Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα: 20:30. Εγκαίνια Έκθεσης Ψηφιδωτών της Θεανώς Μιχαλόλια – Πηλιχού, Ψηφιδωτά άμεσης και έμμεσης ψηφοθέτησης με γρανίτες, μάρμαρα, γυαλιά Μουράνο, κεραμική ψηφίδα & μεικτά υλικά. Θέματα: Θρησκευτικά, κοινωνικά και επηρεασμένα από την pop-art και Φαγιούμ. Διάρκεια Έκθεσης:  έως 15 Αυγούστου.

Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα: 21:00.
Ανακαλύπτοντας το Καζακστάν

Μεγάλο αφιέρωμα στην άγνωστη χώρα της Ευρασίας.
Πατρίδα του μήλου - Αναβάτες Κένταυροι
Κοιτίδα πολιτισμών - Σύγχρονη Ανάπτυξη
Εκθέσεις φωτογραφίας. Διάρκεια Έκθεσης:  έως 31 Αυγούστου.
Σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Δημοκρατίας του Καζακστάν στην Ελλάδα.

Χορηγοί επικοινωνίας :     

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα 20:30, Εγκαίνια έκθεσης του Εργαστηρίου Κουκλουθεάτρου του Πορφυρογένειου Ιδρύματος Αγριάς. Υπεύθυνη Εργαστηρίου – επιμέλεια έκθεσης Σταυρούλα Μαστρογιάννη.
Διάρκεια Έκθεσης  έως 17 Αυγούστου

Δευτέρα 4 – Σάββατο 9  Αυγούστου 2014

Πρωί ώρα 10:30 Αφήγηση στο Τραίνο Ανω Λεχώνια - Μηλιές. Εκκίνηση από Σιδ/μικό Σταθμό Ά. Λεχωνίων με επιστροφή. Αφήγηση στους Σταθμούς της διαδρομής, Άνω Γατζέα & Μηλιές. Αφηγητής: Δημήτρης Β. Προύσαλης
«Στ’ απάγκεια του Μουντζούρη αντηχούνε παραμύθια…»
Απόγευμα ώρα 17:30 Αφήγηση στο Τραίνο Α. Λεχώνια - Μηλιές. Εκκίνηση από Σιδ/μικό Σταθμό  Ά. Λεχωνίων με επιστροφή. Άνω  Γατζέα: Καλλιρρόη Μουλλά. Μηλιές:   Δημήτρης Μάλλης "Ιστορίες του κόσμου πιάνουνε σταθμό".
Συμμετέχει  το Πολιτιστικό Κέντρο Σιδη/μικών Μαγνησίας με ξενάγηση κατά τη διάρκεια της διαδρομής εντός των βαγονιών.
Ειδική έκπτωση στο εισιτήριο με επιστροφή (Ά. Λεχώνια-Μηλιές) λόγω συμμετοχής του «Μουντζούρη» στο Φεστιβάλ Αφήγησης.

Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα: 21:30.
Αφήγηση για ενηλίκους, από την  Αγνή Στρουμπούλη. «Της Ελιάς το δάκρυ και άλλα λαδωμένα και μη παραμύθια».

Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα: 23:00. Μουσική για την πανσέληνο του Αυγούστου

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Μουσείο Ελιάς Πηλίου, Άνω Γατζέα ώρα: 20:30.
Παρουσίαση του ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ 2015. Με έργα του Σωτήρη Σόρογκα.

Θ' ακολουθήσει Μουσική εκδήλωση.

Το θεατρικό έργο «με τον Αίσωπο εκδρομή» είναι μια μουσική – θεατρική παράσταση (μιούζικαλ) που απευθύνεται σε παιδιά του Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου, αλλά αποτελεί θεατρική πρόταση για όλες τις ηλικίες. Βασίζεται στους μύθους του Αισώπου και δομείται πάνω σε μια ευρύτερη πρωτότυπη σύνθεση με τον Αίσωπο για μηχανοδηγό, τον σοφό Σωκράτη για ξεναγό, τον Θανάση Βέγγο θερμαστή και τον Καραγκιόζη για όλες τις δουλειές. Στο ίδιο βαγόνι ανεβαίνουν τα παιδιά, οι μικροί φίλοι της Σοφίας, συνεπιβάτες στο τρένο της αναζήτησης. Το τρένο βάζει μπρος και όλοι μαζί ταξιδεύουν στα φτερά της μουσικής. Στο ρυθμό που δεν τελειώνει ποτέ…

Το σενάριο, οι στίχοι των τραγουδιών και η μουσική είναι του Γιώργου Φραντζολά, μουσικού φιλόλογου και λογοτέχνη. Το θεατρικό αυτό έργο στην έντυπη έκδοσή του συνοδεύεται από ψηφιακό δίσκο (CD), με ηχογραφημένη την παράσταση, και από το αντίστοιχο εικαστικό υλικό.
Η μουσική παραγωγή (ηχοληψία, ενορχήστρωση, μείξεις) είναι του Βαγγέλη Κοντόπουλου, μουσικού και συνθέτη με πλούσια εμπειρία στο χώρο της ελληνικής δισκογραφίας. Στα 12 τραγούδια και τα 2 δύο επιπλέον οργανικά του θεατρικού αξιοποίησε μια πλειάδα μουσικών για να ερμηνεύσουν τα διάφορα μουσικά στυλ του έργου (ροκ, λάτιν, μπάντα πνευστών, σουίγκ, μπαλάντες κ.α.). Ιδιαίτερη επιμέλεια δόθηκε στα φωνητικά σχήματα που τονίζουν την ατμόσφαιρα της παρέας.
Η εικονογράφηση είναι της Ανυσίας Φραγγατζή που διατηρεί στην πόλη της Ξάνθης «Tο Kουκούλι», ένα παιδικό εργαστήρι ελεύθερης εικαστικής έκφρασης (art therapy). Η εικονογράφηση του έργου είναι πλούσια, βοηθά στην κατανόηση του έργου και το ανοίγει σε ποικίλες ερμηνείες καθώς το παιδί διαβάζει τις εικόνες και κουβεντιάζει μαζί τους.

Τα τραγούδια και τους ρόλους ερμηνεύουν οι σταθεροί, χρόνια τώρα, συνεργάτες και φίλοι του δημιουργού: Καίτη Κουλλιά (Ωκεανός, Εδώ ξυπνούν τα όνειρα, Έλα Κασπέντα κ.α.), o Μάκης Σεβίλογλου και οι «on the road» - Παρασκευάς Θεοδωράκης και Δημήτρης Χατζηδημητρίου – (Όλα είναι αλλού), ο Αντώνης Μουσαδές (Δρόμους γυρεύει η αγάπη), ο βαρύτονος Γιώργος Καραγιαννίδης, και η Άννα Φραντζολά. Συμμετέχουν επίσης ο Αλκίνοος Ιωαννίδης σε ρόλο αφηγητή και ο αγαπημένος Καραγκιοζοπαίχτης Άθως Δανέλλης.

Ο δημιουργός του έργου:
Η μουσική θεατρική παράσταση «με τον Αίσωπο εκδρομή» είναι πρώτα πρώτα ένα μουσικό ταξίδι κι ένα φιλοσοφικό παραμύθι. Είναι επίσης εκπαιδευτικό εργαλείο με πολλαπλές δυνατότητες μέσα στην σχολική αίθουσα και στην κατεύθυνση της θεατρικής παιδείας. Οι εκπαιδευτικοί στο θεατρικό «με τον Αίσωπο εκδρομή» θα συναντήσουν ένα πολύτιμο βοήθημα. Ένα έργο στο οποίο εναλλάσσονται και ισορροπούν το κέφι με το αίσθημα, το κωμικό με τον διάλογο που σε «ανεβάζει», το γέλιο με τη γνώση, η κίνηση και ο ρυθμός με την ατμόσφαιρα της γιορτής.

Το έργο «με τον Αίσωπο εκδρομή» είναι ένας ύμνος στην αγάπη και στην ελπίδα και ακολουθεί τα μονοπάτια στα οποία αποχτάει νόημα η ζωή μας. Απ’ αυτήν την οπτική συμβάλλει στην καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών μας. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που η κάθε είδους βία και τα αρνητικά συναισθήματα πολιορκούν τα σχολειά μας και προπαντός τις καρδιές των μαθητών μας. Έχοντας μοιραστεί τη ζωή μου με τα παιδιά Γυμνασίων και Λυκείων, όντας γονιός τριών παιδιών, τα οποία είναι πλέον ενήλικα, θεωρώ αυτόν τον εκπαιδευτικό στόχο πρωταρχικής σημασίας.

Τα τραγούδια είναι ρυθμικά. Έχουν επιρροές από διάφορες μουσικές παραδόσεις. Έρχονται να χρωματίσουν τα λόγια, να δώσουν ζωντάνια και κίνηση και την ευκαιρία στα παιδιά να συμμετέχουν το καθένα με τον τρόπο του στην εκδρομή με το τρένο όπου μηχανοδηγός είναι ο Αίσωπος και ξεναγός ο σοφός Σωκράτης. Σε μια εκδρομή που κρύβει, όπως όλες οι αξέχαστες εκδρομές, τις δικές της εκπλήξεις…».

Ο Γιώργος Φραντζολάς γεννήθηκε το 1963 στη Δράμα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι φιλόλογος καθηγητής και εργάζεται στην πόλη της Ξάνθης. Έχει εκδώσει δύο προσωπικούς δίσκους. Τον δίσκο ΝΥΧΤΑ ΑΠΟ ΣΕΝΤΕΦΙ, με ερμηνευτές τη Μαρία Φωτίου και τον Θανάση Γκαϊφύλλια, και το ΕΔΩ ΞΥΠΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ με την Καίτη Κουλλιά και τον Δημήτρη Ζερβουδάκη. Έγραψε τους στίχους για τον δίσκο «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ» σε μουσική του Βαγγέλη Κοντόπουλου και συμμετείχε ως συνθέτης και στιχουργός σε δίσκους άλλων δημιουργών. Το 2010 εκδόθηκε το βιβλίο του με τίτλο «ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΠΟΥ ΔΡΟΣΙΖΕΙ» που περιέχει σειρά δοκιμίων και μελετών για τη μουσική της γλώσσας, για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη. Πεζογραφήματά του και δοκίμια έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά λόγου και τέχνης.

Ο Βαγγέλης Κοντόπουλος γεννήθηκε το 1963 στο Krnov της Τσεχοσλοβακίας. Σπούδασε κοντραμπάσο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε μέλος της Δημοτικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Συνεργάστηκε ως επαγγελματίας μουσικός σε συναυλίες και στη δισκογραφία με πολλούς καλλιτέχνες της ελληνικής και ξένης μουσικής σκηνής. Έχει γράψει μουσική για θέατρο και σύγχρονο χορό, ενώ παράλληλα ασχολείται με την ενορχήστρωση και επιμέλεια παραγωγής. Κυκλοφόρησε τρεις προσωπικούς δίσκους: «Σαν το νερό που κυλάει», «Solo live performace in museum» και το «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ» με ερμηνευτές τους Χρήστο Θηβαίο, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Μάκη Σεβίλογλου, Μαρία Λούκα και το συγκρότημα «Οn the road». Πρόσφατα με το συγκρότημα ΝΟΣΤΟΣ κυκλοφόρησε το ομότιτλο cd.

«Με τον Αίσωπο εκδρομή» του Γιώργου Φραντζολά σε εικονογράφηση της Ανυσίας Φραγγατζή και μουσική παραγωγή του Βαγγέλη Κοντόπουλου, το βιβλίο – CD κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εν πλώ».

**************************

*********************************

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟY ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΕΛΙΑΣ

με χαρακτικά έργα της Nora Adamo



Στον Πολυχώρο Τέχνης του Ωδείου Φουντούλη, στον Βόλο, την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου, ώρα 7:00 το βράδυ, θα γίνει η παρουσίαση του Ημερολογίου 2014, που εξέδωσε το Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου, και εγκαίνια της έκθεσης με χαρακτικά της Nora Adamo, που κοσμούν το Ημερολόγιο.



Στα χαρακτικά της  Nora Adamo τα ελαιόδενδρα επανακτούν νέα μαγεία.  Μας δείχνει με ασυνήθιστο τρόπο την ξύλινη επιφάνεια των κορμών και των κλαδιών για λεπτομερέστερη παρατήρηση. Διαφορετικά από τα σύγχρονα μηχανήματα, με τα «ζουμ», η Nora Adamo με τα έργα της μας φέρνει κοντά στις λεπτομέρειες, επικεντρώνοντας στην ουσία μιμούμενη με συναίσθημα, ψηλαφίζοντας και χαράσοντας με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά, που διακρίνουν το δένδρο αυτό: εγκοπές, χαρακιές, χάσματα φλοιού, ραβδώσεις και πληγές, θηλιές που πλέκονται σαν φλέβες, αλλόκοτα στραμπουλήγματα και τραγελαφικά στραβώματα των κλαδιών του. Κάποτε προκύπτουν ανθρωπόμορφα στοιχεία, τα όρια μεταξύ της χλωρίδας, της  πανίδας και του ανθρώπινου βίου χάνονται.



Γεννημένη στα σύνορα Γερμανίας-Γαλλίας, στην πόλη Saarbruecken, η Nora Adamo λάτρις της Ελλάδας, ύστερα από διαμονές στη Θάσο, τη Σαντορίνη και τη Θεσσαλονίκη, είναι πλέον Πηλιορείτισσα, καθώς ζει μόνιμα από το 2003 στα Άνω Λεχώνια.

*********************

Παρασκευή 30 Αυγούστου  9:00 το βράδυ

«Οι δαιμονισμένοι» σκην. Γιώργος Μπακόλλας  90’ Μ.μ., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΗΚΟΥΣ.
Στην πρώτη του ταινία μυθοπλασίας μετά το «Χάνι» του 2003, ο Γιώργος Μπακόλας επιστρέφει με μια ιστορία μυστηρίου με κεντρική θεματική τη βία, κρατική και διαπροσωπική, έτσι όπως αυτή αποκτά τα πολλά της πρόσωπα μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας στην σύγχρονη Αθήνα. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν ο Ανδρέας Μαριανός και η Σταυρούλα Μουσούλη, είναι μια παραγωγή της «Κυματοθραύστης».

«Τρόιχαντ - ένα έμπιστο χέρι» σκην. Κώστας Αργυρός   45’ ντοκ., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Στις αρχές του 1990, εν μέσω της ευφορίας για την κατάρρευση του Τείχους του Βερολίνου και με τις εξελίξεις προς τη γερμανική επανένωση να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, κάποιοι κατάλαβαν ότι θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος, έτσι ώστε να μπορέσουν να συμβαδίσουν -ακόμα και δια της βίας- δύο οικονομίες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Από τη μια ήταν η Δ. Γερμανία η ισχυρότερη βιομηχανική δύναμη στην Ευρώπη και από την άλλη η Α. Γερμανία, μια χώρα σε αποσύνθεση, με υποδομές που χρειάζονταν χρόνια για να μπορέσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Πολιτικός χρόνος όμως δεν υπήρχε. Αποφασίστηκε λοιπόν η άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των επιχειρήσεων της Ανατολικής Γερμανίας χωρίς να ληφθεί υπόψη οποιοδήποτε κόστος. Το τιτάνιο αυτό έργο ανέλαβε μια υπηρεσία, που άκουγε στο όνομα Τρόιχαντ (Treuhand). Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει έμπιστο χέρι. Όπως αποδείχτηκε όμως, πολλοί από αυτούς που ανέλαβαν αυτό το έργο κάθε άλλο παρά πρόσωπα εμπιστοσύνης ήταν. Οι αποκρατικοποιήσεις συνδέθηκαν με αμέτρητα σκάνδαλα, άφησαν πίσω τους πολλές υποψίες και μια πικρή γεύση στους Ανατολικογερμανούς πολίτες, ειδικά σε εκείνα τα τρία εκατομμύρια, που στάλθηκαν ξαφνικά στην ανεργία. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι όμως πολλοί κι εκείνοι, που επιμένουν ότι εδώ μιλάμε για ένα πρωτόγνωρο ξεπούλημα, για το μεγαλύτερο σκάνδαλο; στη μεταπολεμική Γερμανία, που επιδέξια φρόντισε να σκεπάσει γρήγορα η τότε κυβέρνηση του Χέλμουτ Κολ.

«Αύριο θα ήταν μια άλλη μέρα» σκην.  Στέφανος Μονδέλος 28΄ντοκ., 2011. Ειδικό Βραβείο δραματοποιημένου αντιρατσιστικού ντοκιμαντέρ.
Η αφήγηση δύο μεταναστών που διαμένουν στην Ελλάδα και έχουν χαρακτηριστεί (ή είναι υποψήφιοι για να χαρακτηριστούν) 'επικίνδυνοι' από τις αρχές των κρατών τους. Το ντοκιμαντέρ υπονομεύει την αυθεντικότητα των αφηγήσεων των μεταναστών, προκειμένου να μυθοποιήσει τον χαρακτήρα τους και να καταστήσει την ιστορία τους οικουμενική.






Σάββατο 31 Αυγούστου  9:00 το βράδυ

«Χριστίνα» σκην. Χάρης Ξυδιάς   52’ 49’’ ντοκ., 2012. Ειδικό Βραβείο «Special κοινωνικό “παρών”» 
Το ντοκιμαντέρ αυτό καταγράφει τις σκληρές προσπάθειες της Χριστίνας Γκούσσω, ενός κοριτσιού με διανοητική αναπηρία, από τον Σεπτέμβριο του 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2011 και την αναπάντεχη  επιτυχία της στους Special Olympics  κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στο στίβο. Η πρωταγωνίστρια  με την συμμετοχή της στους αγώνες κατάφερε να πιστέψει στον εαυτό της και να αποκτήσει έναν νέο σκοπό ζωής. Απώτερος σκοπός της ταινίας είναι να δοθεί ένα κοινωνικό μήνυμα προς όλες τις μικρές κοινωνίες του κόσμου και κυρίως στους γονείς των ατόμων με ειδικές ικανότητες να ωθήσουν τα παιδιά τους να κάνουν τον αθλητισμό μέρος της ζωής τους, βοηθώντας τους με αυτόν τον τρόπο να κοινωνικοποιηθούν και να βγουν από την απομόνωση που συνήθως ζουν.

«Α Γρούσα Νάμου» σκην. Ελισάβετ Λαλουδάκη - Massimo Pizzocaro 52’ ντοκ, 2011. Διάκριση για την καταγραφή του αρχαιότερου ομιλούμενου ελληνικού γλωσσικού ιδιώματος. 
Στην Ανατολική Πελοπόννησο, σε μια δυσπρόσιτη περιοχή στη σκιά του Πάρνωνα, ζουν οι Τσάκωνες, μια ιδιαίτερη φυλή ‘πεισματάρηδων’ Ελλήνων.  Εδώ και 3 χιλιάδες χρόνια μιλούν μια αρχαία διάλεκτο, μοναδικό πλέον δείγμα δωρικής γλώσσας. Δεν την εγκατέλειψαν ούτε μετά την επικράτηση της Κοινής, της πρώτης υπερ-τοπικής διαλέκτου από την οποία προήλθε η σύγχρονη ελληνική γλώσσα. Ό,τι άντεξε στους αιώνες, ξέφτισε μέσα στις τελευταίες δεκαετίες. Άνοιξαν δρόμοι, ήρθε ο τουρισμός, οι ντόπιοι έφυγαν μετανάστες ή ναυτικοί, το ‘υποχρεωτικό’ σχολείο επέβαλε στους μαθητές να ξεχάσουν την αρχαία τους γλώσσα. Ώσπου ήρθε η ώρα της αλήθειας: όταν χάνεις τη γλώσσα σου, χάνεις ένα ολόκληρο κόσμο. Η περίπτωση των Τσακώνων δεν είναι μεμονωμένη. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ οι μισές περίπου γλώσσες του πλανήτη αντιμετωπίζουν την ίδια απειλή. Της εξαφάνισης και της λήθης. Μια ταινία για την απώλεια της ταυτότητας - τι σημαίνει να ξέρεις ότι η γλώσσα σου δεν θα μιλιέται μετά από 100 χρόνια …

«Γκάιντες λαλούν» σκην. Δημήτρης Κιτσικούδης   30’ ντοκ., 2012. Διάκριση για την μουσική παράδοση που εκλείπει.
Ένα μουσικό εθνογραφικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην γκάιντα και τους γκαϊντατζήδες του Έβρου. Παλαιοί γκαϊντατζήδες θυμούνται, νέοι μουσικοί αναζητούν το όργανο, τις μουσικές του και αναρωτιούνται: Θα συνεχίσουν οι γκάιντες να λαλούν;

«Ημερολόγιο επαρχίας» σκην. Στέργιος Μουντσάκης  25’  ντοκ., 2011.  Διάκριση εναλλακτικής οικολογικής πρότασης.
Το ημερολόγιο επαρχίας είναι12 εικόνες από την Ελληνική επαρχία μέσα σε ένα χρόνο, μία για κάθε μήνα. Ένα σχόλιο για αυτά που αλλάζουν, για το περιβάλλον και για τις εναλλακτικές προτάσεις.





Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 9:00  το βράδυ

«Think_Erase_Move» σκην. Μαρία Κατσιπατάκη  3’ 54’’ v.d., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ VIDEO DANCE.
Μια αλληγορική ταινία για την κίνηση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, την σπειροειδή κίνηση του για την αναπόφευκτη συνάντηση με τον εαυτό του – ως την τελική του απόδραση. Μια χορογραφία εμπνευσμένη από τη σύγχρονη κοινωνία με αισιόδοξα μηνύματα για τον ίδιο τον άνθρωπο ως οντότητα.

«Η πηγή της νιότης» Παναγιώτης Ράππας  16’ 11’’ anim., 201 ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ANIMATION.
Βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Λευκάδιου Χερν – Κοϊζούμι Γιακούμο. Πριν πολλά χρόνια, ζούσαν στα βουνά της Ιαπωνίας ένας φτωχός ξυλοκόπος και η γυναίκα του. ήταν πολύ γέροι και δεν είχαν παιδιά. Κάθε μέρα ο άντρας πήγαινε μόνος στο δάσος…

«Τζαφάρ» της  Νάνσυ Σπετσιώτη 2’ 40’’ μ.μ., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
Ο Τζαφάρ περιμένει στο διάδρομο ενός νοσοκομείου.  Οι γονείς της εννιάχρονης Άννας την αποτρέπουν να καθίσει δίπλα του…

«Παιχνίδι πέρα από χρώματα» σκην.  Γαζής Γιάννης 11’ 16’’ μ.μ., 2012. Διάκριση μαθητικής σκηνοθετικής προσπάθειας
Μια ταινία που έφτιαξαν οι μαθητές της Ε και ΣΤ τάξης με αφορμή τους μετανάστες γείτονες του σχολείου μας.

«Η Απέναντι όχθη» σκην. Μιχαήλ Φελάνης  9’ 30’’ μ.μ., 2011. Διάκριση «Ζητείται ελπίς».
Ένας στρατιώτης παρακούει τις εντολές της Μεραρχίας και περνά το ποτάμι, το όριο που τους έχουν θέσει και που αποτελεί τον απαγορευμένο καρπό για τους στρατιώτες, και έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλλο άντρα. Είναι εχθρός; Και αν ναι, τι τους χωρίζει πραγματικά; Η ιστορία παραβάλει το αντιπολεμικό μήνυμα που ήθελε να εκφράσει ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.

«Ketchup» σκην. Κωνσταντής Φραγκόπουλος 7’ μ.μ., 2010. Διάκριση «Δράμα χαρακτήρων».
O συνηθισμένος οικογενειακός καυγάς του ηλικιωμένου πατέρα και της χωρισμένης, με δύο παιδιά κόρης του, θα οδηγηθεί σε μια τραγική κατάληξη.

«Πίστομα» σκην. Γιώργος Φουρτούνης  19’ μ.μ., 2011. Διάκριση νατουραλιστικής εικόνας.
Ένας άντρας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από καιρό. Στο σχεδόν εγκαταλειμμένο, ερειπωμένο χωριό του βρίσκει τη γυναίκα του με ένα παιδί που δεν είναι δικό του. Σ’ αυτόν τον κόσμο, ένας ανεπιθύμητος έχει μόνο το έγκλημα σαν μέσο για ν’ αποκαταστήσει την τάξη.

«Gran Partita» σκην. Αλέξανδρος Σκούρας 15’ 14’’ μ.μ., 2011. Διάκριση «Τέχνη-ένας Κώδικας επικοινωνίας»
Η Χριστίνα ξυπνάει κάθε πρωί ακούγοντας το Gran Partita του Mozart. Στο διπλανό διαμέρισμα κατοικεί η Άννα, με την οποία δεν έχουν παρά καθαρά τυπικές σχέσεις. Εκείνη τη μέρα ξεκινάνε στο ασανσέρ μια κουβέντα για το συγκεκριμένο κομμάτι.

«Penguins» σκην. Δημήτρης Ζάχος  19’ μ.μ., 2012. Διάκριση «Κοινωνική αδικία και αξιοπρέπεια στα χρόνια της κρίσης»
Ελλάδα του 2012. Κρίση. Εργασιακή ανασφάλεια. Φόβος για το αύριο. Κοινωνικές σχέσεις που καταρρέουν. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον παρακολουθούμε την ιστορία μιας οικογένειας της εργατικής τάξης. Ένας πατέρας κοντά στη σύνταξη με τους δύο γιούς του προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα και να διαχειριστούν την καθημερινότητα, που δημιουργεί η δεινή οικονομική τους κατάσταση. Βασισμένο στο διήγημα “Πιγκουίνοι έξω απ' το Λογιστήριο” του Χρήστου Οικονόμου.

«Timor» σκην. Ρηγόπουλος Γιάννης - Γιώργος Βοντίτσος 17’ 05’ μ.μ., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ.
Στην ήρεμη  ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού εισβάλλει, ύστερα από ένα ατύχημα έξω από το σπίτι τους, ένα σκυλί. Ο άντρας περιθάλπει το άτυχο ζώο παρά την προϋπάρχουσα φοβία της γυναίκας προς τα σκυλιά. Ο ίδιος γνωρίζοντας ότι η γυναίκα του δεν μπορεί να συμβιώσει με το σκυλί προσπαθεί να του βρει ένα νέο σπίτι αλλά οι προσπάθειες του είναι άκαρπες. Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα ο άνδρας έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση στοργής με το σκυλί. Έτσι αποφασίζει ότι θέλει να το κρατήσει παρά τις όσες αντιρρήσεις της γυναίκας του.

«When the Night Falls» σκην. Εύα Μπαλάση 2’ 18’’ v.a., 2011. ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ VIDEO ART
Το σενάριο χτίστηκε σταδιακά με το συνεχόμενο άκουσμα της μουσικής. Οι πρώτες ιδέες ήταν να “μεταφραστεί” ο ήχος σε εικόνα, δηλαδή τα πλάνα με το νερό και την βρύση που στάζει. Σταδιακά, το κομμάτι προκαλεί αισθήματα άγχους, πανικού και έντασης. Δημιουργούσε την αίσθηση ότι κάτι κακό θα συμβεί. Όλα αυτά τα συναισθήματα, έμπρακτα αποδόθηκαν με τα πλάνα του ατόμου που καπνίζει νευρικά, του αυτοκινήτου που τρέχει μέσα στην νύχτα, ενώ έξω βρέχει και τέλος με τις εικόνες με το χέρι που κρέμεται και το αίμα που στάζει.


Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου, 2423022009,  Σταθμός Ά. Γατζέας. www.mouseioelias.gr

***************************

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012, στις 8:00 το βράδυ, στο «Αχίλλειο» (Ιάσονος - Κουμουνδούρου).

Το Ημερολόγιο θα παρουσιάσουν οι:

Πέτρος Λόλας, σ. Καθηγητής Γεωπονικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Αγγελική Νικολάου, Φιλόλογος, Αρχειονόμος Γ.Α.Κ. – Αρχείων Ν. Μαγνησίας,

Υπ. Διδάκτωρ Νεότερης Ιστορίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Παράλληλα, στον ίδιο χώρο, θα υπάρχει Έκθεση του ζωγράφου με θέμα «Εγκώμιον Νοτίου Πηλίου», όπου περιλαμβάνονται και τα έργα του Ημερολογίου. Η  Έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου.

Η εκδήλωση οργανώνεται σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Βόλου

*************************

«Εγκώμιον Νοτίου Πηλίου»

Μετά την «ανάγνωση» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – με μια μεγάλη σειρά έργων, με την έκδοση Ημερολογίου 2011 από την εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ και το Δήμο Σκιάθου, με την εικονογράφηση βιβλίου, με αφορμή τα 100 χρόνια από τον θάνατό του-, ο Δημήτρης Μοράρος περνά απέναντι από την Σκιάθο στο «πολύφερνο» Πήλιο.

Στην περιοχή του Νότιου Πηλίου, περιοχή ιδιαίτερης μορφολογίας και κάλους, γεμάτη παιδικές αναμνήσεις.

Εκφράζοντας με λέξεις - εικόνες, την ταυτότητα του χώρου, μέσα από τις θάλασσες και τα αλιεύματα τα τοπία και τους ανθρώπους, τα δένδρα, τους θάμνους και τα αρωματικά βότανα, που κατά την γνώμη του, τα τελευταία δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στον τόπο. Μια οσφρητική ταυτότητα!

Σε έργα μικρών διαστάσεων –μικτής τεχνικής– που επιβάλει η ανάδειξη της άμεσης έκφρασης αφ’ ενός και η στενότητα της εποχής αφ’ εταίρου. Συμμετοχή, σ’ αυτή την επιβεβλημένη και κατευθυνόμενη κατάσταση, αλλά με ελπίδα και αισιόδοξη προοπτική, με την σκέψη ότι η Ελλάδα δεν είναι δεδομένο, αλλά πάντα να την ξανα-ανακαλύπτουμε και να στεκόμαστε απέναντί της ισότιμα, δυναμικά και δημιουργικά.

Ο λόγος στο Δημήτρη Μοράρο: «Το υλικό και τα θέματα αυτής της αναζήτησης –αφορμή για την έκθεση– είναι τεράστιο. Σαν τα πρώτα μεζεδάκια από το πλούσιο τραπέζι. Αν κοιτάζουμε από το πρίσμα του Δημήτρη Δημητριάδη «ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, αυτό που λέμε Ελλάδα, πρέπει να το ξαναδούμε, να σταθούμε απέναντι σ’ αυτό σαν να μην ξέρουμε τίποτε και να τα ξαναανακαλύπτουμε», με φέρνει σε μια συνάντηση - ανάκλαση της παιδικής ηλικίας, σε καιρό διακοπών. Σε κάποιο παράδρομο της Μηλίνας, καθόταν ένας ξένος παραθεριστής και ζωγράφιζε. Τον παρατηρώ με μεγάλη έκπληξη και περιέργεια, πλησιάζοντας σιγά-σιγά όλο και πιο κοντά. Σχεδίαζε ένα δένδρο με σινική μελάνη.

Στέκομε απέναντι σ’ αυτό το δένδρο –τα δένδρα, τα αρωματικά φυτά, τα βότανα, τους κόλπους, τις αμμούδες, στην θάλασσα, τα καΐκια, τους ανθρώπους. Στα σχήματα που τα περικλείουν στις μυρουδιές που τα καθορίζουν, στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτόν τον χώρο, τον καθιστούν ιδιαίτερο και μου δημιουργούν τόσα αισθήματα. Προσπάθεια αυτοαναφοράς και συνειδητοποίησης του χώρου που ζώ-ζούμε, που καταλαμβάνουμε.

Ξανα-συλλαβίζω τις λέξεις –με εικόνες– πιστεύοντας ότι θα ξαναβρεθούμε και θα ξανασυστηθούμε, κι’ ας πέρασαν τα χρόνια».

Η έκθεση του Δημήτρη Μοράρου με τίτλο «Εγκώμιον Νοτίου Πηλίου» πραγματοποιείται στην Πάου Αργαλαστή από τις 18 έως τις 30 Αυγούστου. Την εκδήλωση οργανώνουν τo Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ό Δήμος Νοτίου Πηλίου καί η Πήλιον Όρος, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας «Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Πάου Αργαλαστής». Καλεσμένοι όλοι μας.

********************************************

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΡΑΡΟΥ

Ο Δημήτρης Μοράρος είναι από το Βόλο. Γεννήθηκε το 1957.
Σπούδασε στην Αθήνα Εφαρμοσμένες Τέχνες με την Χ. Μυταρά και Ζωγραφική ως βοηθός και μαθητής του Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι και το Παρίσι (1975-1978).

Μελέτησε τη Βυζαντινή Ζωγραφική στις Καρυές του Αγίου Όρους με τον Ιερομόναχο Γεράσιμο.
Εργάζεται ως ζωγράφος, χαράκτης και επιμελητής εκδόσεων.
Το 1990-1991 έζησε στα Χανιά. Το 1991-2010 έζησε στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα ζεί στον Βόλο.

Έχει συμμετάσχει σε 30 ομαδικές εκθέσεις και έχει οργανώσει τις παρακάτω ατομικές εκθέσεις:

Ζωγραφική
1988: Γκαλερί «4», Βόλος.
1991: Πολιτιστική Εταιρεία «Πανόραμα», Αθήνα.
1993: Γαλλικό Ινστιτούτο, Ηράκλειο.
1993: Αίθουσα Τέχνης «Χ. Ζώγια», Βόλος.
1995: «Εν χορδαίς», Θεσσαλονίκη.
1995: Πολιτιστική Εταιρεία «Πανόραμα», Αθήνα.
1996: Τσαγερία «Ζώγια», Θεσσαλονίκη.
1997: Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Μονάχου, Γερμανία.
1997: Αρχοντικό «Τοπάλη», Μακρινίτσα Πήλιο.
1998: Γαλλικό Ινστιτούτο, Θεσσαλονίκη.
2000: Πινακοθήκη Δήμου Ξάνθης.
2000: Αίθριο Νομαρχίας, Καβάλα.
2002: «Παρατηρητής», Θεσσαλονίκη.
2003: Πορφυρογένειο Ίδρυμα Αγριά, Βόλος
2004: Μονή Αγίου Νικολάου Πάου Αργαλιαστής, Πήλιο (Πολιτιστικό Κέντρο Πανεπιστημίου Θεσσαλίας)
2006: Μεταξουργείο Πολ. Οργανισμός Δήμου Ν. Ιωνίας Μαγνησίας
2006: Γκαλερί Σκουφά, Αθήνα

2008: Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος

2009: Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, Ξάνθη

2010: Πολυχώρος ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, Αθήνα

2011: Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο, Βόλος

2012: Μονή Αγίου Νικολάου Πάου, Αργαλιαστής, Πήλιο

Χαρακτική
1999: Αίθουσα Συλλόγου Αρχαιοφίλων, Αλεξανδρούπολη.
1999: Αίθουσα πολιτιστικού Κέντρου, Φέρρες.
1999: Αίθουσα Πνευματικού Κέντρου Δήμου Σουφλίου, Σουφλί.
1999: «Ορέστεια ΄99», Νέα Ορεστιάδα.
1999: 8ο Πανελλήνιο Δημοσιογραφικό Συνέδριο, Σαμοθράκη.
2000: Hellenic Centre Λονδίνο, Αγγλία.
2001: Αρχοντικό Βατσαρέα - Μαυράκη, Μακρινίτσα Πήλιο.

Έχει ιχνογραφήσει δεκαέξι βιβλία.
Με έργα του εκδόθηκαν πρόσφατα τα βιβλία του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη «Ο έρωτας στα χιόνια», «Ο ξεπεσμένος Δερβίσης» από τις εκδόσεις «Μυγδονία» και «Να είχε ο έρωτας σαΐτες» από τις εκδόσεις ΜΕΤΕΧΜΙΟ.