THE GREAT...RESIST

Όποιος δεν εξαπατηθεί και δεν πιστέψει στον Αντίχριστο, θα αναδειχθεί εκλεκτός και άξιος φίλος τους Χριστού. Όλοι οι Άγιοι είναι µακάριοι, αλλά όσοι µαρτυρήσουν τον καιρό του Αντιχρίστου θα είναι τρισµακάριοι
- Άγιος Ανδρέας ο δια Χριστόν Σαλός
~ ~ ~
Εκτός από το Ναό του Σολοµώντος θα κυριαρχήσει και στις Εκκλησίες, δηλαδή και στις Μητροπόλεις, Αρχιεπισκοπές και Πατριαρχεία
- Ανδρέας Καισαρείας
~ ~ ~
Θα πολεµούν οι Επίσκοποι και οι Κληρικοί µεταξύ τους
- Αγ.Κύριλλος Ιεροσολύµων
~ ~ ~
Ο Αντίχριστος δε θα µπορέσει να κάνει κακό στους Χριστιανούς που είναι στενά ενωµένοι µε τον Χριστό και είναι πνευµατικά υγιείς
- Αγ.Γρηγόριος ο Θεολόγος
~ ~ ~
Την εποχή του διωγµού των χριστιανών, επειδή θα υπάρχει έλλειψη στην τροφή των πιστών που διώκονται, ο Κύριος θα τους θρέψει δια του Αγίου Πνεύµατος
- Μέγας Αθανάσιος

πηγή

«Εγώ ἦρθα ἐξ ὀνόματος τοῦ Πατέρα μου καί δέν μέ δέχεσθε, ἄν ὅμως ἄλλος ἔρθει ἐξ ὀνόματος τοῦ ἑαυτοῦ του, ἐκεῖνον θά τόν δεχτεῖτε»

  Όι ἀπόγονοι τῶν Ἰουδαίων, μέ τό νά ἀρνοῦνται Αὐτόν πού ἦρθε καί μέ τό νά περιμένουν κακῶς κάποιον πού θά ἔρθει, παραγνώρισαν τόν ἀληθινό Χριστό. Καί μέσα στην πλάνη τους περιμένουν ὡς Χριστό τόν ᾿Αντίχριστο, γιά νά βγεῖ ἀληθινός καί σ᾿ αὐτό ὁ Σωτήρας πού εἶπε: «Εγώ ἦρθα ἐξ ὀνόματος τοῦ Πατέρα μου καί δέν μέ δέχεσθε, ἄν ὅμως ἄλλος ἔρθει ἐξ ὀνόματος τοῦ ἑαυτοῦ του, ἐκεῖνον θά τόν δεχτεῖτε» (Ἰωάν. 5, 43).

 Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

(Κατήχηση Φωτιζόμενων ΙΒ΄ παρ, Β΄ σελ, 315 Ἐκδ. «Ἑτοιμασία» Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Καρέα 1999)

πηγή

Ἄν δέν μετανοήσουν, οὔτε ἡ Κόλαση θά τούς δεχθῆ

Γέροντας Γαβριήλ Ἁγιορείτης

  Ὁ Θεός εἶναι πολύ λυπημένος μέ τούς Ἕλληνες Βουλευτές, διότι Τόν ἀρνήθηκαν. Κατήργησαν τό Νόμο Του καί θέσπισαν δικούς τους νόμους… Ἡ Ἑλληνική Βουλή ἤ πρέπει ν᾽ ἀλλάξει διαγωγή ἤ πρέπει ν᾽ ἀλλάξει ὄνομα. Μ᾽ αὐτά πού ἔκανε, δέν τῆς ἁρμόζει νά λέγεται Βουλή, ἀλλά ἄβουλη κι ἀσύνετη κι ἀπερίσκεπτη. Γιατί κατήργησε τό Νόμο τοῦ Θεοῦ καί ψήφισε δικούς της νόμους. 

Ὁ Θεός λέει στό Δεκάλογο: «Οὐ φο­νεύσεις». 

Οἱ Ἕλληνες Βουλευτές λένε: «Κάτω ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ· σκοτῶστε». Νομιμοποίησαν τίς Ἐκτρώσεις. 

Ὁ Θεός λέει: «Οὐ μοιχεύσεις». 

Αὐτοί λένε: «Κάτω ὁ Νόμος τοῦ Θε­οῦ». Νομιμοποίησαν τίς μοιχεῖες, τίς πορνεῖες, τήν ὁμοφυλοφιλία, τήν καύση τῶν νεκρῶν, τόν πολιτικό γάμο, βγάζουν τά Θρησκευτικά ἀπ᾽ τά Σχολεῖα, πετοῦν τό Σταυρό ἀπ᾽ τή Σημαία, τίς Εἰκόνες ἀπ᾽ τίς Δημόσιες Ὑπηρεσίες, θέλουν ν᾽ ἀναβιώσουν τό δωδεκαθεϊσμό καί τόσα ἄλλα…

  Οἱ Ἕλληνες Βουλευτές εἶναι ἐθνο­πα­τέρες καί ἐθνοσω­τῆ­ρες ἤ εἶναι ἐ­θνο­ολετῆρες καί ἐθνοκατα­στροφεῖς; Μ᾽ αὐτά πού κάνουν καί θεσπίζουν, ἀποδεικνύουν ὅτι δέν

Την οδό του αντιχρίστου θα συνοδεύσει αναπόφευκτα άσκηση παγκόσμιας βίας …

 Την οδό του αντιχρίστου θα συνοδεύσει αναπόφευκτα άσκηση παγκόσμιας βίας …
Ο Θεός δεν ενεργεί με βία·διαφυλάσσει με άγιον τρόπο την ελευθερία εκείνου που δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν» Του.

   Βλέπει με υπομονή και τις κακές ακόμη εκδηλώσεις της ελευθερίας του ανθρώπου. Και η υπομονή Του αυτή θα διατηρηθεί τόσο, ώστε να γίνει δυνατή η εμφάνιση του αντιχρίστου, που θα αποπειραθεί να παραμερίσει τον Αληθινό Θεό και ακολούθως να ανακηρύξει θεό τον εαυτό του.

  Την οδό του αντιχρίστου θα συνοδεύσει αναπόφευκτα άσκηση παγκόσμιας βίας … Πολλοί θα σκανδαλισθούν με αυτό. Θα εγερθεί σ’ αυτούς το ερώτημα: Πού είναι λοιπόν ο Θεός; Πού είναι η Πρόνοιά Του για κάθε κτίσμα;

Αγιος Γέροντας Σοφρώνιος.

Σκέψεις, Νουθεσίες καί Προβληματισμοί ἀπό συνομιλία του μέ τόν ἅγιο Παΐσιο

Παρέμβαση ἀπό π. Ἀναστάσιο Τραϊφόρο,

ἐφημέριο Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου Μαρκοπούλου Ὠρωποῦ

Ἅγιοι Πατέρες καλησπέρα σας,Ἀγαπητοί ἀδελφοί καλησπέρα σας,

Μέ παρεκάλεσε ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος νά πῶ δυό πράματα, αὐτά πού εἴχαμε ζήσει ἐπισκεπτόμενοι τόν ἅγιο Παΐσιο τακτικά ὡς μαθητές τῆς Ἀθωνιάδος Σχολῆς στό Ἅγιο Ὄρος.

Ἐνῶ μᾶς τά ΄λεγε ἐντυπωσιαζόμασταν. Ὅλα αὐτά πού ἔχει γράψει, τά ἀκούγαμε ἀπό τά χείλη τοῦ ἁγίου καί τά ἐντυπώναμε. Μᾶς ἔλεγε πολλές φορές ¨μήν τά λέτε αὐτά στόν κόσμο, γιατί δέν καταλαβαίνει καί πολύ¨. Ἐμεῖς ἀπό ἐνθουσιασμό τά λέγαμε στίς διακοπές μας, ὅταν βγαίναμε κτλ. σέ ὁρισμένους ἀνθρώπους πού πίστευαν, διότι ὁ ἅγιος δέν ἤθελε νά λέμε τέτοια πράματα, ἱερά, σέ ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν, γιατί τά κοροϊδεύουν.

Ὅμως συνέβη τό ἑξῆς γεγονός: Ἕνα καλοκαίρι πού ἐπέστρεψα ἀπό τίς διακοπές μου λέω στόν ἅγιο: ξέρεις, πάτερ Παΐσιε, εἶπα ὅλα αὐτά πού μᾶς εἴπατε σέ ὁρισμένους ἀνθρώπους καί μετά ἀπό λίγες μέρες ξαναπέρασα ἀπό ΄κεῖ καί μοῦ εἶπαν ¨τί εἶναι αὐτά πού μᾶς εἶπες; μᾶς ἔπιασε φόβος γιά ὅλα αὐτά πού λέει ὁ ἅγιος Παΐσιος.¨ (Καί μοῦ λέει ὁ ἅγιος) «Πώ πώ τί μοῦ λές ρέ παιδί μου τώρα, τί εἶναι αὐτά πού μοῦ λές; φόβος; ὄχι. Νά λές στούς ἀνθρώπους νά ἐργάζονται πνευματικά.

Γιατί τώρα εἶναι ἰδιαίτερα ἀνάγκη ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή νά ἐργαστοῦμε ὅλοι μας πνευματικά, ὥστε νἀ ἔρθει ὁ Χριστός μέσα μας. Νά ἐξομολογοῦνται οἱ ἄνθρωποι, νά προσεύχονται, νά ἐκκλησιάζονται, νά κοινωνοῦν καί ὅταν τά κάνουν ὅλα αὐτά, τότε θά ἔρθει ὁ Χριστός μέσα μας, καί τότε καί ὁ ἀντίχριστος νά ἔρθει, δέν μπορεῖ νά μᾶς κάνει τίποτε. Νά μή φοβοῦνται, γιατί ὁ φόβος εἶναι ὅπλο τοῦ διαβόλου καί προσπαθεῖ ἔτσι νά ὑποτάξει ὅλους τούς ἀνθρώπους μέσα ἀπ΄ αὐτήν τή φοβία καί νά ὑποταχθοῦν στό σφράγισμα. Ὅταν λοιπόν ἔχουμε πνευματική πρόοδο μή φοβόμαστε οὔτε τόν ἀντίχριστο. Δέν μπορεῖ νά μᾶς κάνει τίποτε.»

Αὐτό τό ἔλεγε ὁ γέροντας μέ πολλή πίστη καί μέ μία ἔκφραση, ἡ ὁποία φανέρωνε τή βεβαιότητα τήν ὁποία θά πρέπει νά ἔχουμε ὅλοι μας. Ὅτι δηλ. ἄν μᾶς πιάσει ἕνας πανικός, τότε θά λυγίσουμε καί δέν θά μποροῦμε νά ἀντισταθοῦμε. Ἐνῶ ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ὅταν ἔχουμε τήν ἁπλότητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τότε θά ποῦμε ¨ἔχει ὁ Θεός¨. Διότι αὐτό τό ΄χουμε ξεχάσει λίγο πολύ. Ἐνῶ παλιά οἱ ἄνθρωποι ἔλεγαν καθημερινά ¨ἔχει ὁ Θεός¨. Καί πραγματικά ἔχει ὁ Θεός. Τώρα σ΄αὐτό βάλαμε τόν ἑαυτό μας. Κι΄ ὅταν βάζουμε τόν ἑαυτό μας, νά μεριμνοῦμε, νά ἀγωνιᾶμε, νά φοβόμαστε, μά τί θά κάνουμε, τί θά φᾶμε, τί θά πιοῦμε, τά παιδιά μας τί θά κάνουν, τά ἐγγόνια μας, τότε ἔχουμε ἐμεῖς καί δέν ἔχει ὁ Θεός. Γι΄ αὐτό λοιπόν, σ΄ αὐτό ἀκριβῶς ἐπέμενε ὁ ἅγιος Παΐσιος.

Ὅμως ἐπειδή ἦρθαν τίς μέρες αὐτές κάποια φυλλάδια στά χέρια μου πού κατηγοροῦν τόν ἅγιο Παΐσιο καί λένε ὅτι εἶναι πλανεμένος ἤ μάγος καί ὅτι δέν ἔχουν

Ἅγιος Παΐσιος καί ἡ καλή ἀνησυχία τῶν Χριστιανῶν

Πρωτ. Ἰωάννης Φωτόπουλος,

ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀττικῆς

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:
«Ἠλεκτρονική ταυτότητα: ἡ πιό κομβική «διευκόλυνσή» μας πρός τό ἀντίχριστο σφράγισμα»

  Τοῦτες τὶς μέρες ποὺ ἀπειλεῖται ἡ ἐλευθερία μας ἀπὸ τὴν ἠλεκτρονικὴ τυραννία, εἶναι σημαντικὸ νὰ προσέξουμε τὰ ἁπλά, ἀλλὰ θεοφώτιστα λόγια τοῦ ὁδηγητικοῦ κειμένου τοῦ ἁγίου Παϊσίου «Σημεῖα τῶν καιρῶν. 666».

  Ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι Γέροντες ποὺ μίλησαν καὶ ἔγραψαν γιὰ τοὺς ἐσχάτους καιρούς. Ὅμως τὸν ἅγιο Παΐσιο τὸν ἐδόξασε πολὺ ὁ Θεὸς καὶ τὸν ἔκανε γνωστὸ στὰ πέρατα τῆς γῆς, ὥστε ὄχι μόνο τὶς διδαχὲς τοῦ ἁγίου Παϊσίου γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ... νά ἀκολουθοῦμε, ὄχι μόνο νὰ χαιρόμαστε μὲ τὰ ἄπειρα θαύματά του, ἀλλὰ καὶ τοῦτο τὸ κείμενό του νὰ τὸ ἔχουμε ὡς ὁδοδείκτη πορευόμενοι αὐτὲς τὶς δύσκολες ἡμέρες. Κατασυκοφαντεῖται τὸ κείμενο αὐτὸ ἀπὸ κάποιους κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς ποὺ θέλουν, ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος, «νὰ φασκιώνουν» τοὺς χριστιανοὺς «σὰν μωρὰ γιὰ νὰ μὴ στενοχωροῦνται» ἀπὸ τὰ ἐπερχόμενα γεγονότα. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο κάποιοι ἄλλοι λένε στὸν κόσμο «Δὲν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα. Ὅταν ἔρθει θά…».

  Ἐπίσης πολλοὶ κατηγοροῦν τὸν Ἅγιο ὅτι ἀσχολεῖται διαρκῶς μὲ τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸ 666. Ἄς γνωρίζουν, ὅσοι θέλουν νὰ γνωρίζουν, ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὰ «Σημεῖα τῶν καιρῶν» ἐλάχιστα πράγματα εἶναι καταγεγραμμένα στοὺς Τόμους τῶν ἀπομαγνητοφωνημένων λόγων τοῦ ἁγίου, μὲ τοὺς ὁποίους ἀπαντοῦσε σὲ σχετικὰ ἐρωτήματα. 

 Ὅπως καὶ στὴν Κ.Δ. λίγα λέει ὁ Κύριος περὶ Ἀντιχρίστου, λίγα ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴ Β΄Ἐπιστολή πρὸς Θεσ/νικεῖς, λίγα ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὶς Ἐπιστολές του καὶ περισσότερα στὴν Ἀποκάλυψη. 

Ὅμως αὐτὰ εἶναι διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Γι΄αὐτὸ καὶ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων, γράφει στὶς Κατηχήσεις του : Ἀσφάλιζε, λοιπόν, ἄνθρωπε, τὸν ἑαυτό σου. Γνωρίζεις τὰ σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ ὄχι μόνο νὰ τὰ φέρεις διαρκῶς στὴ μνήμη σου, ἀλλὰ καὶ νὰ τὰ μεταδίδεις ἄφθονα σὲ ὅλους. Ἂν ἔχεις δικό σου παιδί, ἄρχισε νὰ τὸ νουθετεῖς. Καὶ ἂν ἀναγέννησες κάποιον πνευματικά, καὶ αὐτὸν προστάτευσέ τον γιὰ νὰ μὴ δεχθεῖ τὸν ψεύτη (ψευδόχριστο) τὸν ἀληθινὸν (Χριστό)».

Ἡ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἡ παγκόσμια ἠλεκτρονικὴ δικτατορία

  α) Πίσω ἀπὸ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα τῆς σημερινῆς «ἐλευθερίας», τῆς ἔλλειψης σεβασμοῦ στὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, στοὺς μεγαλυτέρους, γονεῖς καὶ διδασκάλους, ποὺ ἔχουν φόβο Θεοῦ, κρύβεται ἡ πνευματικὴ σκλαβιά, τὸ ἄγχος, καὶ ἡ ἀναρχία, ποὺ ὁδηγοῦν τὸν κόσμο στὸ ἀδιέξοδο, στὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ καταστροφή.

  Ἡ ἀποστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Χριστό, καὶ ἡ ζωὴ τῆς ἀνομίας ποὺ κυριαρχεῖ παντοῦ, ἀποτελοῦν τὴν ψυχικὴ προετοιμασία γιὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινά. Καταχρώμενοι τὸ δῶρο τοῦ αὐτεξουσίου, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ἀνθρώπων στεροῦνται τὴν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία καὶ ὑποδουλώνονται στὰ πάθη. Ἔτσι καταλήγουν στὴν ἀποστασία ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, χάνουν τὸ σεβασμό τους πρὸς κάθε θεσμό, κατ΄ἐξοχὴν πρὸς τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς γονεῖς, τοὺς μεγαλυτέρους στὴν ἠλικία καὶ τοὺς καλοὺς δασκάλους ποὺ ὁδηγοῦν τοὺς μαθητές τους πρὸς τὸν Θεό. 

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ, Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΝΟΥΡΙΣΤΕΣ…

Νεκτάριος Δαπέργολας

  Ἐποχὲς θολούρας, ἐποχὲς βλασφημίας καὶ πλάνης, ἐποχὲς ἀμφισβήτησης καὶ ἀποδόμησης τῶν Ἁγίων μας, ἐποχὲς δούρειων ἵππων καὶ κάθε λογῆς νανουριστῶν κόντρα στὰ σημεῖα τῶν δαιμονικῶν καιρῶν ποὺ λυσσομανοῦν γύρω μας. Τὸ παρακάτω κείμενο ποὺ κυκλοφορεῖ ἀπὸ χτὲς στὸ διαδίκτυο (μαζὶ καὶ μὲ ἄλλα κείμενα ἑτέρων ἀρθρογράφων), ἀποτελεῖ τὴ δική μου μικρὴ συμβολὴ στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ἀλήθειας, ποὺ γιὰ μία φορὰ ἀκόμη διαστρεβλώνεται βάναυσα...

  Βαδίζουμε πλέον ἐδῶ καὶ καιρὸ σὲ πολὺ δύσβατα καὶ σκοτεινὰ μονοπάτια, ἀλλὰ μέσα στὸ σκοτάδι ποὺ μᾶς ζώνει ἀσφυκτικά, ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι οὔτε μόνος οὔτε ἀνυπεράσπιστος, καθὼς πέρα ἀπὸ τὴ χάρη καὶ τὴ συνεχῆ προστασία τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων μας, ἔχει καὶ ἐπανειλημμένα προειδοποιηθεῖ στὸ πέρασμα τοῦ χρόνου ἀπὸ πολλοὺς Ἁγίους, ποὺ ἔκρουσαν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ ὅλες τὶς ἀντίχριστες παγίδες τῶν ἐσχάτων χρόνων. 

  Ἀκόμη ἐναργέστερα μᾶς μίλησαν γιὰ τὸ θέμα κάποιες σπουδαῖες πνευματικὲς μορφές, ποὺ εὐδόκησε ὁ Θεὸς νὰ γεννηθοῦν τὸν περασμένο αἰῶνα, γιὰ νὰ στηρίξουν τοὺς χειμαζόμενους πιστοὺς στὶς ἀρχὲς τῆς μεγάλης δοκιμασίας, ἀλλὰ καὶ νὰ τοὺς προειδοποιήσουν. Ἀνάμεσά τους βεβαίως ξεχωρίζει ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ποὺ ἕως τὴ στιγμὴ τῆς κοιμήσεώς του (1994) μίλησε πολλὲς φορὲς γιὰ τὰ σημεῖα τῶν ζοφερῶν καιρῶν μας καὶ μάλιστα μᾶς ἄφησε ἐπ' αὐτῶν καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ ἐλάχιστα γραπτά του, ἐπειδὴ ἀκριβῶς γνώριζε (ὅπως καὶ ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ) ὅτι τὰ προφορικὰ μποροῦν νὰ διαστρεβλωθοῦν, ὁπότε ἤθελε νὰ ἀφήσει στοὺς συγχρόνους καὶ ἰδίως στοὺς μεταγενεστέρους του συγκεκριμένους λόγους, τὴν αὐθεντικότητα τῶν ὁποίων κανεὶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀμφισβητήσει.

  Καὶ πλεῖστα μὲν ἀπὸ ὅσα ἄφησε ὡς προφορικὴ παρακαταθήκη (καὶ μᾶς διασώθηκαν ὡς καταγραφὲς τρίτων) ὄντως ἀμφισβητήθηκαν ἔντονα τὰ τελευταῖα χρόνια ὡς πρὸς τὴν αὐθεντικότητά τους, μὲ τὴν αἰσχρὴ εἰδικὰ περίοδο τῆς ψευτοπανδημίας - πέραν ὅλων ὅσων πληγῶν προκάλεσε - νὰ διαπρέπει καὶ σ’ αὐτό, διὰ στόματος ἀρχιερέων, ὅπως π.χ. ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος, καθὼς καὶ ἄλλων κληρικῶν. Πλέον ὅμως ἔχουν μπεῖ στὸ στόχαστρο ἀκόμη καὶ τὰ γραπτά: ὄχι τόσο ὡς πρὸς τὸ ἂν ἀνήκουν ὄντως στὸν Ἅγιο (γράφτηκε βεβαίως κάποια στιγμὴ καὶ αὐτό, ἀλλὰ ἐδῶ τὸ ἀφήνω στὴν ἄκρη ὡς παντελῶς ἀνάξιο σχολιασμοῦ), ὅσο σὲ σχέση μὲ τὸ ἂν ἐκεῖνος ἔσφαλλε ἢ ὄχι, γράφοντάς τα.

  Καὶ φυσικά, παρ’ ὅτι ἀρκετοὶ οἱ πολέμιοι, ἰδιαίτερα δυσμενῆ ἐντύπωση προκάλεσε ἡ πρόσφατη παρέμβαση γνωστοῦ ἱερέα ποὺ ζεῖ στὴν Ἀθήνα, ὁ ὁποῖος ἐξετράπη καὶ γραπτῶς καὶ προφορικῶς σὲ ἀπαράδεκτη (γιὰ νὰ μὴ κρυβόμαστε πίσω ἀπὸ τὶς λέξεις, τὴν ἀποκαλῶ ὑβριστικὴ) ἐπίθεση κατὰ ὅσων εἶχε γράψει ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὸν Ἀντίχριστο, τὸ σφράγισμα καὶ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, τὰ ὁποῖα ἀποκαλεῖ θεολογικῶς διάτρητα καὶ ἀστήρικτα. 

  Φυσικὰ δὲν μᾶς ἐξέπληξε, δεδομένου ὅτι ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης (γιατί αὐτὸς εἶναι ὁ ἱερέας) ἔχει μακρὺ ἱστορικὸ στὶς ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου (ἁπλῶς ἡ ἐπὶ κάποια ἔτη σιωπή του εἶχε ἀφήσει ἐλπίδες ὅτι ἀνένηψε, ὥσπου ἦρθε δυστυχῶς ἡ νέα του παρεκτροπὴ γιὰ νὰ τὶς ἀποδείξει φροῦδες), ἐνῶ ἔχει κατὰ καιροὺς ἐνστερνιστεῖ καὶ ἄλλες θεολογικὰ προβληματικὲς (τὸ θέτω κομψὰ) θέσεις, ὅπως ἐκεῖνο τὸ ἀδιανόητο ὅτι ἀκόμη καὶ ἡ πλήρης κοινωνία (τουτέστι τὸ κοινὸν ποτήριον) ἑνὸς ἀρχιερέα μὲ τοὺς Λατίνους δὲν ἀποτελεῖ ἐπαρκῆ λόγο γιὰ τὴ διακοπὴ τῆς μνημόνευσής του καὶ τὴν πλήρη ἀπομάκρυνση τῶν πιστῶν ἀπὸ αὐτόν, καθὼς καὶ ἡ θέση του γιὰ τὴν κακόδοξη ἐκείνη φρίκη τῆς...διημέρου Ἀναστάσεως, ποὺ εἶχε διαπράξει τὸ ἀρχιερατικὸ κονκλάβιο ἐν μέσῳ τῆς ψευτοπανδημίας. Δὲν ἐξεπλάγημεν λοιπὸν ἀπὸ τὴ νέα παρεκτροπή, χωρὶς ὡστόσο αὐτὸ νὰ μειώνει καθόλου τὴν ἀρνητικὴ ἐντύπωση ἀπὸ τὴ φύση καὶ τὴν ἔκταση τῶν λεγομένων ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ ἐπιλέχθηκε γιὰ τὴ διατύπωσή τους ἀφ’ ἑτέρου.

  Ὡς πρὸς τὸ πρῶτο σκέλος (σχετικὰ μὲ τὴ φύση καὶ τὴν ἔκταση), ἀναρωτιέμαι ποῦ ἀκριβῶς μπορεῖ νὰ στηριχθεῖ ἡ κατηγορία ὅτι ὅσα ἔγραψε ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τὸ σφράγισμα καὶ τὶς ταυτότητες εἶναι λανθασμένες ἐκτιμήσεις του. Ἡ ἀναφορὰ στὸ ὅτι κανεὶς ἄνθρωπος ἀκόμη καὶ μεγάλης ἁγιότητας δὲν εἶναι ἀλάνθαστος, προφανῶς εἶναι ὀρθή, καθὼς ἀλάθητο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὄντως δὲν ἀποδέχεται καὶ δὲν ἀναγνωρίζει - καὶ μάλιστα ὄχι μόνο σὲ μεμονωμένα πρόσωπα, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ σὲ συνόδους (πάμπολλα ὄντως τὰ ἱστορικὰ παραδείγματα συνόδων ποὺ ἀποδείχθηκαν αἱρετικὲς ἢ ληστρικές). 

  Μὲ ποιό λογικὸ ἅλμα ὡστόσο ὑποστηρίζεται ὅτι ὁ ἐν λόγῳ Ἅγιος (καίπερ μὴ ὤν εἰς πάντα καὶ ἐκ τῶν προτέρων ἀλάθητος) ἔκανε λάθος εἰδικὰ στὸ συγκεκριμένο θέμα;

Οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ στὰ ἔσχατα χρόνια.

Τοῦ Ἰωάννου Ρίζου

Στὰ ἐνταλτήρια γράμματα μὲ τὰ ὁποῖα ἐφοδίαζε ἡ Ἐκκλησία τοὺς χειροτονηθέντες Ἀρχιερεῖς,τὸ πρῶτο καθῆκον ποὺ τοὺς ὑπενθύμιζε ἦταν ἡ φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.
Διὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἀρχιερωσύνης «τὰ τῆς καθαρᾶς καὶ ἀμωμήτου πίστεως διαφυλάττεται γνωρίσματα καὶ ἀνόθευτον ταύτης ἐναστράπτει τῆς Ὀρθοδοξίας τὸ κάλλος». Καί«τὰ θεῖα καὶ ἀποστολικὰ θεσπίσματα, χερσὶν ὑπτίαις, εἰσδέχεσθαι καὶ ὡς θεοχαράκτους πλάκας ταῦτα τιμᾶν καὶ φυλάττειν».[1] 

Καὶ μόνον τὸ ὄνομα τοῦ Ἐπισκόπου –παρατηρεῖ ὁ Ζωναρᾶς στὴν ἑρμηνεία τοῦ ΝΗ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα– πρέπει νὰ εἶναι μία διαρκὴς ὑπόμνηση τοῦ πνευματικοῦ χρέους τοῦ ἐπισκόπου ἀπέναντι στὸν λαό. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ φρουρός, ποὺ ἀπὸ ὑψηλὸ μέρος ἐπισκοπεῖ, μηπως ἀντιληφθεῖ ἔγκαιρα κάποια ἐχθρικὴ ἐνέργεια. Ἀλλοίμονο ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος κοιμηθεῖ. Ἡ πόλη θὰ καταστραφεῖ ἐξ αἰτίας του. Πρὸς αὐτὸν ἀπευθύνεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ: «Υἱὲ ἀνθρώπου, σκοπὸν τέθεικά σε τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ καὶ τῷ οἴκῳ Ἰούδα· εἰ μὴ διαστείλῃ, μηδὲ λαλήσῃς ἀποθανεῖται ὁ ἄνομος ἐν τῇ ἀνομίᾳ αὐτοῦ καὶ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῆς χειρός σου ἐκζητήσω».[2] 

Ὅταν ὁ ὕπαρχος τοῦ αὐτοκράτορα Οὐάλεντα (304-378), ὁ Μόδεστος, πίεζε τοὺς Ἐπισκόπους νὰ ὑπογράψουν ὑπὲρ τοῦ ἀρειανισμοῦ, ὁ Μ. Βασίλειος ἀπτόητος ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς γιὰ δήμευση τῆς περιουσίας του, ἐξορία καὶ θανατικὴ καταδίκη, ἀρνοῦνταν. Ὁ Μόδεστος ἐξοργισμένος τοῦ εἶπε ὅτι κανεὶς Ἐπίσκοπος δὲν τοῦ μίλησε ἔτσι. Καὶ ὁ Μ. Βασίλειος ἀπάντησε: «Φαίνεται ὅτι δὲν συνάντησες πραγματικὸ Ἐπίσκοπο». Τέτοιοι ἦταν οἱ Ἐπίσκοποι τοῦ Χριστοῦ. Πῶς θὰ εἶναι ὅμως οἱ Κληρικοὶ καὶ Μοναχοὶ τῶν ἐσχάτων χρόνων; Τί λένε οἱ Ἅγιοί μας;

Ὁ ἅγιος Ἱππόλυτος
«Οἱ ποιμένες ὡς λύκοι γενήσονται. Οἱ Ἱερεῖς τὸ ψεῦδος ἀσπάσονται. Οἱ Μοναχοὶ τὰ τοῦ κόσμου ποθήσουσιν...».[3]

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός
«Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων»[4]

Ὁ ἅγιος Νεῖλος ὁ Ἁγιορείτης
«Ὅταν πλησιάσῃ ὁ καιρὸς τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ σκοτισθῇ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ θὰ πληθυνθῇ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καὶ ἡ ἀνομία... Οἱ ποιμένες τῶν Χριστιανῶν Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς θὰ εἶναι ἄνδρες κενόδοξοι, μὴ γνωρίζοντες παντελῶς τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἀπὸ τὴν ἀριστεράν... Αἱ Ἐκκλησίαι δὲ τοῦ Θεοῦ θὰ στερηθοῦν εὐλαβῶν καὶ εὐσεβῶν Ποιμένων καὶ ἀλλοίμονον τότε εἰς τοὺς ἐν τῷ κόσμῳ εὑρισκομένους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι θὰ στερηθοῦν τελείως τὴν πίστιν, διότι δὲν θὰ βλέπουν ἀπὸ κανένα φῶς ἐπιγνώσεως...».[5]

Ο Αντίχριστος ξέρει να διαλύει μέσω της ελευθερίας, να ακυρώνει διά της ισότητας και να κυβερνά διά της εξουσίας!

Η ιστορία είναι η διαμάχη μεταξύ του καλού και του κακού, Θεού και σατανά, Χριστού και αντίχριστου.
Η αμαρτία, ο σατανάς και ο αντίχριστος βρίσκονται σε διαρκή επίθεση κατάκτησης του κόσμου, να τον πάνε προς την κόλαση: την ιστορική και την αιώνια κόλαση, την πνευματική και την υλική. Η αρετή, η Χάρη και ο Χριστός αγωνίζονται συνεχώς για ν’ αγιάζουν τον κόσμο και να τον οδηγούν προς τον παράδεισο, στην γη και στους ουρανούς, στον πνευματικό και αιώνιο παράδεισο. Σ’ αυτή την μάχη δεν νικούν πάντα οι χριστιανοί, αλλά υπάρχουν και εποχές αντιχριστιανικού θριάμβου. Σ’ αυτή την διαμάχη δεν οριοθετούνται καλά πάντοτε οι δυνάμεις της αρετής και οι δυνάμεις της αμαρτίας ή οι υπηρέτες του Θεού κατά των υπηρετών του σατανά. 

Ο αντίχριστος χρησιμοποιεί και το προσωπείο του καλού για να πλανήσει τους ανθρώπους. 

Ο αντίχριστος δεν είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος, αλλά ένας δαιμονισμένος άνθρωπος, μέσα στον οποίο το κακό γίνεται με αντιχριστιανική και απάνθρωπη σκέψη και πράξη. 

Ο αντίχριστος μισεί συνειδητά τον Χριστό, επειδή ο Χριστός δεν προσκύνησε τον σατανά και δεν ήθελε να γίνει αυτοκράτορας ενός αμαρτωλού και ψεύτικου κόσμου. Υπάρχουν περισσότερες αποκαλυπτικές δυνάμεις, οι οποίες διενεργούνται στην ιστορία -η πόρνη, το φίδι, ο δράκος- αλλά όλες διοχετεύουν την δύναμή τους στο θηρίο, με τον αριθμό 666. Αυτός είναι ο Αντίχριστος. Οι αντιχριστιανικές δυνάμεις αναγνωρίζονται διά του γεγονότος ότι είναι ψεύτικες, κακές, διεφθαρμένες, άπιστες, εξαχρειωμένες, αυταρχικές, γεμάτες μίσος, ασέβεια και βλασφημία. Αφ’ ετέρου, η Χριστιανοσύνη μορφώνει χριστιανικές δυνάμεις οι οποίες πολεμούν την αμαρτία, τον σατανά και τον αντίχριστο. Αυτές ομολογούν την αλήθεια, την αγάπη, την δικαιοσύνη, την ωραιότητα, την αιώνια χαρά, την πιστότητα και την δόξα του Θεού. Ο θρίαμβός τους εξασφαλίζεται από την δύναμη του Θεανθρώπου Χριστού. 

 Η αμαρτία έχει διαφθείρει την πνευματική και υλική φύση των ανθρώπων, εισδύοντας στην κοινωνία τους, στην ιστορία τους, και στην φύση τους. Διά της αμαρτίας ο άνθρωπος έχει χάσει την κοινωνία του με τον Θεό και έχει περιπλανηθεί είτε διά των δικών του σφαλμάτων, είτε διά των σατανικών πειρασμών. 

'Μια μικρή ιστορία για τον Αντίχριστο''

"Με θλιμμένη φωνή ο Αυτοκράτορας (σημ.: ο Αντίχριστος) απευθύνθηκε σ’ αυτούς:

 «Τι άλλο μπορώ να κάνω για σας, περίεργοι άνθρωποι; Τι θέλετε από εμένα; Δεν μπορώ να καταλάβω. Πείτε μου οι ίδιοι, εσείς Χριστιανοί, εγκαταλειμμένοι από την πλειοψηφία των αδερφών και ηγετών σας, καταδικασμένοι από το δημόσιο αίσθημα: Τι είναι αυτό που θεωρείτε ως το πολυτιμότερο πράγμα στο Χριστιανισμό;»
Και, τότε ο Πρεσβύτερος Ιωάννης σηκώθηκε σαν λευκό κερί, και είπε με ήσυχη φωνή: 

«Μεγάλε Ηγεμόνα! Αυτό που θεωρούμε πιο πολύτιμο στον Χριστιανισμό είναι ο ίδιος ο Χριστός.(...) Η απερίφραστη απάντηση στο ερώτημά σου, τι μπορείς να κάνεις για μας, είναι η εξής: Εσύ, μπροστά μας, επικαλέσου το όνομα του Ιησού Χριστού (...) και θα σε δεχτούμε με αγάπη, σαν αληθινό πρόδρομο της Δευτέρας Του Παρουσίας.»
Μία τρομακτική αλλαγή είχε έλθει πάνω στον Ερχόμενο Άνδρα. Μία κολασμένα θύελλα λυσσομανούσε μέσα του...

Vladimir Soloviev, ''Μια μικρή ιστορία για τον Αντίχριστο'', εισαγ. - μτφρ - σχ. Βασιλείου Ταμιωλάκη, Θεσσαλονίκη 2017, σσ 114-115.

Φωτογραφία Γκρεκ ΜακΚάουν

πηγή

Η αιτία της αρνήσεως του Θεανθρώπου από τους ανθρώπους βρίσκεται μέσα στους ίδιους. Μέσα στους ίδιους βρίσκεται και η αιτία της αποδοχής του Αντιχρίστου.

Ο Χριστιανισμός παραδόθηκε στον κόσμο με τέτοια αποδεικτικά στοιχεία, ώστε να μην υπάρχει καμιά δικαιολογία γι' αυτούς που δεν τον γνωρίζουν.

Αιτία της άγνοιάς τους είναι η προαίρεσή τους και μόνο αυτή.

Όπως λάμπει ο ήλιος στόν ουρανό, έτσι λάμπει και ο Χριστιανισμός. Όποιος κλείνει αυτοπροαίρετα τα μάτια του, πρέπει να καταλάβει ότι δεν βλέπει και δεν γνωρίζει τόν Χριστό, όχι επειδή δεν υπάρχει τάχα φώς, αλλά επειδή έτσι το θέλει ο ίδιος. Η αιτία της αρνήσεως του Θεανθρώπου από τους ανθρώπους βρίσκεται μέσα στους ίδιους. Μέσα στους ίδιους βρίσκεται και η αιτία της αποδοχής του Αντιχρίστου.

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

(Διδαχή..για τα θαύματα και τα σημεία Τόμος 8 Ἀσκητικές Ὁμιλίες Β΄. σελ. 170)

πηγή

Ο Αντίχριστος θα βάλει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και φοβερή απιστία...

«Ο Αντίχριστος - πρόκειται να ταράξει όλη την οικουμένη, και να βάλει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων δειλία και αμέλεια και φοβερή απιστία...»

 Άγιος Εφραίμ ο Σύρος

(Τόμος Δ' σελ 111, Εκδ. Το Περιβόλι της Παναγίας)

  «Θα ‘ρθει εποχή που θα κατασκευαστούν μηχανές οι οποίες θα ελέγχουν τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων…
Εκείνη την εποχή μόνο όσοι κατέβασαν τον νου τους στην καρδιά θα μείνουν ανεπηρέαστοι από αυτή την δικτατορία.
Στην Δύση οι άνθρωποι ζουν με τον εγκέφαλο, δηλαδή έχουν κέντρο της ζωής τους την λογική. Έτσι, αν οι επιστήμονες ανακαλύψουν ένα μηχάνημα, τότε θα μπορέσουν να διαβάσουν τις σκέψεις των ανθρώπων και να τους κατευθύνουν…
Όσοι, όμως, ζουν με την καρδιά, μέσα στην οποία ενεργεί η Χάρη του Θεού, και προσεύχονται καρδιακά, αυτοί έχουν το χάραγμα του Σταυρού μέσα σε αυτήν και κανείς δεν μπορεί να τους ελέγξει πνευματικά. Αυτοί έχουν την ελευθερία του πνεύματος…»

 Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ

πηγή

Γι᾿αὐτό δηλαδή τό λόγο σφραγίζει το δεξί χέρι τοῦ ἀνθρώπου...

  

Γνωρίζει ὁ ἄθλιος ὅτι ἄν σχηματισθεῖ ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου, καταργεῖ ὅλη τή δύναμή του. γι᾿ αὐτό δηλαδή τό λόγο σφραγίζει το δεξί χέρι τοῦ ἀνθρώπου. διότι τό δεξί χέρι εἶναι αὐτό πού σφραγίζει ὅλα τά μέλη μας.

  Παρόμοια ἄλλωστε καί τό μέτωπο, σάν λυχνοστάτης, κρατᾶ ψηλά τό λυχνάρι τοῦ φωτός, δηλαδή τό σύμβολο τοῦ Σωτήρα.

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος (Έργα τ. 4 σελ. 183)

πηγή

"Ο αντίχριστος θα προσφέρει στην ανθρωπότητα την πιό μεγάλη επίγεια ευημερία...

"Ο αντίχριστος θα προσφέρει στην ανθρωπότητα την πιό μεγάλη επίγεια ευημερία και ευδαιμονία, θα προσφέρει τιμές, πλούτη, μεγαλεία, σωματικές ανέσεις και σαρκικές ηδονές. Όσοι επιζητούν τα επίγεια αγαθά, θα τόν δεχθούν και θα τον ονομάσουν κύριό τους."

Αγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

(Ἀσκητικές Ὁμιλίες Β´. Έργα 8 σελ, 153)

Μήπως τελικά ο διάβολος έτσι μας χορεύει;

 Ὅσο ἁμαρτία εἶναι, ἐνῶ δουλεύει ὁ ἀντίχριστος, ὁ διάβολος, ἐμεῖς νά κάνουμε ὅτι δέν καταλαβαίνουμε καί νά παρασυρόμαστε, τόσο ἁμαρτία ἐπίσης εἶναι ὅταν μᾶς περιπαίζει ὁ διάβολος, κι ἐμεῖς καθόμαστε καί τόν πιστεύουμε καί παρασυρόμαστε ἀπό ὅσα λέει.
 Τό ὅλο πνεῦμα πρέπει νά εἶναι αὐτό: ὅτι, γιά νά εἴμαστε ξύπνιοι καί νά ἑτοιμαζόμαστε συνεχῶς, χρειάζεται νά μήν ξέρουμε. Ἐπίτηδες ὁ Θεός τό κάνει αὐτό· νά μήν ξέρουμε πότε θά γίνει αὐτό πού ἔχει νά γίνει –εἴτε εἰδικότερα ὁ ἐρχομός τοῦ ἀντιχρίστου εἴτε καί ὁ ἐρχομός τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου. Νά μήν τό ξέρουμε. Ἔτσι ὠφελούμαστε. Καί ὅταν κανείς ξεφεύγει ἀπό αὐτόν τόν κανόνα, δέν ξέρω· εἶναι ἄραγε ἐντάξει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἤ μήπως χρεώνεται;

  Καί ἅγιοι ἄνθρωποι εἶπαν ὅτι ὁ ἀντίχριστος δέν θά ἔρθει μόνο τότε, στό τέλος. Ὑπάρχει ἤδη· καί ἀπό τά χρόνια τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου καί τόν πρῶτο αἰώνα καί τόν δεύτερο αἰώνα καί τόν τρίτο αἰώνα καί τόν τέταρτο αἰώνα· καί σήμερα ὑπάρχει ὁ ἀντίχριστος, ἀλλά μέ τήν ἔννοια αὐτή: ὅτι τό μυστήριο τῆς ἀνομίας ἐνεργεῖται, λέει, μέσα στόν κόσμο, ἕως ὅτου νά ἔρθει ὁ συγκεκριμένος ἀντίχριστος. Ὅπως θά ἀποκαλυφθεῖ πλήρως πλέον ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ συγκεκριμένη βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ὅμως ὑπάρχει καί συνεχῶς ἔρχεται μέσα στήν ψυχή μας, ἔτσι ὑπάρχει καί τό κακό καί μᾶς ἐπηρεάζει.

Πλησιάζει να μαντρώσουν όλον τον κόσμο σε ένα κλουβί...

 Πλησιάζει να μαντρώσουν όλον τον κόσμο σε ένα κλουβί για να τον πιέσουν να πάρει την σφραγίδα του αντιχρίστου! 

 Τρία πράγματα θα χρειαστεί ο αντίχριστος για να ελέγξει τον κόσμο γιατί χωρίς αυτά δεν θα καταφέρει να ελέγξει τον κόσμο!

Το πρώτο σημείο που θα χτυπήσει ο διάβολος είναι το φαγητό, τα τρόφιμα, αυτά θα τα ελέγχει ο διάβολος γιατι χωρίς να ελέγχει αυτά δεν μπορεί να πέσει ο άνθρωπος εις την δική του παγίδαν!

Δεύτερον σημείο που θα χτυπήσει γιατί χωρίς αυτό πάλιν ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει, να κινηθεί και να επιβιώσει είναι αυτό το έρημον το χρήμαν το οποίο επρόδωσε Τον Διδάσκαλον Χριστόν! Αυτό πρέπει να το ελέγξει και να το κρατά στα χέρια του! Χωρίς αυτό δεν μπορεί να ελέγξει τον κόσμο!

Και το τρίτο το φοβερότερο είναι η μετακίνησης απο τόπο εις τόπο, οι συγκοινωνίες (πλοία, αεροπλάνα, σιδηρόδρομοι, αυτοκίνητα)! Όταν τα πιάσει αυτά τι θα κάνεις; Ή θα περπατείς ή θα υποταγείς!

Απόσπασμα ομιλίας μακαριστού Άγιου του Θεού πατρός Σάββα Αχιλλέως υπο τον τίτλο ''Αγωνία ο καιρός του αντίχριστου'' που έγινε το 1996 παρακαλώ!
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!
- Τι θα μας πει ο Χριστός; «υποκριταί, το μεν πρόσωπο του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύναστε γνώναι;» Ματθ. κεφ. β’, 5 ! 

Χρειαζόμαστε έναν ηγέτη για τον πλανήτη;

Όταν τα λένε οι Γραφές,όταν τα λένε οι Άγιοι, που τα έχουν "δει",και εμείς συμφωνούμε,πως στόχος τους είναι να φέρουν τον "αντί",είμαστε "συνωμοσιολόγοι", είμαστε..., είμαστε...
Όταν τα λένε οι ίδιοι οι μεγιστάνες της Γης, κατά την Αποκάλυψη,οι διαφθορείς, οι ενσυνείδητα δηλωμένοι σατανιστές,γυρνάτε το κεφάλι οι περισσότεροι.
"Όχι! Όχι! δεν μπορεί τώρα που ζω τη ζωούλα μου με όλες αυτές τις ανέσεις να γίνει αυτό! Θα γεράσω και βλέπουμε!"λέτε μέσα σας...

Ούτε τους ίδιους τους ταγούς σας δεν πιστεύετε;
Από τα σύμβολα τους δεν αναγνωρίζετε τον σκοπό τους;
Έχετε προσέξει ποτέ τον "πανόπτη" οφθαλμό;
Κάθε φορά που το σκέφτομαι αυτό, με την άρνηση μερικών,θυμάμαι το θαύμα του Χριστού με τον ΠΑΡΆΛΥΤΟ.

Έπρεπε να "θέλει" για να "γιάνει". Αλλιώς ήταν αδύνατον να συμβεί!
Ακόμα και τα θαύματα Του, είχαν παραβολική σημασία ως παρακαταθήκη για εμάς.

Yiannis Bakman

Το πνεύμα του αντιχρίστου είναι ότι με απομακρύνει από το Ευαγγέλιο του Χριστού

Το πνεύμα του αντιχρίστου είναι ότι με απομακρύνει από το Ευαγγέλιο του Χριστού.

Με απομακρύνει η μόδα ;
Είναι, προσκυνώ την εικόνα του αντιχρίστου .

Με απομακρύνει ο κόσμος ;
Προσκυνώ την εικόνα του αντιχρίστου .

Δέχομαι τις ηδονές του κόσμου τούτου ;
Προσκυνώ την εικόνα του αντιχρίστου .

Αμφιβάλλω την Θεανθρώπινη φύση του Χρίστου ;
Προσκυνώ την εικόνα του αντιχρίστου .
Και ταυτοχρόνως δέχομαι στο μέτωπο και στο χέρι τις σφραγίδες του αντιχρίστου.

Καμιά φορά, μπορεί να πούμε σε κάποιον άνθρωπο, σε προχωρημένες καταστάσεις κάνε το Σταυρό σου .
- Αδύνατον
Γιατί;
Το χέρι είναι σφραγισμένο από τον διάβολο,πώς θα κάνει το Σταυρό του ;
Το σώμα του είναι σφραγισμένο από τον διάβολο .Πώς θα κάνει τον Σταυρό του ;
Το καταλαβαίνετε αγαπητοί μου ;
Μη περιμένετε να έρθει ο αντίχριστος και να πείτε: ας πεθάνω εγώ και μετά ας έρθει ο αντίχριστος . Ο αντίχριστος είναι παρόν.
Το πνεύμα του αντιχρίστου είναι παρόν .
Θα φανεί μόνο ως αποκορύφωμα του κακού, ως πρόσωπο , όταν θα έρθει.
Αυτό είναι όλο !
Αγαπητοί μου , την σφραγίδα ή του Χριστού, ή του αντιχρίστου, την παίρνουν οι άνθρωποι στη εποχή που ζουν .
Μη νομίζετε λοιπόν, ότι είναι μιά μελλοντική κατάσταση. Είναι ανά πάσα στιγμή αυτή η κατάσταση.
Πιστεύω έγινα σαφής, γιατί θα κάνουμε την ζημιά του αντιχρίστου.

† π Αθανάσιος Μυτιληναίος.
Ποιοί προσκυνούν την εικόνα του Αντιχρίστου χωρίς να υποψιάζονται. 

( απόσπασμα ομιλίας)

Ἡ μισαδελφία δίνει τόπο στόν αντίχριστο....

''Ἡ μισαδελφία δίνει τόπο στόν αντίχριστο,προετοιμάζει ὁ διάβολος διαιρέσεις τῶν λαῶν, γιά νά γίνει εὐπρόσδεκτος ὁ ερχόμενος αντίχριστος..''

 Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων(15η Κατήχηση Παρ, θ)

Οι έσχατοι χρόνοι είναι ήδη εδώ...

Μια από τις αδελφές της Σκήτης της Αγίας Ξένης κατέγραψε: 

 «Το τελευταίο κήρυγμα του π. Σεραφείµ κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας της Μεταμορφώσεως ήταν πολύ ειδικό για όλους εμάς που βρισκόµασταν κοντά του…
   «…Πρέπει πάντα να θυµούµαστε ότι το σπίτι µας είναι στους ουρανούς: πρέπει να αποτινάξουμε όλα τα µάταια και ασήμαντα πάθη και ανησυχίες που µας κρατούν δεµένους στη γη, στον πεσµένο γήινο κόσμο, τα οποία µας εμποδίζουν από την πραγματοποίηση του σκοπού της δημιουργίας µας. Πόσο εύκολα ξεχνάμε τον ίδιο τον λόγο της ύπαρξής µας…

  Οι έσχατοι χρόνοι είναι ήδη εδώ. Βλέπουμε καθαρά την προετοιμασία της εποχής του Αντιχρίστου. Οι Χριστιανοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με µια πρωτοφανή δοκιμασία της πίστης και της αγάπης τους για τον Θεό. Θα πρέπει να κρυφτούμε στην έρημο – σ’ ένα έδαφος όπως αυτό που βλέπουμε ενώπιόν µας εδώ. Φυσικά, στο τέλος θα µάς βρουν. Ακόμα και εκεί ο σκοπός του κρυψίµατός µας είναι όχι µόνο για να µείνουµε ζωντανοί, αλλά για να κερδίσουµε χρόνο ώστε να ενισχυθούν οι ψυχές µας για την τελική δοκιμασία. Και αυτό πρέπει να αρχίσει ακόμα και τώρα.   Επομένως αρχίστε τουλάχιστον να αγωνίζεστε κατά των δεσμών των µηδαµινών παθών, και να θυμάστε ότι το αληθινό σπίτι µας δεν είναι εδώ, αλλά στους ουρανούς.  Ας πορευόμαστε προς την ουράνια πατρίδα µας, καθώς ο άγιος Γερμανός συνήθιζε να λέει … Ad αsterα!* Ad αsterα!»

* Λατινική έκφραση: «Προς τ’ αστέρια! Προς τ’ αστέρια!». Από το «Peraspera ad astera» (Μέσα από δυσκολίες προς τ’ αστέρια).

πηγή