαγκάριν – Ο κόσμος από χαμηλά», θα κυκλοφορήσει την άνοιξη από τις εκδόσεις Οξύ.
Πολλοί λένε πως δεν ξέρει τι θέλει. Μπορεί. Σίγουρα όμως ξέρει τι δεν θέλει, τι δεν αντέχει και, επιπλέον, ξέρει τι ψάχνει.διαβάστε:«Δεν μαζευόμαστε για πλάκα»«Ο σπόρος έχει φυτευτεί» έλεγε προς το σώμα της λαϊκής συνέλευσης στην πλατεία Συντάγματος το βράδυ του Σαββάτου ένας πολίτης. Μία μέρα μετά, την ίδια ακριβώς ώρα, οι ρίζες του σπόρου και τα πρώτα κλαδιά, οι εκατοντάδες, δηλαδή, χιλιάδες κόσμου που κατέκλυσαν εκ νέου το Σύνταγμα, απλώνονταν από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός μέχρι τα Προπύλαια καθώς και σε όλους τους γύρω δρόμους.
του Αλεξάνδρου Κυριακόπουλου
Στο Σύνταγμα επικρατούσε κυριολεκτικά το αδιαχώρητο. Χρειάζονταν ακριβώς (χρονομετρημένα) 17:59.9 λεπτά για να μπορέσει να πάει κάποιος από τη μία πάνω γωνία της πλατείας μέχρι την άλλη. Τα δε ποδοπατήματα ήταν τόσο συχνά, ώστε με μία μόνο συγγνώμη και ένα ελαφρό χτύπημα στην πλάτη ξεμπέρδευες.
Πάντα στο Σύνταγμα, στο δεύτερο πανευρωπαϊκό κάλεσμα για ξεσηκωμό, χρειάζονταν επίσης άλλα έξι έως οχτώ λεπτά από την έξοδο του βαγονιού του μετρό μέχρι πάνω στην πλατεία. Τα μεγάφωνα μέσα στους συρμούς προειδοποιούσαν πως «ο σταθμός είναι υπερπλήρης και άτομα με κινητικά προβλήματα καλύτερο θα ήταν να αποβιβαστούν στην Ακρόπολη».
Επιπλέον τα κινητά, λόγω υπερφόρτωσης τοπικού δικτύου, δεν βοηθούσαν ιδιαίτερα την κατάσταση. Επίσης, μπροστά από τον αστυνομικό κλοιό είχαν τοποθετηθεί κάγκελα ενώ εθεάθη και η «αύρα», το όχημα με κανονάκι νερού. Τα περίπτερα πάνω στην πλατεία είχαν βάλει μέχρι και δύο (!) εξωτερικούς υπαλλήλους για να εξυπηρετούν τον κόσμο, ενώ τα μηνύματα στο facebook από τις ομάδες εργασίας της πλατείας έγραφαν πως «Οποιος δεν είναι εδώ, χάνει. Τσακιστείτε και ελάτε». Ολα τα παραπάνω μεταδίδονταν ζωντανά ακόμη και στην Ισπανία.
Πλέον, η πλειονότητα του κόσμου αυτού, που συμμετέχει παράλληλα και στις λαϊκές συνελεύσεις, έχει στραφεί -βάσει των ψηφισμάτων- κατά του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, που όπως λένε και από τα μεγάφωνα: «Δεν είναι τίποτα παραπάνω από το Μνημόνιο 2». Οι πρώτες δράσεις, όπως ψηφίστηκαν, αφορούν το «να δημιουργηθεί μια ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος».
Σήμερα Δευτέρα πάντως, η καθημερινή συνέλευση δεν θα πραγματοποιηθεί, καθώς έχει προγραμματιστεί η «Ημέρα διαβούλευσης και ενημέρωσης για το χρέος», όπου ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος και οι οικονομολόγοι, Γιάννης Βαρουφάκης, Δημήτρης Καζάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος θα ενημερώσουν τον κόσμο για τη δανειακή σύμβαση και την αντιμετώπιση του χρέους. Επιπλέον, θα κολληθούν αφίσες σε όλη την Αθήνα που θα ενημερώνουν για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Για το καθετί, πρέπει να υπάρχει η έγκριση της λαϊκής συνέλευσης. Εκεί, πρώτα μοιράζονται χαρτάκια με νούμερα σε όσους επιθυμούν να μιλήσουν. Ο χρόνος του 1,5 λεπτού, που έχει στη διάθεσή του ο ομιλητής, έχει αποφασιστεί και οριστεί από τη λαϊκή συνέλευση. Μια υποτυπώδης κληρωτίδα και «να έρθει ο φίλος με το νούμερο 100. Να ετοιμάζεται το 35 και το 50», όπως φώναζαν από τα μεγάφωνα οι συντονιστές. Τελειώνοντας την τοποθέτησή του ο «φίλος» με το νούμερο 100, είπε πως «...όχι γιατί είμαστε αγανακτισμένοι, αλλά εξαγριωμένοι».
Το σώμα καταχειροκρότησε και οι τοποθετήσεις συνεχίστηκαν. «Εμείς οι μεγαλύτεροι τώρα ξαφνικά ανακαλύψαμε πως δεν έχουμε δημοκρατία», έλεγε ένας μεσήλικος. Τα νούμερα 45, 25 και «να ετοιμάζεται το 130» συνέχιζαν: «Την ημέρα που θα το κατεβάσουν (σ.σ. Μνημόνιο 2), να είναι η ημέρα που θα πέσουν». Ενας 13χρονος πήρε το λόγο: «Ζωή δεν είναι να πίνουμε το καφεδάκι μας σαν να μη συμβαίνει τίποτα, αλλά να πολεμάμε». Αλλος, απαντώντας στους πολλούς σκεπτικιστές της συνέλευσης (πού πάμε; τι θα βγει; κ.λπ.) απήγγειλε στίχους από ένα ισπανικό ποίημα: «Διαβάτη, το δρόμο τον ανακαλύπτεις περπατώντας».
Αλλοι, μίλησαν για τη «συγκέντρωση του ενός εκατομμυρίου», ενώ αργά το βράδυ, όταν για λίγα λεπτά επικράτησε σαματάς, η ομάδα ψυχραιμίας (έχει επιφορτιστεί με τη διαχείριση πάσης φύσεως κρίσεων) έκανε έκκληση για... ψυχραιμία. Οταν οι συνελεύσεις τελειώνουν και τα μεγάφωνα σιωπούν, τότε το λόγο παίρνει η μουσική και ο χορός. Σε κάθε γωνιά και παρτέρι της πλατείας ένα ξέφρενο αντιμνημονιακό πάρτι κρατάει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. «Τσακιστείτε και ελάτε».
************************************************
Βόλος 05 Ιουνίου 2011
Βόλος:Έχουμε & ελικόπτερα. Στο Στεφανοβίκειο. Και καΐκια. Κατ' ευθείαν απ' το λιμάνι.
«Πού το πάνε οι αγανακτισμένοι;», «Τι θέλουν να μας πουν;», «Ποιος τους καθοδηγεί;», «Ζήτω οι αγανακτισμένοι», «Θρίαμβος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης», «Άντε, μωρέ, θα πάνε σπίτια τους», «Σιγά την επανάσταση», «Και τι ζητάνε δηλαδή;», «Πού είναι η πολιτική τους πρόταση;».
Είναι στον δρόμο γιατί δεν αντέχουν άλλο
Ώρες επί ωρών στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και σελίδες επί σελίδων στα έντυπα προσπαθούν να προσεγγίσουν, να ερμηνεύσουν, να προσεταιριστούν ή να απαξιώσουν το «κίνημα των αγανακτισμένων». Φυσιολογικό – και ελπιδοφόρο, από πολλές απόψεις.
Ο κόσμος άφησε τον καναπέ και πήρε τους δρόμους. Πολλοί λένε πως δεν ξέρει τι θέλει. Μπορεί. Σίγουρα όμως ξέρει τι δεν θέλει, τι δεν αντέχει και, επιπλέον, ξέρει τι ψάχνει.
♦ Δεν αντέχει λοιπόν την απηνή λεηλασία της τσέπης του, της ζωής του, του μέλλοντός του.
♦ Δεν αντέχει την καταστροφή της χώρας του και τη μετατροπή του σε ευτελισμένο ανδράποδο.
♦ Δεν αντέχει άλλο επειδή δεν βλέπει πώς θα βγει από το βαθύ πηγάδι της χρεοκοπίας.
♦ Δεν αντέχει να ζει με τον καθημερινό εκβιασμό «δώσε μας τα πάντα για να μην πτωχεύσεις».
Βγήκε λοιπόν να διαμαρτυρηθεί, να δηλώσει ότι η κατάρρευση των πάντων δεν μπορεί να συνεχιστεί. Και βγήκε όπως μπορεί: με χιούμορ, με μπινελίκια, με ισοπεδωτικές κατάρες κατά όλων, με συνελεύσεις, με αξιοπρέπεια, χωρίς χουλιγκανισμούς, χωρίς σημαίες άλλες από τις ελληνικές, χωρίς κατ' ανάγκην συγκεκριμένο στόχο: τον ψάχνει στη συνάντηση με την υπόλοιπη κοινωνία, δίχως αναγκαστικά να έχει ένα μεγάλο πολιτικό σχέδιο στο κεφάλι του.
Ο κόσμος αυτός δεν έχει κάποια αυστηρά ταξικά, ηλικιακά ή άλλα χαρακτηριστικά. Δεν τον χαρακτηρίζει κάποιου είδους ομοιογένεια. Δεν έχει μια κοινή γλώσσα. Αυτή είναι η δύναμη και η αδυναμία του.
Το πώς θα εξελιχθεί, πόσο θ' αντέξει, αν θα βγάλει ένα κεντρικό αίτημα, κανείς δεν το ξέρει. Το μόνο γνωστό και βέβαιο είναι ότι ψάχνει τον τρόπο να αντισταθεί. Αν παραμείνει στους δρόμους και τις πλατείες, θα τον βρει. Αρκεί να μην επιτρέψει σε ανεγκέφαλους να τον διαλύσουν.
Ένα μεγάλο πρώτο στοίχημα – για τη βιωσιμότητα του κινήματος που τώρα γεννιέται – είναι η αποτροπή της ψήφισης του νέου «μνημονίου», το πιο ισχυρό μήνυμα για το ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να αντισταθεί και να διεκδικήσει πάλι τη χώρα που του κλέβουν. Ένα εκατομμύριο κόσμος στο Σύνταγμα την ημέρα της ψήφισης του «μεσοπρόθεσμου» θα μπορούσε να το κάνει. Απλώς και μόνο με την ύπαρξή του...
Κοινό χαρακτηριστικό
«Η πλατεία ήταν γεμάτη» και κάποιες στιγμές στο παρελθόν. Πριν λοιπόν βιαστεί κανείς να αποστειρώσει τη δυναμική που διαγράφει η κινητοποίηση των «αγανακτισμένων», καλό θα είναι να λάβει υπόψη «το νόημα που έχει κάτι από τις φωτιές»...
Από την άλλη πλευρά καλό είναι να μην μας διαφεύγει ότι κατά κανόνα οι φωτιές της εξέγερσης λειτουργούν ως πυροσβεστικές ζώνες, προκαλώντας ταχεία αυτανάφλεξη της επαναστατικής ύλης, αφήνοντας τελικά το σύστημα αλώβητο, ακόμη πιο ισχυρό και την κοινωνία πιο έρημη και αποξενωμένη.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο κληροδότημα του Γαλλικού Μάη και την κοινωνία της «αφθονίας» που οικοδομήθηκε από τα επαναστατημένα παιδιά στα 60's. Αυτοί δεν είναι σήμερα που κυβερνούν τον κόσμο; Κάποιοι απ' αυτούς δεν στέκονται πίσω από τις τζαμαρίες των γυάλινων κτιρίων όπου στεγάζονται οι μεγάλες τράπεζες, οι κυβερνητικές υπηρεσίες και τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης) κοιτώντας τους «αγανακτισμένους» αφ' υψηλού, με ένα πικρό ίσως και ειρωνικό χαμόγελο;
Γνωρίζουν όλοι αυτοί από την προσωπική τους εμπειρία, από την εμπειρία της γενιάς τους, η οποία σε κάθε περίπτωση άφησε πίσω της μεγάλες και παγκόσμιες παρακαταθήκες, πώς εξαργύρωσαν – ο καθένας με τον τρόπο του και για λογαριασμό του – την εξέγερσή τους για δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία.
Διαχρονικό κοινό χαρακτηριστικό των εξεγέρσεων - επαναστάσεων είναι το αίτημα: Ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη. Αυτό το τρίπτυχο αποτελεί τον κοινό παρονομαστή και τη συμπύκνωση κάθε διεκδίκησης, από την εποχή του Σπάρτακου μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση, τον Γαλλικό Μάη και τις κινητοποιήσεις σήμερα στη Μαδρίτη, την Αθήνα και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πόλεις.
Το αίτημα της κοινωνίας, λοιπόν, είναι τόσο παλιό όσο και η ιστορία των κοινωνικών αγώνων.
Καλό είναι, λοιπόν, όσοι «επαγγελματίες της εκπροσώπησης» παρατηρούν (κυρίως μέσα από το ευρύ φάσμα της Αριστεράς) με αμηχανία και καχυποψία την επιμονή και την ταχύτητα με την οποία μαζεύονται δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στις πλατείες να είναι περισσότερο προσεκτικοί όταν διαπιστώνουν ότι από τις κινητοποιήσεις των «αγανακτισμένων» απουσιάζουν τα αιτήματα.
Αν κοιτάξουν καλύτερα, θα δουν ότι αυτό που απουσιάζει από τις κινητοποιήσεις είναι αυτοί οι ίδιοι. Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός: Είτε έχουν ενσωματωθεί ως μηχανισμός αμφισβήτησης / εκτόνωσης στο «σύστημα» είτε όσα πρεσβεύουν δεν αγγίζουν την αγανακτισμένη και σκληρά δοκιμαζόμενη κοινωνία. Κι αυτό, προφανώς, δεν είναι πρόβλημα της κοινωνίας...
Το αίτημα
Όταν φτάσει η στιγμή που ο κόσμος κατεβαίνει στην πλατεία και τους δρόμους χωρίς να τον καλέσουν οι συνηθισμένοι καθοδηγητικοί μηχανισμοί, χωρίς την επιρροή και απορρίπτοντας την παρουσία τους, σημαίνει ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια της υπομονής του. Πολύ περισσότερο σημαίνει πως αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι το διαχρονικό πανανθρώπινο αίτημα για ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα έχει μετατραπεί σε λέξεις κενές περιεχομένου.
Και για να αδειάσουν οι λέξεις από το νόημά τους έχει λειτουργήσει συστηματικά και για χρόνια ένας οργανωμένος μηχανισμός χειραγώγησης: κράτος, κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΜΜΕ, άνθρωποι του πνεύματος και της τέχνης. Με λίγα λόγια, το σύστημα που θέτει κανόνες και διαμορφώνει πρότυπα...
Οι αγανακτισμένοι έχουν, λοιπόν, με την εμφάνισή τους στις πλατείες ήδη ψιθυρίσει το πολιτικό τους αίτημα (δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία) και ταυτόχρονα έχουν αμφισβητήσει στην πράξη τους μηχανισμούς χειραγώγησής τους. Ωστόσο αυτό το πρώτο μεγάλο βήμα που πραγματοποίησαν δεν εξασφαλίζει την επιτυχία τους.
Μαζί με τους υποδόριους μηχανισμούς ελέγχου, το «σύστημα», αν και όταν κρίνει σκόπιμο, θα αξιοποιήσει και τους μηχανισμούς καταστολής, οι οποίοι περιλαμβάνουν ευρεία γκάμα πρακτικών και μεθόδων. Από τα ΜΑΤ μέχρι τους προβοκάτορες.
Ποιοι είναι - τι πιστεύουν
Οι ασκήσεις δημοκρατικών πρακτικών και ομαδικής... ψυχοθεραπείας, τις οποίες απολαμβάνουν αυτές τις μέρες οι «αγανακτισμένοι», προφανώς δεν είναι αρκετές για να προσφέρουν μια προοπτική στις διεκδικήσεις τους. Κι αν το «τι θέλεις» (αίτημα) είναι σχετικά εύκολο να διατυπωθεί, το «πώς» (πράξη) είναι το καθαρά πολιτικό ερώτημα που οι «αγανακτισμένοι» κάποια στιγμή θα πρέπει να απαντήσουν. Από αυτήν την απάντηση θα εξαρτηθεί τελικά και η πορεία τής όντως αγανακτισμένης κοινωνίας μας.
Όπως οι ίδιοι λένε:
«Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν κι εσάς: άνθρωποι που κάθε πρωί πηγαίνουν να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Είμαστε άνθρωποι που εργάζονται σκληρά κάθε ημέρα για να ζήσουν και να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους γύρω μας.
♦ Κάποιοι από εμάς είναι προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι συντηρητικοί.
♦ Μερικοί έχουν "πιστεύω", μερικοί δεν έχουν.
♦ Μερικοί έχουν συγκεκριμένη ιδεολογία και άλλοι είναι απολίτικοι.
Όλοι μας όμως είμαστε ανήσυχοι και θυμωμένοι από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που βλέπουμε γύρω μας. Από τη διαφθορά των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών... Από το ότι οι απλοί άνθρωποι αισθάνονται αβοήθητοι».
Με την πρώτη προσπάθεια, πέρα από τα συνθήματα, να δώσουν και ένα πολιτικό στίγμα, οι «αγανακτισμένοι» κάνουν τα πρώτα πολιτικά τους σχόλια και επισημαίνουν ότι για κάθε κοινωνία προτεραιότητα πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, την οικολογική βιωσιμότητα και την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχία των ανθρώπων.
Και ακόμη ότι θα πρέπει να προστατεύονται βασικά δικαιώματα, όπως αυτό της στέγασης, της απασχόλησης, του πολιτισμού, της υγείας, της εκπαίδευσης. Και σχολιάζουν:
♦ «Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η κυβέρνηση και το οικονομικό μας σύστημα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν αυτές τις προτεραιότητες και αυτό αποτελεί πλέον εμπόδιο για την πρόοδο των ανθρώπων».
♦ «Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια των λίγων παράγει ανισότητα, προκαλεί εντάσεις, φέρνει αδικία, η οποία οδηγεί στη βία. Κι εμείς την απορρίπτουμε. Το απαρχαιωμένο οικονομικό μοντέλο παγιδεύει την ατμομηχανή της κοινωνίας μέσα σε έναν φαύλο κύκλο, όπου οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί βουλιάζουν στη φτώχεια και τη μιζέρια. Και έτσι καταρρέουμε».
♦ «Η σπατάλη πόρων οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη δημιουργώντας ανεργία και οι καταναλωτές πολίτες αποτελούν μέρος του κέντρου βάρους σε ένα μηχάνημα σχεδιασμένο να εμπλουτίσει μια μειοψηφία που δεν ξέρει τις ανάγκες μας».
Ένας νέος «ζωντανός οργανισμός»
Το «πείραμα» των «αγανακτισμένων» που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες στην πλατεία Συντάγματος έχει δημιουργήσει έναν νέο και άγνωστο για τη χώρα μας «ζωντανό οργανισμό», ο οποίος, προς το παρόν, εξελίσσεται, οργανώνεται και δίνει το πρώτο πολιτικό δείγμα γραφής.
Εάν φύγει κανείς από το «μέτωπο», από τη Λεωφόρο Αμαλίας, αν φύγει από την πρώτη και ισχυρή εντύπωση της δυναμικής παρουσίας, της πολυπληθούς συμμετοχής, της ηλικιακής και κοινωνικής ανομοιογένειας, των έξυπνων, χιουμοριστικών αλλά συχνά και ισοπεδωτικών συνθημάτων, μέσα στην πλατεία Συντάγματος χτυπάει η «καρδιά» των «αγανακτισμένων».
♦ Εκεί όπου κάθε μέρα στις 9 το βράδυ αρχίζει η λαϊκή συνέλευση και κρατάει χιλιάδες πολίτες σε εγρήγορση μέχρι αργά το βράδυ.
♦ Εκεί όπου συζητιούνται τα πάντα από τους πάντες.
♦ Εκεί όπου πολίτες όλων των ηλικιών παίρνουν τον λόγο, εκφράζουν τον θυμό τους, εκφράζουν τη συμπαράστασή τους, κάνουν προτάσεις.
♦ Στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος, στην «καρδιά» των αγανακτισμένων, έχουν στηθεί οι σκηνές και το πρόχειρο ιατρείο.
♦ Εκεί μπορεί να συναντήσει κανείς τα μέλη της ομάδας Περιφρούρησης, τα μέλη της ομάδας Επικοινωνίας, Σίτισης, Καθαρισμού και Στήριξης. Εκεί μπορεί να ζητήσει πληροφορίες για την ομάδα Νομικών, Εξορμήσεων και Καλλιτεχνών.
Οι λαϊκές συνελεύσεις
Μα ποιοι είναι, τέλος πάντων, αυτοί οι «αγανακτισμένοι» που κάνουν λαϊκές συνελεύσεις; Πριν βγάλουμε συμπεράσματα, θετικά ή αρνητικά, πριν αρχίσουμε τις καταγγελίες ή το λιβανιστήρι, ας δούμε πώς αυτοπροσδιορίζονται μέσα από τα κείμενα που έχουν αναρτήσει στην ιστοσελίδα τους www.real-democracy.gr, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις λαϊκές συνελεύσεις.
Η πρώτη δυναμική εμφάνιση των χιλιάδων «αγανακτισμένων» πολιτών έγινε στις 25 Μαΐου και την πρώτη κιόλας μέρα έγινε και η πρώτη λαϊκή συνέλευση. Όσοι συμμετείχαν – και ήταν πάρα πολλοί – συμφώνησαν στην έκδοση ενός ψηφίσματος που μεταξύ άλλων λέει:
«Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς. Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο Σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας. Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς».
Εννέα μέρες μετά οι συνελεύσεις συνεχίζονται και κρατούνται και υποτυπώδη πρακτικά. Πάρτε μια γεύση από τις τοποθετήσεις των πολιτών.
♦ «Δεν πρέπει να μας ευχαριστεί να είμαστε καταναλωτές ή πελάτες, πρέπει να μας ευχαριστεί όταν είμαστε σωστοί, υπεύθυνοι πολίτες».
♦ «Να καλέσουμε καθηγητές, νομικούς, να μας διαφωτίσουν με ποιον τρόπο θα απαλλαγούμε από το μνημόνιο».
♦ «Δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί, φταίμε οι Έλληνες με την ατομικιστική μας νοοτροπία».
♦ «Να κοιτάξουμε στα μάτια τους διπλανούς μας. Η αδιαφορία ξεκίνησε από τον καταναλωτισμό. Να πάψουμε να είμαστε αδιάφοροι».
♦ «Πρέπει να τιμωρηθούν οι πολιτικοί και να αγωνιστούμε γι' αυτή την τιμωρία».
♦ «Τα προβλήματα είναι κοινά και είναι αυτά που μας ενώνουν. Να μην αφήσουμε τις ταμπέλες, τις στρατεύσεις ή τις όποιες επιμέρους επιλογές μας να μας χωρίσουν».
♦ «Η γενιά μου είναι η γενιά εκεί στα 50, είναι μέσα στη Βουλή και ζητώ συγγνώμη για όσα σας έχει οδηγήσει να υπομένετε».
♦ «Είμαι 24 χρόνων, βαρέθηκα, κουράστηκα να μιλούν γύρω μου με "-ισμούς" και γλώσσα ξύλινη. Θέλω κάτι να αλλάξει, να αλλάξει υπολογίζοντας και αναγνωρίζοντας και τις δικές μας ευθύνες».
Στη συνέλευση της περασμένης Κυριακής οι πολίτες που συμμετείχαν αποφάσισαν και τη διοργάνωση θεματικών συνελεύσεων, όπως Οικονομίας, Εργασίας, Περιβάλλοντος, Δικαιοσύνης, με στόχο να διατυπωθούν κοινά αιτήματα, τα οποία στη συνέχεια, πάλι μέσα από ανοικτό διάλογο στον δρόμο, θα αποφασιστεί ο τρόπος μετάδοσης και διεκδίκησής τους.
Οι χιλιάδες πολίτες που μαζεύονται κάθε μέρα στις πλατείες της Ελλάδας αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης δεν μαζευόμαστε για πλάκα. Μαζευόμαστε γιατί είμαστε άνεργοι χωρίς ελπίδα, εργαζόμενοι σε άθλιες συνθήκες και με εξευτελιστικές απολαβές, συνταξιούχοι που κανείς δεν καταλαβαίνει πώς τα βγάζουν πέρα, νέοι που δεν βρίσκουν νόημα στο να σπουδάσουν και πολλοί πολλοί άλλοι.
Δεν πρόκειται να γυρίσουμε στα σπίτια μας πολύ απλά γιατί δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε. Δεν έχουμε κυριολεκτικά τίποτα να κάνουμε και δεν υπάρχει καμιά προσδοκία για το μέλλον. Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να βλέπουμε να κλείνουν σχολεία, να κόβονται μισθοί και συντάξεις, να κλείνουν μικρομάγαζα, να κλείνουν οι πόρτες των νοσοκομείων σε όσους είναι ανασφάλιστοι, να κατάσχονται σπίτια, να ξεπούλιουνται τα πάντα.
Ήδη μιλάμε για μια χαμένη γενιά, νιώθουμε απόβλητοι, νιώθουμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα να αλλάξουν δραστικά τα πράγματα γιατί το χρωστάμε στους εαυτούς μας και τα παιδιά μας.
Δεν πρόκειται να σταματήσουμε τώρα που έχει αρχίσει να σπάει ο φόβος και η τρομοκρατία. Τώρα που και οι πέτρες καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοι δεν χρωστάνε σε κανένα και ότι στη ζυγαριά ανάμεσα στους τραπεζίτες και τις ζωές μας διαλέγουμε τις ζωές μας. Για εμάς το μνημόνιο και η κυβέρνηση έχουν ήδη φύγει από τη χώρα. Απλά δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Είμαστε ήδη στη επόμενη μέρα.
Ερχόμαστε κάθε μέρα στην πλατεία γιατί έχουμε σιχαθεί την επίφαση δημοκρατίας που μας σερβίρουν. Από τη μια κυβερνήσεις που κάνουν πράγματα χωρίς καμιά νομιμοποίηση (με αποκορύφωμα την τωρινή κυβέρνηση που έφερε το ΔΝΤ και προχωράει στη διάλυση των πάντων χωρίς να έχει το δικαίωμα γιατί κανείς δεν την εξουσιοδότησε γι’ αυτό!)...
...και από την άλλη τα κυρίαρχα ΜΜΕ που αντί να ενημερώνουν, διαστρεβλώνουν, αποκρύπτουν και τρομοκρατούν επιχειρώντας λυσσαλέα να μας πείσουν ότι πρέπει να λέμε και ευχαριστώ από πάνω (το ίδιο συμβαίνει και με τις πλατείες της Ευρώπης: είτε το αποσιωπούν είτε το «φωτίζουν» όπως αυτά θέλουν αποκρύπτοντας ότι δεν πάει άλλο με τα μνημόνια και τις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» για να πάει η χώρα «μπροστά» και στο «αύριο»...)
Γι’ αυτό λοιπόν ζητάμε πραγματική δημοκρατία, να είναι δική μας απόφαση το μέλλον μας. Αλλά δεν την ζητάμε μόνο, την κάνουμε πράξη ήδη στις λαϊκές συνελεύσεις, τις ομάδες εργασίας, την οργάνωση της καθημερινότητας. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και όλων των χρωμάτων συνεργάζονται αρμονικά και αγωνίζονται για ένα κοινό σκοπό, την καλυτέρευση της ζωής της δικής τους και των διπλανών τους. Ποιος μπορεί να το νικήσει αυτό;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΝ ΧΤΕΣ 2/6/2011 ΣΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ
Εδώ και 8 περίπου μέρες, μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας του Βόλου ξύπνησαν και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα αντίστασης και ανυπακοής ενάντια στην κοινωνική- οικονομική και πολιτική εξαθλίωση του Μνημονίου της Τρόικας και της συγκεκριμένης κυβερνητικής πολιτικής.
Στο πνεύμα των χιλιάδων αγανακτισμένων της Ισπανίας, της πλατείας Συντάγματος όπως και πολλών ακόμα πόλεων της χώρας και όλης της Ευρώπης συνδιαμορφώνουμε το μέλλον μας και συναποφασίζουμε για τη ζωή μας. Οι λαϊκές μας συνελεύσεις, δείχνουν το δρόμο για την πραγματική άμεση δημοκρατία που για χρόνια ολόκληρα μας είχαν στερήσει .
Για πρώτη φορά ο λαός δεν εκπροσωπείται, αλλά αναπαράγει ο ίδιος με άμεσο δημοκρατικό τρόπο τη θέληση του. Είμαστε άνεργοι και εργαζόμενοι, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες. Πολιτικοποιημένοι και μη. Όλοι όμως έχουμε ως κοινό σκοπό την πάλη για μια καλύτερη ζωή, για μια πιο δίκαιη κοινωνία, για ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα, στο οποίο 8α είμαστε όλοι μέτοχοι και όχι αμέτοχοι.
Κατεβήκαμε γιατί πιστεύουμε και θέλουμε ΙΣΟΤΗΤΑ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ Είμαστε εδώ γιατί το αίτημα για ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι αυτό που μας ενώνει.
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: 1. Να φύγει η κυβέρνηση, το μνημόνιο και η τρόικα
2. Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός, να μην το πληρώσει ο λαός
3. Άμεση πραγματική Δημοκρατία τώρα, για τις ανάγκες των πολλών και όχι τα συμφέροντα των λίγων. Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικό σύστημα. Δεν ανεχόμαστε να κλέβουν την ψήφο μας.
4. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις ΟΤΕ, ΔΕΗ, Λιμάνια, Αεροδρόμια, Δημόσια Γη
5. Δίκαιο φορολογικό σύστημα, μείωση των έμμεσων φόρων, γενναία αύξηση της φορολογίας των πλουσίων. Όχι άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις για το λαό.
6. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα
7. Δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία για όλους
8. Ουσιαστική και άμεση καταπολέμηση της διαφθοράς των πελατειακών σχέσεων των σκανδάλων. Οι βουλευτές εκλέγονται για να υπηρετούν το λαό και όχι να ζουν εις βάρος του.
9. Όχι στα κερδοσκοπικά παζάρια των πολυεθνικών εταιριών που αφήνουν τα ελληνικά προϊόντα να σαπίσουν στα τελάρα, ενώ μας ταΐζουν τρόφιμα από την άλλη άκρη του κόσμου.
10. ΙΣΟΤΗΤΑ- ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ- ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Καλούμε όλους τους Βολιώτες να γεμίσουν την παραλία και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στην παραλία.
Δεν θα φύγουμε από την παραλία μέχρι να φύγουμε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!
και στην Κατερίνη
ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΛΑΤΕΙΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Γεια σας αδέρφια του κινήματος για πραγματική δημοκρατία!
Αυτές τις μέρες όλοι μας είμαστε χαρούμενοι! Ένα μεγάλο χαμόγελο ελπίδας ανθίζει στις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων που συμμετέχουν στο κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες των πόλεων της χώρας μας όπως και στις πλατείες άλλων χωρών της Ευρώπης.
Ένα χαμόγελο ελπίδας ανθίζει σε εκατομμύρια πολίτες που βλέπουν να γεννιέται μια νέα προοπτική για την κοινωνία: η προοπτική μέσα από διαδικασίες πραγματικής δημοκρατίας να διώξουμε την κυβέρνηση, τους κλέφτες και τους ψεύτες, να βγάλουμε από το λαιμό μας τη θηλιά του χρέους, των μέτρων και των μνημονίων της τρόικας και του ΔΝΤ.
Εμείς, οι χιλιάδες πολίτες που είπαμε «δεν πληρώνω διόδια» και αγωνιζόμαστε για την κατάργησή τους, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι μαζί με τους εξεγερμένους της Κερατέας και τους μεγάλους αγώνες εργαζομένων, κρατήσαμε αναμμένη τη φλόγα της αντίστασης στον ένα χρόνο μνημόνιο.
Υπερασπιστήκαμε την έννοια του δημόσιου κοινωνικού αγαθού και δείξαμε στην πράξη το δρόμο της ανυπακοής, που είναι υποχρέωση των πολιτών, όταν το άδικο γίνεται νόμος του κράτους.
Τώρα, μπαίνοντας στο δεύτερο χρόνο μνημονίου, η φλόγα γίνεται φωτιά με την ενεργοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών.
Αυτή έχει ζεστάνει τις καρδιές μας στις πλατείες! Αυτή η φωτιά είναι το φως στο τούνελ στο οποίο μας έβαλαν οι κυβερνώντες χωρίς να μας ενημερώσουν, χωρίς να μας ρωτήσουν και χωρίς να έχουν τη συναίνεσή μας.
Καλή δύναμη!
Να μας λογαριάζετε και μας στον αγώνα! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ!!
Θήβα 29-5-2011
5η συνάντηση του ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
--
Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ) Φλέμινγκ 19, Κατερίνη 601 00 Τηλ. 23510 31906 / Φαξ 23510 34 174
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
& www.otoposmou.gr
*********************************************
Κράαα κράαα ΚΡΑΑΑ (κατακραυγή)
"Φέρτε τους ελικόπτερα"
-ΜΑΤ-ΔΙΑΣ και Ασφάλεια επιστρατεύτηκαν για να φυγαδεύσουν τους Βουλευτές - Άγρια γιουχαΐσματα κατά των πολιτικών την ώρα που έφευγαν από τη Βουλή
- Είχε προηγηθεί το ξέσπασμα του Μίκη Θεοδωράκη στα Προπύλαια
01 Ιουνίου 2011, 08:51 EEST
Sigmalive/Newsit
Κανείς δεν φαντάστηκε ότι μια καθημερινή θα βρεθούν για 7η συνεχόμενη ημέρα 50.000 άνθρωποι στο Σύνταγμα. Κανείς δεν υπολόγισε ότι εκατοντάδες άνθρωποι θα κινηθούν από την οδό Ακαδημίας προς την κεντρική είσοδο της Βουλής και έτσι οι “300” βρέθηκαν σε κλοιό διαμαρτυρίας.
Ήταν τέτοιο το πλήθος του κόσμου, που όλοι οι δρόμοι στο κέντρο ήταν κλειστοί από την Ομόνοια και πάνω και επικρατεί κυκλοφοριακό χάος στους γύρω δρόμους. Μάλιστα, από το μεγάλο πλήθος, οι διαδηλωτές ξέφυγαν από την προσοχή των αστυνομικών και έκλεισε και η Βασιλίσσης Σοφίας με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι πολιτικοί να βγουν από τη Βουλή.
Μάλιστα, κάποιοι που προσπάθησαν να φύγουν από το κτίριο της Βουλής δεν μπόρεσαν και γιουχαρίστηκαν από τους χιλιάδες Αγανακτισμένους. Οι διαδηλωτές έξω από τις εισόδους της Βουλής έχουν αυξηθεί πολύ και έτσι οι υπηρεσίες ασφαλείας αποφάσισαν να φυγαδεύσουν τους βουλευτές και τα μέλη της κυβέρνησης μέσα από τον Εθνικό Κήπο.
Αλλά και αυτό το σχέδιο τελικά δεν καρποφόρησε από τον κλοιό των διαδηλωτών. Μάλιστα προς στιγμήν επικράτησε ένταση με τα ΜΑΤ να προσπαθούν να σηκώσουν από το δρόμο τους Αγανακτισμένους που είχαν καθίσει κάτω. Ευτυχώς, δεν προκλήθηκε γενικευμένη ένταση.
Τελικά, η αστυνομία κατάφερε να δημιουργήσει έναν διάδρομο από κλούβες, περιπολικά, άνδρες της ομάδας Δίας και έτσι φυγαδεύτηκαν όλοι οι πολιτικοί. Βέβαια κατά την έξοδό τους, ο κόσμος τους γιουχάριζε, φώναζε "κλέφτες κλέφτες" και μετα χέρια τους χτυπούσαν τα τζάμια των αυτοκινήτων.
23.00 "Φέρτε τους ελικόπτερα" φωνάζουν οι συγκεντρωμένοι για τους Βουλευτές που δεν τολμούν να ξεμυτίσουν γιατί γιουχάρονται. Δεν καρποφόρησε λόγω του μεγάλου πλήθους η προσπάθεια για έξοδο των βουλευτών από τον Εθνικό Κήπο. Αγωνιώδεις προσπάθειες της αστυνομίας να δώσει λύση.
22.53 Πάνω από 50.000 κόσμος κατακλύζει το Σύνταγμα. Σε εξέλιξη είναι η επιχείρηση φυγάδευσης των βουλευτών απο τον Εθνικό Κήπο. Ακούγονται συνθήματα αποδοκιμασίας κατά των πολιτικών. Η αστυνομία προσπαθεί να αποτρέψει την είσοδο στο κτίριο της Βουλής.
22.29 Για πρώτη φορά διαδηλωτές κατάφεραν να σπάσουν το μπλόκο των αστυνομικών στην Βασιλίσσης Σοφίας και έφτασαν μέχρι την πλάγια είσοδο της Βουλής, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν μέσα σε αυτήν μέλη του Κοινοβουλίου. Ένταση σημειώθηκε γύρω στις 22:00 στο σημείο γύρω από το φυλάκιο των ΜΑΤ επί της Βασιλίσσης Σοφίας, όταν οι αστυνομικές δυνάμεις κάλεσαν ενισχύσεις πριν από έξοδο των βουλευτών από το Βουλή.
Σε λίγο ξεκινούν οι λαικές συνελεύσεις.
21.50 Τους 30.000 φτάνουν οι συγκεντρωμένοι στην Αθήνα. Για άλλη μια φορά κάνουν τη μέρα νύχτα στο Σύνταγμα.
20.50 Η συγκέντρωση των Προπυλαίων και η συγκέντρωση των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα έχουν γίνει ένα. Υπολογίζεται ότι συνολικά στο Κέντρο έχουν συγκεντρωθεί περίπου 20.000.
20.10 Άρχισε η συγκέντρωση των Αγανακτισμένων και στην Πάτρα. Πάνω από 200 άτομα όλων των ηλικιών έχουν μαζευτεί στο χώρο μπροστά απο το Δημοτικό Θέατρο, ενώ αναμένεται μεγάλη αύξηση με την πάροδο της ώρας. Στην πλατεία εξακολουθούν να παραμένουν οι πέντε σκηνές που έχουν στηθεί στο γκαζόν.
19:50 Περισσότεροι από 5.000 αυτή τη στιγμή στο Σύνταγμα. Χιλιάδες λαού στα Προπύλαια. Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν στήσει τις σκηνές τους και κοιμούνται εκεί, ενώ έχουν φτιάξει ειδική σκηνή με τις πρώτες βοήθειες και ομάδα σύτισης.
19:30 Πάνω από 2.000 άτομα αυτή τη στιγμή στο Σύνταγμα. Σε μεγάλη συγκέντρωση στα Προπύλαια μιλάει ο Μίκης Θεοδωράκης. Οι συγκεντρωμένοι φωνάζουν "Επανάσταση", ενώ τραγούδισαν μαζί με τον Μίκη το "ένα το χελιδόνι".
18.50 Ραντεβού για έβδομη μέρα δίνουν οι Αγανακτισμένοι σε όλη τη χώρα. Ήδη στο Σύνταγμα έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται κόσμος.
Στο σημείο βρίσκονται πάνω από 500 άτομα, ενώ η κυκλοφορία των οχημάτων έχει διακοπεί στη Λεωφόρο Αμαλίας.
ΗΡΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
Αποφασισμένοι να μη το βάλουν κάτω δηλώνουν από το Facebook οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων της πλατείας Γεωργίου. Οι Αγανακτισμένοι συμπολίτες καλούν τους Πατρινούς, μέσω της ομάδας Patras Greek Revolution που πλέον έχει πάνω από 8.700 μέλη, να συνεχίσουν να δίνουν μαζικά το παρών στην πλατεία.
Χθες το βράδυ στην συνέλευση που πραγματοποίησαν αποφάσισαν να ανανεώσουν το καθιερωμένο πλέον ραντεβού τους για απόψε στις 7:00 μ.μ. Στο μήνυμα που ανάρτησαν το πρωί στο Facebook αναφέρουν τα εξής:
«Χαιρόμαστε ιδιαίτερα για την αυθόρμητη παρουσία του κόσμου στην πλατεία. Σεβόμαστε κάθε άνθρωπο κάθε σύμβολο και κάθε ιδεολογία. Αιτία της παρουσίας όλων μας η απόλυτη διαφθορά του πολιτικού συστήματος, της δικαιοσύνης και των κυρίαρχων ΜΜΕ, που έχουν οδηγήσει τον τόπο μας σε αυτό επικίνδυνο αδιέξοδο. Για τι όποιες πρωτοβουλίες των καθημερινών πλέον συγκεντρώσεων, υπεύθυνοι είναι αποκλειστικά όσοι τις πήραν. Εμείς θα είμαστε ευτυχείς να βλέπουμε τον κόσμο να αφυπνίζεται και να γεμίζει την πλατεία κάθε μέρα, αντιδρώντας απέναντι σε όλους αυτούς, που χρωματίζουν με σκούρα χρώματα το μέλλον αυτών και των παιδιών τους.»
Στη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συνέλευσης των πολιτών στην Πλατεία Γεωργίου τέθηκαν αρκετά ζητήματα προβληματισμού και δράσεων, όπως για παράδειγμα η δημιουργία blog στο διαδίκτυο για την ενημέρωση των συμπολιτών αλλά και η λειτουργία διαδικτυακού ραδιοφώνου.
Οι διαδηλωτές επιβεβαίωσαν την πρόθεσή τους να συγκεντρώνονται κάθε απόγευμα στην πλατεία και να δώσουν δυναμικό παρών ενόψει της επαναλαμβανόμενης πανευρωπαϊκής κινητοποίησης το απόγευμα της επόμενης Κυριακής.
Εδώ και τουλάχιστον δυο 24ωρα, έχουν εγκατασταθεί στην πλατεία και οι πρώτες σκηνές διαδηλωτών που δεν αποχωρούν από το σημείο τις βραδινές ώρες.
Εάν πάτε, γιατί κάθε βράδυ στις 9 γίνεται λαϊκή συνέλευση, δεν θα ακούσετε φιλοσοφίες.
της Βάλιας Μπαζού
…Θα έλεγε ότι αυτό που συμβαίνει στα μέρη της, είναι το μεγαλύτερο group therapy στην ιστορία του πλανήτη Γη. Η διαπίστωση δεν είναι καθόλου ειρωνική. Άλλωστε ειρωνικά χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο μόνον εκείνοι που έχουν μικρό "σκληρό δίσκο". Γιατί η ομαδική ψυχοθεραπεία είναι ότι πιο υγιές, δημοκρατικό, άμεσο και θεραπευτικό, μπορεί να βιώσει κανείς εάν αποφασίσει και αν μπορέσει να ξεφύγει από τις ενοχές, τους φόβους και τα στερεότυπά του. Εάν μπορέσει να εκφράσει τα συναισθήματά του λέγοντας «πώς νοιώθει», «πώς αισθάνεται», «τι θέλει», τι «φοβάται» και όχι «τι πιστεύει», «τι νομίζει» και «τι συμπεραίνει».
Και το «πείραμα» της πλατείας Συντάγματος είναι ότι πιο υγιές και θεραπευτικό έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αφού για πρώτη φορά αυτό που ενώνει χιλιάδες πολίτες δεν είναι ένα πολιτικό χρώμα, μια πολιτική άποψη, ένα όραμα - σε εισαγωγικά ή όχι - αλλά ένα κοινό συναίσθημα. Η αγανάκτηση. Και κυρίως μια κοινή απόφαση. Η παραδοχή, η έκφραση, η διατύπωσή του. Και αυτή η παραδοχή και η διατύπωση ενός τόσο κεντρικού συναισθήματος, είναι η αρχή για κάθε μεγάλο ταξίδι κι ας μην υπάρχει κοινός προορισμός. Γιατί όποια κι αν είναι η έκβαση, όποια κι αν είναι η κατάληξη, αυτή η διαδικασία δεν έχει επιστροφή. Γιατί ακόμα κι αν αύριο το πρωί διαλυθεί, όλοι και ο καθένας ξεχωριστά, θα είναι σε ένα βαθμό διαφορετικός.
Λαϊκή συνέλευση
Είδα, μετά από πολλά χρόνια μια συνέλευση που με κράτησε. Δεν ήταν αυτά που έλεγαν, ήταν ο τρόπος. Τα ανοιχτά στόματα, τα ανοιχτά αφτιά.
Είδα, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια πόση ανάγκη έχει ο κόσμος να εκφραστεί, να μιλήσει. Πόσο υπομονετικά κάθονταν οκλαδόν - ανεξάρτητα από ηλικία - μέχρι τα μεσάνυχτα για να ακούσουν και να ακουστούν.
Εάν πάτε, γιατί κάθε βράδυ στις 9 γίνεται λαϊκή συνέλευση, δεν θα ακούσετε φιλοσοφίες. Δεν θα ακούσετε ρήτορες να συνεπαίρνουν τα πλήθη. Θα ακούσετε, όμως, αληθινές κουβέντες. Θα ακούσετε κανονικούς ανθρώπους. Όπως την υπερήλικη κυρία, 103 ετών, που ζήτησε από την οικογένειά της να την πάει στην πλατεία. Έφτασε στη συνέλευση με αναπηρικό καροτσάκι, συνοδευόμενη από τον γιο και τον εγγονό της. Μίλησε απλά και στο τέλος ευχήθηκε «καλές οικογένειες».
Όπως τον 45άρη άνεργο που σηκώθηκε και είπε μπροστά σε χιλιάδες «είμαι άνεργος τους τελευταίους μήνες, πρέπει να κάνουμε ομάδα αλληλεγγύης και να απλωθούμε σε όλες τις γειτονιές»… Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα guts θέλει για να σηκωθείς μπροστά σε ένα πλήθος και να πεις είμαι άνεργος;
Είδα, το πρόχειρο ιατρείο που έχει στηθεί στην πλατεία Συντάγματος. Μίλησα με μια μεσήλικα κυρία που είναι εθελόντρια. «Σήμερα είχαμε πολλές λιποθυμίες» μου είπε «γιατί είναι πολύς ο κόσμος». «Με έχουν εντυπωσιάσει τα νέα παιδιά» συνέχισε «φέρνουν ότι μπορούν να αγοράσουν ή ότι έχουν στο σπίτι τους. Μια κοπέλα μου έφερε ένα μισογεμάτο μπουκάλι αντισηπτικό. Δεν ξέρετε πόσο με συγκίνησε».
Είδα, έναν τριαντάρη με γάντια και μια μεγάλη μαύρη σακούλα να προσπαθεί με κόπο και ευγένεια να ελιχθεί ανάμεσα στους χιλιάδες συγκεντρωμένους και να μαζεύει τα σκουπίδια τους. Και τα σκουπίδια δεν ήταν πολλά γιατί οι περισσότεροι έβαζαν τα άδεια πακέτα τσιγάρων, αναψυκτικών και μπύρας στην τσάντα τους. Έκαναν τασάκι το μισοάδειο μπουκάλι νερού και μετά χέρι– χέρι, το σκουπίδι έφτανε στους κάδους.
Είδα, την ομάδα περιφρούρησης, ευγενικά να διατηρεί με κόπο λόγω της πίεσης του πλήθους, έναν ανοικτό διάδρομο … «παιδιά, μην κλείνετε το διάδρομο μπορεί να γίνει κάτι».
Είδα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να σέβονται τους αυτοσχέδιους, αυτονόητους κανόνες.
Άκουσα… «ρε παιδιά, νοιώθω ότι μου έφυγε ένα βάρος», να λέει μια κοπέλα στην παρέα της.
Άκουσα… «από 15 χρονών έχω να νοιώσω έτσι», να λέει ένας πενηντάρης στη γυναίκα του.
Άκουσα… « είμαι στην πλατεία. Τι πού; Στην επανάσταση!» να απαντά με χιούμορ, ένας νεαρός στο φίλο του που τον πήρε τηλέφωνο και τον έψαχνε.
Άκουσα, προτάσεις για σύσταση ομάδων εργασίας. Πολιτικής – οικονομίας, Περιβάλλοντος, Παιδείας- Εργασίας- Υγείας, Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Λογιστικού Ελέγχου. Και οι ομάδες συγκροτήθηκαν.
Ξέρω… Πολλοί θα πουν ότι τα έχουν ξανακούσει. Ότι αυτές οι αυθόρμητες κινητοποιήσεις με τόσο ετερόκλητο κόσμο, δεν μπορούν να πάρουν μορφή και πολιτικό περιεχόμενο. Ότι δεν υπάρχει επόμενη μέρα.
Όμως, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Τοζήτημα είναι το ίδιο το γεγονός που έχει εξαιρετική δυναμική και ενέργεια. Γιατί για πρώτη φορά η συζήτηση αυτή δεν γίνεται σε κομματικά ή πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, δεν γίνεται σε κομματικά γραφεία, συλλόγους και φορείς αλλά ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!
Λαοθάλασσα & νέο ραντεβού σήμερα στο Σύνταγμα, στον Λευκό Πύργο, Βόλο, Πάτρα, Κατερίνη, παντού...
μεγαλύτερες της πρώτης ημέρας συγκεντρώσεις χθες Κυριακή 29 Μαΐου. Κάθε μέρα περισσότεροι!
"Ώρα να φύγουν!"
Νέο ραντεβού για Δευτέρα μετά την «αγανακτισμένη» λαοθάλασσα της Κυριακής
Νέο ραντεβού για τις 6 το απόγευμα της Δευτέρας έχουν δώσει οι «Αγανακτισμένοι» πολίτες, μετά την πρωτοφανή σε όγκο συγκέντρωση, στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής κινητοποίησης την Κυριακή.
Η ανταπόκριση στο πανευρωπαϊκό ραντεβού των αγανακτισμένων πολιτών ήταν τεράστια με τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα να ξεπερνάει σε όγκο και παλμό ανάλογες κινητοποιήσεις, ακόμα και προεκλογικές συγκεντρώσεις του παρελθόντος, με μουσική από κρουστά, διακοπτόμενη από συνθήματα ενάντια στα κόμματα και τους πολιτικούς να ηχεί σε όλο το κέντρο της Αθήνας, σε μία από τις μεγαλύτερες και πιο ζωντανές συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ στην Αθήνα
Με κύρια συνθήματα «Η πιο μεγάλη βία είναι η φτώχεια», «Μαζί τα φάγανε, να φύγουν όλοι» και «Πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ» -και με πλήρη απουσία κομματικών διαχωρισμών παρά κάποιες απόπειρες που έπεσαν όμως στο κενό- δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές (περίπου 70.000 σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ.) εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για τα μέτρα λιτότητας, την ανεργία και την ακολουθούμενη πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Με τη σειρά τους τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων κάνουν λόγο για τις πλέον ειρηνικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών επισημαίνοντας ότι οι Έλληνες διαμαρτύρονται όχι μόνο κατά των μέτρων λιτότητας και της ανεργίας, αλλά και για την ατιμωρησία των πολιτικών που εμπλέκονται σε θέματα διαφθοράς.
Οι διαδηλωτές παρέμειναν μέχρι νωρίς το πρωί στην πλατεία Συντάγματος, όπου λίγο μετά τις 6.30 άνοιξαν σταδιακά οι γύρω δρόμοι, με 400 περίπου κατασκηνωτές να διανυκτερεύουν εκεί, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως τις επόμενες ημέρες τα μέλη του κινήματος θα βρεθούν σε γειτονιές της Αθήνας για να ενημερώσουν και να κινητοποιήσουν περισσότερους πολίτες.
Δυναμικό παρών έδωσαν οι αγανακτισμένοι και στη Θεσσαλονίκη παρά τη βροχόπτωση, με τον αριθμό των διαδηλωτών να ξεπερνά τους 10.000.
Ανάλογες συγκεντρώσεις οργανώθηκαν και σε ευρωπαϊκές πόλεις, στην πλατεία της Βαστίλης στο Παρίσι, στην Πιάτσα Ντουόμο στο Μιλάνο, στην Πλάθα Καταλούνια της Βαρκελώνης, στις πλατείες Ρόσιο και Τσιάδο της Λισαβόνας, ακόμα και στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου.
Το πανευρωπαϊκό ραντεβού ανανεώθηκε για την Κυριακή 5 Ιουνίου.
Το απόγευμα της Κυριακής εκδόθηκε και το πρώτο ψήφισμα των «Αγανακτισμένων», το οποίο αναφέρει:
«Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς. Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο Σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας. Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.
» Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.
» Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, τρόικα, τράπεζες, μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας. Άμεση δημοκρατία τώρα. Ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια. Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!».
Χθές, Παρασκευή 27 Μαϊου 2011, για τρίτη συνεχόμενη βραδιά, περισσότεροι από 1.000 πολίτες της Πιερίας, συγκεντρώθηκαν στην κεντρική Πλατεία Κατερίνης και διαδήλωσαν ειρηνικά.
Ηλικιωμένοι, νέοι, άνδρες, γυναίκες και προπάντων νεαρά παιδιά, μαθητές, φοιτήτριες και φοιτητές, πήραν το λόγο και εξέφρασαν την έντονη αντίθεσή τους για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
Σήμερα, Σάββατο στις 9:00 το βράδυ, ραντεβού πάλι στην Πλατεία. Κάθε μέρα περισσότεροι!
26 Μαΐου -Ξυπνητήρι διαρκείας
του Αλεξάνδρου Κυριακόπουλου
«Και τώρα που ξυπνήσαμε, μπορούμε να ονειρευτούμε;» ακούστηκε να ρωτάει μια σχεδόν κοριτσίστικη φωνή, χθες το απόγευμα στο κατάμεστο από πολίτες Σύνταγμα. Την έλεγαν Ρίτα και η υπόλοιπη παρέα της την πείραζε, «τι μας λες πάλι, βρε Ριτάκι;». Το Ριτάκι όμως, όπως και δεκάδες χιλιάδες ακόμη, επέμενε: «Η Τετάρτη ήταν μόνο η αρχή».
Υπό βροχήν, απέναντι στη Βουλή Για ακόμη μία μέρα, χιλιάδες πολίτες ανταποκρίθηκαν ειρηνικά στο κάλεσμα μέσω facebook, που πλέον καλεί του αγανακτισμένους στο Σύνταγμα «κάθε μέρα στις 18.00». Μόλις λίγο πριν από τις έξι, αρκετός κόσμος άρχισε, σαν ξυπνητήρι, να χτυπάει τα κατσαρολικά (τηγάνια, μπρίκια κ.λπ.) που είχε φέρει.
Οι άντρες των ΜΑΤ στο προαύλιο της Βουλής, φώναζαν: «Ερχονται. Βάλτε κράνη. Ερχονται». «Κλέφτες και αστυνόμοι» τούς φώναζαν ο κόσμος. Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη απόπειρα για να αφυπνιστούν οι Ιταλοί, καθώς σηκώθηκε πανό που έγραφε: «Zitti che svegliamo gli Italiani...». Δηλαδή «Σσσσουτ, μην ξυπνήσουμε τους Ιταλούς». Ενα παρόμοιο πανό αφορούσε τους Γάλλους.
«Ουστ»
Οσο η ώρα περνούσε, ολοένα και περισσότεροι, παρά τη βροχή, έφταναν. Σε κάθε όμως δυνατή βροντή του ουρανού, ο κόσμος ξεσπούσε σε χειροκροτήματα. Κάθε βροντή επίσης αποτελούσε και το έναυσμα για να αρχίσουν όλοι να φωνάζουν προς τη Βουλή ένα από τα δημοφιλέστερα, από πλευράς συχνότητας που επαναλαμβάνεται, συνθήματα: «Ε-ε-ε-Ο-ο-ο, πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω. Ουστ».
Οταν ξέσπασε δυνατή βροχή, όσοι είχαν ομπρέλες παρέμειναν στις θέσεις τους. Οι υπόλοιποι στριμώχνονταν μέχρι και στους υπόγειους χώρους του μετρό. Εκεί, η Λένα, τριάντα ενός ετών, ελεύθερη επαγγελματίας, είπε πως «θα έρχομαι κάθε μέρα για να λέω στην κυβέρνηση που με αγνοεί πως υπάρχω».
Τα ξημερώματα της Τετάρτης προς την Πέμπτη, όταν ο πολύς κόσμος είχε αποχωρήσει, η αυτοοργάνωση των όσων είχαν μείνει έπιανε τόπο. Δεκάδες νέοι μαζεύαν με γυμνά χέρια τα, δυστυχώς, πολλά σκουπίδια που υπήρχαν. Αλλοι πάλι, μόλις είχε τελειώσει η βάρδια τους, έφερναν από τα ταχυφαγεία που δούλευαν ό,τι είχε περισσέψει. Τα έβγαζαν μέσα από ισοθερμικές τσάντες και τα μοίραζαν στον πεινασμένο κόσμο.
Μπροστά από τη Βουλή μερικοί νεαροί είχαν φέρει τις κιθάρες τους και ο κόσμος σχημάτιζε ρυθμικούς κύκλους γύρω από κάθε κιθαρωδό. Στο κέντρο της πλατείας η συνέλευση των πολιτών συνεχιζόταν με αμείωτους ρυθμούς. Ακουγε εκεί κανείς τις λέξεις: «δημοκρατία», «ελευθερία», «δικαιοσύνη».
Πρακτικά
Βγήκαν επίσης και τα πρώτα πρακτικά της ανοιχτής αυτής συνέλευσης, που δημοσιεύονται στη ιστοσελίδα: http://real-democracy.gr. Πολλά αναφέρονται εκεί. Μεταξύ αυτών: «Οι λέξεις στην Ελλάδα έχουν χάσει το νόημά τους. Λέμε Ελλάς και εννοούν ΕΛ.ΑΣ., λέμε λαός και εννοούν ΛΑΟΣ, το κόμμα του Καρατζαφέρη. Να δώσουμε ώθηση, να βρούμε τη δύναμη, οι λέξεις να ξαναβρούν το νόημά τους». *
Αθήνα 25 Μαΐου 2011 Dim lights *************************************
Αγανακτισμένοι & στην παραλία του Βόλου
Έξω από κόμματα, χωρίς φασαρίες, χωρίς κουκούλες, χωρίς βία, από Τετάρτη & κάθε βραδάκι στον Παπαστράτο
*******************************************
Η διαμαρτυρία συνεχίζεται σήμερα παντού.Εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών έστειλαν το μήνυμα του ΤΕΛΟΥΣ στο οικονομικοπολιτικό καθεστώς που λυμαινεται τη χώρα για δεκαετίες.Το stopcartel tv στην πρώτη γραμμή στο Σύνταγμα.
Μια πρωτόγνωρη και αυθόρμητη λαοθάλασσα κατέκλυσε χθές το βράδυ όλη την κεντρική Αθήνα.Από τις στήλες του Ολυμπίου Διός μέχρι την Ομόνοια ,χιλιάδες πολιτών συγκεντρώθηκαν δυναμικά αλλά και ειρηνικά προκειμένου να στείλουν το ξεκάθαρο μήνυμα του ΤΕΛΟΥΣ στους οικονομικούς εξουσιαστές του τόπου και στο πολιτικό τους προσωπικο΄..
Τόσο στην Αθήνα, όσο και στις πόλεις σε όλη την Ελλάδα,οι πολίτες διέλυσαν χθές και τον τελευταίο μύθο του σάπιου καθεστώτος που μιλούσε για συναίνεση η συμφωνία των πολιτών στις πολιτικές και πρακτικές που οδήγησαν τη χώρα στην κατάρρευση.Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλος και όλες οι μεγάλες πόλεις θορύβησαν χθές μεγαλοεπιχειρηματίες και τους πολιτικούς τους και τους έδειξαν την έξοδο από τη ζωη της χώρας.
Το STOPCARTEL TV βρισκόταν καθ όλη τη διάρκεια της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, στη συμβολή της Λ.Αμαλίας και Γεωργίου και μετέδιδε ΖΩΝΤΑΝΑ τις εξελίξεις.Πρώτο μετέδωσε και κατήγγειλε στον αέρα τον αποκλεισμό των κινητών τηλεφώνων σε όλη την περιοχή.Επί μία ώρα η COSMOTE η οποία ελέγχεται από τους Γερμανούς είχε διακόψει την ασύρματη σύνδεση με το ιντερνετ,με αποτέλεσμα την καθυστέρηση έναρξης της ζωντανής μετάδοσης.
Ο τίτλος είναι το hashdag που δημιουργήθηκε στο twitter και ένωσε χιλιάδες πολίτες από όλο τον κόσμο. Έγραφαν, σχολίαζαν και αναμετέδιδαν τη μεγάλη συγκέντρωση των αγανακτισμένων – χωρίς εισαγωγικά- στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη (25 Μαΐου 2011).
Και επειδή η πολύ ανάλυση φέρνει τη διάλυση και επειδή το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να προσπαθεί ο κάθε πικραμένος να εξηγήσει τι συνέβη, αρκεί, κατά την ταπεινή μου, γνώμη να δώσουμε απλώς το στίγμα.
Δεκάδες χιλιάδες πολίτες.
Δυο πανό:
-«Είμαστε ξύπνιοι. Τι ώρα είναι; Ώρα να φύγουν!»
- «Πάγκαλε ούστ, υπογραφή: τα πατατάκια»
Ένα σχόλιο:
-Μη γιουχάρετε τους ΔΕΗΤΖΗΔΕΣ, θα απαιτήσουν επίδομα δημόσιου ευτελισμού και λοιδωρίας
Συνθήματα:
-«Βάλτε ξυπνητήρια, ξυπνήστε στις οκτώ, κλείστε την τηλεόραση ελάτε από εδώ»
-«Εμπρός λαέ μην κάνεις ησυχία να ακουστούμε μέχρι την Ισπανία»
-«Τίποτα τίποτα δεν μας σταματά, τη χώρα μας θα πάρουμε με τον τσαμπουκά»
- «Δεν θα πάμε πουθενά . Φέρτε πίσω τα λεφτά»
-«Αφήστε το ποδόσφαιρο, αφήστε την tv, ελάτε παραλία να γίνουμε πολλοί» (μόνο ΘΣΝ)
-«Κάντε φασαρία να ακούσει η Ιρλανδία»
-«Η Ελλάδα δεν είναι δικιά μας τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας»
-«Ο Παλαιοκώστας ήταν η αρχή, Γιωργάκη μ’ ελικόπτερο θα βγεις απ’ τη Βουλή»
-«Πάρε τη μάνα σου και μπρος, δε σε θέλει ο λαός»
-«Αφήστε τις ασπίδες και εμπρός μεταβολή, ο κοινός εχθρός είναι στη Βουλή»
Υ.Γ
Ας μην ψάχνουμε τι θα γίνει αύριο, ποιες είναι οι προοπτικές και άλλα δήθεν βαρύγδουπα. Μέρα, μέρα…
*************************************
Παρακατω σας παραθετω το μανιφεστο των Ισπανων που εχουν κατέβει στους δρομους. Πανω κατω πιστευω πως αντιπροσωπευει και τα δικα μας θελω !
Στο άρθρο αυτό μεταφράζουμε και αναδημοσιεύουμε από την ισπανόφωνη ιστοσελίδα http://democraciarealya.es/ το μανιφέστο πολιτών ενάντια στο πολιτικό... και χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η διατύπωση του μανιφέστο είναι ενωτική, αφήνοντας στην άκρη ιδεολογίες, κομματικές ταμπέλες, θρησκείες, και απευθύνεται σε όλους τους πολίτες που ζουν στην Ισπανία. Ανάλογο μανιφέστο έχει δημοσιευθεί και από πολίτες της Πορτογαλίας.
toma la calle 15-05-2011
Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι, που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους. Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στο Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντας μας αβοήθητους, χωρίς φωνή. Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά, μια καθημερινή ταλαιπωρία, χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων. Αυτά είναι αναφαίρετες αξίες που πρέπει να ισχύουν στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησης και του οικονομικού μας συστήματος, δεν φροντίζουν αυτά τα δικαιώματα, και με πολλούς τρόπους αποτελούν εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Η δημοκρατία ανήκει στο λαό το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποτελείται από κάθε έναν από εμάς. Ωστόσο, στην Ισπανία, τα περισσότερα μέλη της πολιτικής τάξης δεν μας λαμβάνουν καν υπόψη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, κάτι που θα προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίσουν και να ευημερούν εις βάρος μας, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους στην εξουσία μέσω του δικομματισμού των PP & PSOE.
Η επιθυμία για η εξουσία και τη συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε.Το πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο ωθεί την μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. μέχρι την κατάρρευση. Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι όσον αφορά την απόδοση και την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.
Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να εμπλουτίσει μια μειοψηφία η οποία δεν αφορά τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.
Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε τις αδικία απ’ την οποία υποφέρουμε.
Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω τους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω ,του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω. Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος. Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω. Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω. Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε .Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω.
Ξέρω ότι μαζί μπορούμε.
********************************
Ποιοί είμαστε στην "acampada" της Βαρκελώνης;
Είμαστε άνθρωποι που έχουμε έρθει ελεύθερα και εθελoντικά, που μετά απο την διαδήλωση της 15 του Μαΐου αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μαζι, και να είμαστε κάθε φορά περισσότεροι στον αγώνα για αξιοπρέπεια.
Δεν αντιπροσωπεύμε κανένα πολιτικό κόμμα ή οργάνωση όπως επίσης κανένας δεν μας αντιπροσωπεύει.
Μας ενώνει η ανασφάλεια για μια ζωή επισφαλή από τις ανισότητες, αλλά πάνω απ' όλα, μας ενώνει η θέληση για αλλαγή.
Βρισκόμαστε εδώ γιατί θέλουμε μια καινούρια κοινωνία που δίνει προτεραιότητα στη ζωή πάνω απο οικονομικά και πολιτικά ενδιαφέροντα.
Αισθανόμαστε καταπατημένοι απο την καπιταλιστική οικονομική πολιτική, και αισθανόμαστε αποκομμένοι απο το σημερινό πολιτικό σύστημα οπου δεν μας αντιπροσωπεύει.
Στοιχηματίζουμε σε μια μετάλλαξη της κοινωνίας σε βάθος, πάνω απο ολα στοιχηματίζουμε στο να συνεχίσει η ίδια η κοινωνία να είναι ο πρωταγωνιστής αυτής της αλλαγής.
Νώμιζαν οτι είμαστε αποχαυνωμένοι, οτι μπορουν να συνεχίσουν τις περικοπές των δικαιωμάτων μας χωρίς να αντιστεκόμαστε.
Κάνουν λάθος: αγωνιζόμαστε ειρηνικά αλλα με αποφασιστικότητα για την ζωή που αξίζουμε ολοι μας.
Μάθαμε απο το Κάιρο, την Ισλανδία την Μαδρίτη.
Τώρα είναι η ώρα να παρατείνουμε και να εξαπλώσουμε τον αγώνα.
******************** Δεκάδες χιλιάδες Ισπανοί, κυρίως νέοι, μέλη του κινήματος «Los Indignados» κατέκλυσαν και το Σάββατο τις πλατείες δεκάδων πόλεων σε όλη τη χώρα διαμαρτυρόμενοι, για τα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης.
Περίπου 30.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης το βράδυ του Σαββάτου επικρίνοντας έντονα την κυβερνητική πολιτική. Οι διαδηλωτές δεν έχουν αποφασίσει αν και πώς θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις μετά τις σημερινές εκλογές για την ανάδειξη 8.116 δημοτικών συμβουλίων και 13 από τις 17 περιφερειακές διοικήσεις.
Είναι οι πρώτες εκλογές που πραγματοποιούνται μετά την προώθηση από την κυβέρνηση Θαπατέρο μέτρων λιτότητας, με απώτερο στόχο την περιστολή των κρατικών δαπανών, πολιτική στην οποία η πλειοψηφία των πολιτών αντιτίθεται. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι διαδηλώσεις απαγορεύονται στην Ισπανία τις ημέρες που διεξάγονται εκλογές και το προηγούμενο 24ωρο, ωστόσο η κυβέρνηση δεν κατέστειλε τις διαμαρτυρίες φοβούμενη το ενδεχόμενο να ξεσπάσουν επεισόδια βίας.
Χιλιάδες ακόμη Ισπανοί έχουν κατέβει στους δρόμους και άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας, λίγες ημέρες πριν τη διεξαγωγή των τοπικών εκλογών.
Κατά δεκάδες, ή εκατοντάδες, όσοι στηρίζουν τις πρωτοβουλίες αυτές συγκεντρώθηκαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, τη Βαρκελώνη, τη Βαλένθια, τη Σαραγόσα, το Μπιλμπάο, τη Σεβίλλη, ή τη Γρανάδα, στοχεύοντας να κλιμακώσουν το κίνημά τους μέχρι τις εκλογές της Κυριακής.
Στη Μαδρίτη εκατοντάδες από τους συμμετέχοντες παρέμειναν στην Πουέρτα ντελ Σολ και διανυκτέρευσαν, συνεχίζοντας τη διαμαρτυρία τους και σήμερα. Έπειτα από κάλεσμα της πρωτοβουλίας «Democracia real ya!» (Πραγματική Δημοκρατία Τώρα) και άλλων κινημάτων, οι διαδηλωτές διαμαρτύρονται για το πολιτικό σύστημα, τη διαφθορά, απαιτώντας περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη. «Οι υπεύθυνοι να πληρώσουν για την κρίση», «Λόγω μεν δημοκρατία, κατ' ουσίαν όμως όχι», είναι ορισμένα από τα συνθήματα των διαδηλωτών.
Οι πολίτες εκφράζουν την κόπωσή τους για την νέα ανάφλεξη της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, η οποία έχει φθάσει το ύψος ρεκόρ του 21,19% κατά το πρώτο τρίμηνο. Τον Φεβρουάριο, το 44,6% του εργατικού δυναμικού κάτω των 25 ήταν χωρίς δουλειά.
Οι μαζικές διαδηλώσεις στην Ισπανία αποτελούν σπάνιο φαινόμενο. Το Σεπτέμβριο του 2010 είχε οργανωθεί γενική απεργία και συλλαλητήριο, στο οποίο χιλιάδες κόσμου είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμα να καταγγελθεί η πολιτική λιτότητας με την οποία η σοσιαλιστική κυβέρνηση αποπειράθηκε να αντιμετωπίσει την επελαύνουσα οικονομική κρίση. Τα μέτρα λιτότητας αναμένεται να κοστίσουν ακριβά στους Σοσιαλιστές, τους οποίους όλες οι δημοσκοπήσεις φέρουν ως χαμένους απέναντι στο συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της Κυριακής.
Απο το κινητό σας πάτε στο: ρυθμίσεις -> ασφάλεια -> και ενεργοποιήστε την εγκατάσταση εφαρμογών απο άγνωστες πηγές. Με μία εφαρμογή QR Code Reader σκανάρετε την παραπάνω εικόνα ή πατήστε εδώ.
Αγανακτισμένοι 
Κατέλαβαν την πλατεία Συντάγματος στην πιο αυθόρμητη εξέγερση που έγινε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
Πέτρος Τατσόπουλος 22 Δεκ 2011
Αθήνα 25 Μαΐου 2011
